Trzy skręty Kory czyli ludzie z lepszej gliny
Kiedy przeczytałem o kanabisowej aferze naszej celebrytki, bywszej poetki zbuntowanej dziatwy… Choć trudno w to uwierzyć, zaliczam się do tej (bywszej!) zbuntowanej dziatwy, spijającej niegdyś słowa z ust poetki, całkiem zgrabnie składane przez nią. Było to dawno…
Zatem kiedy przeczytałem o kanabisowej aferze celebrytki, jedynie kwestą czasu musiała być kolejna lektura. Tym razem tekstu, który miałby wziąć w obronę. Długo czekać nie musiałem. Bo jakże tak, Korę na „dołek” sadzać, turmą grozić?!
Tym bardziej, że świeża bywalczyni „dołka” i kandydatka do turmy, jako zaświadcza ponoć „konopny rycerz” (doprawdy osobliwa tytulatura)* Kamil Sipowicz, bez THC w krwiobiegu Kory Naród nie mógłby się cieszyć pamiętnymi strofami utworu „Parada słoni”. Nie jest wcale istotne, że ja z tego Narodu wyłamię się w tym momencie bo akurat tego utworu nie lubię. Bo pewnie podobne korzenie maja i inne, w tym i te, za które kiedyś dałbym się porąbać a i teraz doceniam.
Nie jest też istotne, że pani Olga Jackowska potrzebowała wspomagania by dać ludzkości wszystkie czy prawie wszystkie swoje dzieła. Jedni będą jej współczuć konieczności takiego wspomagania weny, inni iść w jej ślady. Istotne jest czy złamała prawo czy nie.
Tekst Pacewicza, który był inspiracją mego tekstu, tak naprawdę, jak mniemam niezamierzenie, zawraca uwagę na inny problem niż napompowany ziołami geniusz Kory> Pisząc o państwie, które jakoby ośmiesza się ganiając za artystką mającą w kieszeni czy tam w torebce trzy sztuki konopnego suszu zawiniętego w bibułki, Pacewicz wskazuje po raz kolejny na brak szacunku elit dla zasad prawa i reguł demokracji.
Może się wydawać Pacewiczowi śmiesznym ściganie kogokolwiek za gram dającego odlot suszu. Jednak trudno mu zaprzeczyć, że to ścigający a nie ścigana są w zgodzie z obowiązującym prawem. Może też nie dostrzegać Pacewicz tego niuansu, jakim jest równe traktowanie wszystkich obywateli przez (jak stoi w konstytucji) „demokratyczne państwo prawa”. To przeoczenie, wziąwszy pod uwagę choćby najsławniejszy przypadek „wyreklamowania” od kary dożywocia Jeana Geneta, który przecież nie za ortografię ani składnię został osadzony w więzieniu więc jego talent literacki nie powinien mieć wpływu na ocenę jego postępków, jest zapewne przyrodzona cechą naszej „arystokracji ducha”, która szczyci się przywiązaniem do „równości” tylko do momentu, w którym „równość” zaczyna oznaczać dla „arystokratów” uciążliwości albo i nieprzyjemności.
W naszej niezbyt długiej historii oswajania się z „prawdziwą demokracją” nie jest to niestety pierwszy i absolutnie wyjątkowy przypadek sygnalizowania, że wobec prawa wszyscy są równi ale niektórzy są „równiejsi”. Najjaskrawszą ilustracja są ciągle nie wygasłe boje z prawem lustracyjnym. Pamiętam ostentacyjne ignorowanie wyroków orzeczonych w stosunku do Mroziewicza („było wiadomo, że jakby co, to „jak w dym do Mroziewicza”) czy też zachwyt nad „olewaniem” obowiązującego prawa przez Geremka i pomniejszych jego epigonów.
Nie sądzę, by pan Pacewicz nie był w stanie wyważyć i tego, że Państwo bardziej ośmiesza się nie egzekwując obowiązującego prawa jak też szkody jaką wyrządza jego nawoływanie by z pozaprawnych względów obowiązujące prawo uczynić martwym. Takich zabaw i ich skutków nie będzie w stanie zrównoważyć nawet napisanie przez panią Korę stu kolejnych odcinków poematu o słoniach.
W dawnej (a może i obecnej, nie wiem…) kulturze anglosaskiej nie do pomyślenia było, by jakikolwiek uprzywilejowany stanowiskiem obywatel splamił się nieprzestrzeganiem rygorów nałożonych na ogół. Przykładem były choćby opisywane wojenne perypetie rodziny królewskiej, która w czasie wojny tak jak inni miała w wannach stosowną kreskę oznaczająca dopuszczalny poziom wody do kąpieli albo prasowe doniesienia o przeszywaniu starej garderoby w związku z barakami tkanin na rynku.
W naszych warunkach schemat myślenia jest taki natomiast, że patrzy się przez palce na to, co za swoje ostentacyjnie uznają różni „konopni rycerze”. I pierwszym odruchem jest raczej obrona ich interesów niż poszanowania powszechnego jakoby prawa.
Jeśli więc mam do wyboru gwałt na „poczuciu wolności” pani Kory Jackowskiej i na moim poczuciu praworządności i przyzwoitości bez wątpienia wybieram to pierwsze jako mniej kosztowne i nie będące w obecnym systemie na bakier z prawem. Bez względu na to ilu wiekopomnych dzieł nie będzie nam dane poznać po odcięciu pani Korze dostaw tetrahydrokannabinolu
* http://wyborcza.pl/1,75968,11919971,Kora_pod_sad_za_cztery_skrety__To_osmiesza_panstwo.html
- Blog
- Zaloguj się albo zarejestruj aby dodać komentarz
- 2299 odsłon
Komentarze
@rosemann
13 Czerwca, 2012 - 18:51
Nie ryzykowałbym gwałtu. Nawet na poczuciu wolności bohaterki tekstu. Z powodów estetycznych. I w obawie przed traumą, którą gwałt taki mógłby się dla mnie skończyć...
Rosemannie, Kora od dawna dokonuje samogwałtu. Który nie ma nic wspólnego z używkami. Raczej z ego. Lub pogo. Do wyboru.
Pozdrawiam
PS. Kamil Sipowowicz też nie byłby atrakcyjną ofiarą gwałtu. Nawet dla kolegów spod celi. Niech się oboje onanizują do końca. Makowa Panienka i Konopny Rycerz.
@ ROSEMAN
14 Czerwca, 2012 - 07:33
Narkoman, to narkoman - Kora - też mi figura, ale choćby była prezydentem RP, to tym bardziej musi przestrzegać prawa. Chociaż akurat nasi prezydenci nie są dobrym wzorcem; Kwaśniewski już zdążył się opowiedzieć w obronie Kory - wiadomo, sam oszukiwał, że ma wyższe wykształcenie - nawet brał za to dodatek finansowy (jestem pewien, że nie oddał). Wałęsa zniszczył tajne kompromitujące go dokumenty - to przestępstwo; inny śmiertelnik za coś takiego dostałby parę lat. Komorowski - pisał ponoć swoją pracę magisterską dwa tygodnie (bodaj u Samsonowicza) - rekord wszechświata; co jest warte to jego magisterium - dla wszystkich jest aż nadto widoczne.
Tacy prezydenci zawsze będą patrzeć przez palce na innych przestępców i choćby sąd skazał taką Korę, to Komorowski ułaskawi ją - jak w banku.
Inna sprawa, że żyłem kilkadziesiąt lat w świadomości, iż instytucja ułaskawienia dotyczy jedynie ułaskawienie od kary śmierci i zamianę jej na dożywocie. W sytuacji, kiedy nie jest przewidziana kara śmierci - ta instytucja powinna automatycznie stać sie bezprzedmiotową. W obecnej sytuacji - prezydenckie ułaskawienia, to w istocie deprawowanie społeczeństwa.
Pozdrawiam
Janusz40
Podzial
14 Czerwca, 2012 - 07:38
obywateli na rownych i rowniejszych to nie tylko polski wymysl.
Na przyklad taki Konstantin Wecker, czerwony bard niemieckiej sceny szansonowej mial, jakoby do uzytku wlasnego, u siebie w mieszkaniu przeszlo kilogram kokainy i wlos mu az glowy nie spadl.
O równości wobec prawa celebrytów słów kilka
14 Czerwca, 2012 - 12:52
"Jeśli więc mam do wyboru gwałt na „poczuciu wolności” pani Kory Jackowskiej i na moim poczuciu praworządności i przyzwoitości bez wątpienia wybieram to pierwsze' (Rosemann)
Podpisuję się pod tym obiema rękoma!
"W naszej niezbyt długiej historii oswajania się z 'prawdziwą demokracją' nie jest to niestety pierwszy i absolutnie wyjątkowy przypadek sygnalizowania, że wobec prawa wszyscy są równi ale niektórzy są 'równiejsi'”. (Rosemann)
Przypomnę tu, nie bez związku z ich odrażającymi wypowiedziami o katastrofie smoleńskiej, dwie sprawy dotyczące najbliższego otoczenia współczesnych arystokratów kultury i polityki: Andrzeja Wajdy i Janusza Korwina-Mikkego. W obu ofiary zostały ugodzone nożem w brzuch w obecności bliskich im osób, w obu postępowanie umorzono:
1. „7 czerwca 1996 roku wieczorem, w posiadłości [Karoliny] Wajdówny [córki Andrzeja Wajdy i Beaty Tyszkiewicz] w Głuchach, Bartłomiej Frykowski miał wbić sobie w brzuch nóż kuchenny, następnie go wyjąć, przejść kilka kroków, usiąść na krześle, spaść z niego i stracić przytomność. Świadkiem tego zdarzenia - świadkiem jedynym! - była Karolina Beata Wajda. Prokurator Rafałko potwierdziła wersję świadka, uznając, że ofiara spowodowała ciężkie uszkodzenie własnego ciała ze skutkiem śmiertelnym (...) Prokurator Prokuratury Rejonowej w Wyszkowie postanowiła umorzyć śledztwo w sprawie pomimo, że narzędzie zbrodni zostało dokładnie wyczyszczone z odcisków palców”.
2. "Lider UPR zgłosił się (...) do stołecznego szpitala z ranami ciętymi brzucha, które powstały w niewyjaśnionych okolicznościach. W poniedziałek zapowiedział na konferencji prasowej, że nie wyjaśni w prokuraturze okoliczności tego zdarzenia, bo "nawet osoba publiczna ma prawo do prywatności". Dodał, że złoży wniosek o umorzenie wszczętego (...) śledztwa. Tymczasem rzecznik prokuratury stołecznej prok. Julita Sobczyk poinformowała, że lekarz stwierdził, iż rana Korwin-Mikkego zagrażała zdrowiu, a nawet życiu polityka UPR, więc jest to przestępstwo ścigane z urzędu (...) ‘Nie wyjaśnię prokuraturze okoliczności zdarzenia" - oświadczył Korwin-Mikke (...) Oświadczył też, ze prawda o tym zdarzeniu zostanie ujawniona 40 lat po jego śmierci’”.
Linki:
http://palnick.salon24.pl/128066,jak-polski-wymiar-sprawiedliwosci-deprawuje-elyty
http://www.asme.pl/serwis/arch/7-2001.html