Gdyby II RP przetrwała jeszcze kilkanaście lat…

72 lata temu nazistowskie Niemcy rozpoczęły II wojnę światową. Pierwszą przeszkodą na drodze Hitlera w marszu po władzę nad światem była Polska. Polska, którą podzielono na mapie ze Związkiem Radzieckim, mimo wzajemnej wrogości między dwoma zbrodniczymi systemami.
Nie ma się co oszukiwać, że we wrześniu 1939 roku była jakaś szansa na odparcie ataku, już III Rzesza była potęgą militarną, a dodając do tego cios ze wschodu, nasze położenie stało się katastrofalne. Walczyliśmy miesiąc, czekając, by sojusznicy wywiązali się ze swoich zobowiązań militarnych. Niestety, pomoc nie nadeszła, bo za taką nie sposób uznać słowne wypowiedzenie wojny, które bez ataku wojskowego nie znaczyło nic.
Ale Polacy nie spuścili głów. Podczas gdy wszyscy na zachodzie czekali na szybką kapitulację Polski, my heroicznie walczyliśmy. Wieczny odpoczynek racz dać Panie wszystkim, którzy polegli w walce o wolność Ojczyzny, czy to w kampanii wrześniowej, czy to później w walkach w kraju i na wszystkich frontach rozsianych po całym świecie. Swoim postępowaniem wiernie odzwierciedlili słowa hymnu państwowego „Jeszcze Polska nie zginęła, póki my żyjemy”.
I tu skończę moją opowieść historyczną. Wszyscy, w mniejszym lub większym mam nadzieję stopniu, posiadają wiedzę historyczną i wierzę, że pamięć w Narodzie nie zginie, mimo niechęci niektórych środowisk do krzewienia naszej pięknej acz bolesnej historii i pojednania z Rosją i Niemcami za wszelką cenę, bo przecież „to tylko historia, liczy się tylko tu i teraz i piękne perspektywy przed nami życia w miłości i zgodzie z sąsiadami”. Czyżby? Czy tak nas sąsiedzi pokochają, jeśli zapomniemy o naszych korzeniach?
Zamykając wątek historyczny, chciałbym trochę pobawić się w gdybanie i spróbować odpowiedzieć na pytanie zawarte w temacie. Wiadomo, nigdy nie dowiemy się co by naprawdę się zdarzyło, ale możemy spróbować napisać historię w wersji dużo bardziej optymistycznej…
Zachód dobrze czyta, co się święci i jakim zbrodniarzem jest Hitler. Zaraz po jego dojściu do władzy i rozpoczęciu zbrojeń na masową skalę, nikt nie wierzy w możliwość pokojowej koegzystencji i że ugodową polityką cokolwiek zostanie osiągnięte. Niemcy zostają zaatakowane z dwóch stron i nie posiadając jeszcze pełni potencjału, po trudnych walkach kapitulują. Porażka Hitlera tonuje nastroje rewizjonizmu, Niemcy godzą się z porażką, która wybija im z głowy pomyły na światową ekspansje na kilkadziesiąt następnych lat.
Ciężej z naszej alternatywnej historii wykluczyć drugiego agresora, nie mniej jednak w chwili rozprawy z Hitlerem Stalin dalej dokonuje czystek w ZSRR i nie może zaangażować się w walkę. Widząc, co Zachód zdziałał w Niemczech, Stalin postanawia „na chwilę” zastopować eksport komunizmu, czekając na dogodniejszy moment. Tak więc mimo ciągłego zagrożenia ze wschodu, Polska może spokojnie istnieć i się przygotowywać do ewentualnej wojny.
Po „wyczyszczeniu granic” wracamy do Polski, która kończy dwudziestolecie swojej państwowości. Pierwsze lata upłynęły na scalaniu ziem odzyskanych od trzech zaborców w jeden organizm państwowy. Zadanie niesamowicie trudne, ziemie są bardzo zróżnicowane pod względem rozwoju ekonomicznego, pozaborczego prawa, obowiązujących walut, a także infrastruktury. Nie mniej jednak władze dobrze wywiązują się z tego zadania i Polska staje się dość silnym państwem, mimo zróżnicowania etnicznego.
Kryzys gospodarczy lat 30 XX wieku uderza również w nasz kraj. Planowane inwestycje zostają zahamowane, ale jako państwo możemy się już pochwalić pewnymi sukcesami, takimi jak zbudowanie portu w Gdyni czy Centralnego Okręgu Przemysłowego. To wszystko fakty historyczne, teraz przechodzimy do roku 1939, po wcześniejszym „uspokojeniu” Niemiec i Rosjan.
Według mnie, przy takim stanie rzeczy nastąpiłby znaczny rozkwit naszego państwa. Marzenia? Może… Ale dorastać zaczyna pokolenie urodzone już w wolnej Polsce, w latach 20, które jest wychowane w duchu patriotyzmu i szacunku dla Ojczyzny. Jestem pewny, że gdyby nie musieli walczyć, zasłużyliby się na innym polu. Tak wiec Polska się rozwija, wzmacniamy także nasz potencjał militarny, gdyż wschodnia granica jest ciągle zagrożeniem. Ale Rosjanie nie chcą żyć w biedzie, widząc jak żyją ich sąsiedzi, ile ich niewydolny i krwawy system może przetrwać?
Do tej dzisiejszej notki, oprócz podniosłej rocznicy, zainspirowało mnie także znalezienie planów budowy metra w Warszawie, które opublikował portal dzieje.pl. Ktoś może powiedzieć, że ten plan to falsyfikat, bo niby czemu odnaleziono to akurat teraz. Albo nawet wierząc w autentyczność puknąć się w czoło i powiedzieć, że te plany były nierealne do wykonania. Bo plany były naprawdę optymistyczne, aż 8 linii metra, w sumie 46 km, z czego w tunelu 31km. Wszystko miało być zbudowane w ciągu 35 lat. I nie sam rozmach tak zadziwia, jak przemyślenie tej budowy. Otóż uwcześni zdawali sobie sprawę, że nasz kraj jest zagrożony wojną i prezydent Starzyński swoje zamysły konsultował z wojskowymi, tak aby metro mogło przetrwać ewentualne naloty w trakcie ataku i pełnić rolę schronu, a także transportować oddziały wojska.
Doktor Marek Deszczyński, pracownik naukowy UW tak komentuje te plany: "Dokument jest znamieniem daleko posuniętej fachowości i drobiazgowości, jaka cechowała procesy inwestycyjne w latach 30. Pismo sygnuje prezydent miasta, ekonomista z dużym doświadczeniem sztabowym i organizacyjnym. Odbiorcą jest instytucja kierowana po tragicznej śmierci gen. Gustawa Orlicza-Dreszera przez gen. dra Józefa Zająca. Inspektorat nadzorował proces przygotowań do obrony przed spodziewanym poważnym zagrożeniem, jakie w razie wojny stanowiłyby Luftwaffe lub Wojenno-Wozdusznyje Siły. Przebija z niego troska o optymalizację procesu inwestycji już na etapie planowania, co wtedy stawało się standardem pracy administracji publicznej. Widać dążenie do zapewnienia ścisłej koordynacji czynności organów planowania cywilnego i wojskowego"
Cóż więcej dodać, pozostaje modlić się o to, by obecne władze pracowały chociażby w 50% tak sprawnie, zapobiegawczo i kalkulując wszystkie ewentualności. I które by tylko budowały, a nie niszczyły i sprzedawały…