MUR

Są na świecie przypadki prekognicji. Osobiście daleki jestem od wiary w jakiekolwiek zabobony, ale czasami muszę się ugiąć przed niezrozumiałym i zaakceptować fakt, że coś niewyjaśnialnego się przydarzyło. Ba, sam miewam przypadki prekognicji, choć rzadko. Dzisiaj mi się przydarzyło. Przeczytałem wywiad z Tomaszem Arabskim i obejrzałem jego fizys na załączonej fotografii. Utkwiło mi w pamięci i pozostanie w niej na zawsze: Ja nadzorowałem organizację wizyty premiera. Nieżyjący szef Kancelarii Prezydenta Władysław Stasiak organizował wizytę prezydenta Lecha Kaczyńskiego. Minister Andrzej Przewoźnik, sekretarz Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa organizował uroczystości katyńskie pod względem merytorycznym. MSZ, w tym przypadku minister Kremer, który zajmował się w resorcie kwestiami wschodnimi, koordynował i spinał obie wizyty pod kątem dyplomatycznym. Wszyscy oni zginęli w katastrofie. A ja żyję.
Przyznam, że również i mnie, podobnie jak Arabskiego, osobiście dotknął ten bolesny paradoks, coś co wręcz wymaga jakiegoś wyjasnienia, zakończenia i dopięcia. I rzadki przypadek prekognicji tej własnie sytuacji dotyczył. Zobaczyłem tego dzisiaj widocznie zadowolonego z siebie człowieka w kontekście tego długiego szeregu urzędników Rzeczpospolitej, od burmistrza Warszawy Jana Dekerta, po komisarycznego prezydenta Warszawy Stefana Starzyńskiego i stanęło mi przed oczami, że Arabski może sobie w tym szeregu przycupnąć i może zostać zapomniany, ale najpierw musi odpowiedzieć na kilka pytań. I muszą to być pytania złożone pod rygorem odpowiedzialności karnej. I przemknęło mi przez głowę, że zanim to się stanie Kodeks Karny musi zostać napisany na nowo, jakby tak specjalnie na zamówienia. Polityczne, bo polityka to rozumna troska o dobro wspóne, a i rozum i troska i dobro wspólne wymagają tutaj nowych rozwiązań.
Ale może tak się nigdy nie stanie, nikt Arabskiego nie przesłucha, i zostanie, wpisany w długi szereg urzędników Rzeczpospolitej na zawsze?
Więc chociaż tu, na anonimowym blogu, spróbujmy przepowiedzieć jakie pytania usłyszy Tomasz Arabski, szef kancelarii Prezesa Rady Ministrów, od jakiegoś hipotetycznego pytającego, w hipotetycznym czasie, po rygorem hipotetycznej odpowiedzialności karnej:
1. Czy uważa się pan za osobę kompetentną i zdolną do wykonywania obowiązków urzędnika Rzeczpospolitej?
2. Czy kiedykolwiek współpracował pan z organami organami wywiadu cywilnego i wojskowego bądź kontrwywiadu?
3. Czy utrzymywał pan nieformalne kontakty ze służbami wywiadowczymi państw trzecich?
4. Jakiej treści wiadomość tekstową otrzymał pan 23 grudnia 2009 roku od pana nieżyjącego pracownika – Grzegorza Michniewicza?
5. Kogo poinformowała pan o jej treści po jego śmierci i w jakiej formie pan to zrobił?
6. Czy przekazał pan treść tej wiadomości prokuraturze prowadzącej czynności sprawdzające w tej sprawie?
7. Czy jest panu znana treść porozumienia w sprawie wojskowego specjalnego transportu lotniczego, podpisanego 18 lipca 2005 r.?
8. Czy jest panu znany nastepujący fragment tego porozumienia: „Przewóz osób uprawnionych do korzystania z wojskowego specjalnego transportu lotniczego wykonują w ramach służby publicznej statki powietrzne jednostki wojskowej wyznaczonej przez Dowódcę Sił Powietrznych. (…). Koordynatorem realizacji Porozumienia jest Szef Kancelarii Prezesa Rady Ministrów”?
9. Czy to pana podpis widnienje na dokumencie z 14 października 2008 roku przekazanym szefowi Kancelarii Prezydenta RP piotrowi Kownackiemu?
10. Czy w dokumencie tym użył pan sformułowania: „jako Koordynator realizacji Porozumienia w sprawie wojskowego transportu lotniczego z dnia 15 grudnia 2004 roku informuję, iż na podstawie zawiadomienia o potrzebie wykorzystania wojskowego specjalnego transportu lotniczego na trasie Warszawa – Szczecin – Warszawa w dniu 14 października 2008, zgodnie z par.7 ust 6 przedmiotowego Porozumienia sporządzone zostało zamówienie na jego realizację.”?
11. Czy pomiędzy październikiem 2008, a kwietniem roku 2010 nastapiły jakieś, znane panu, zmiany w regulacjach dotyczących procedur stosowanych przy koordynacji przewozów osób uprawnionych do korzystania z wojskowego specjalnego transportu lotniczego, a jeżeli tak, to jakie i na podstawie jakich aktów prawnych?
12. Czy znana jest panu decyzja Nr 184 Ministra Obrony Narodowej z 9 czerwca 2009 roku w sprawie wprowadzenia do użytku w lotnictwie Sił Zbrojnych Rzeczpospolitej Polskiej „Instrukcji organizacji lotów statków powietrznych o statusie HEAD” wraz z załącznikiem?
13. Czy znany jest panu rozkaz nr 135/Oper/SP szefa Sztabu Generalnego Wojska Polskiego z dnia 5 lutego 2008 r. w sprawie wykorzystania transportu powietrznego do przewożenia kierowniczej kadry jednostek wojskowych Sił Zbrojnych RP?
14. Czy znane jest panu pismo wiceministra Spraw Zagranicznych Andrzeja Kremera do Władysława Stasiaka, szefa Kancelarii Prezydenta RP z dnia 23 lutego 2010, a szczególnie ten jego fragment: „W nawiązaniu do rozmów (…) pozwolę sobie ponownie potwierdzić Panu Ministrowi, że zgodnie z coroczną tradycją Rada Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa organizuje w dniu 10 kwietnia 2010 roku wyjazd oficjalnej delegacji polskiej na coroczne uroczystości w Katyniu z okazji przypadającej w tym roku 70. rocznicy zbrodni katyńskiej. Do udziału zaproszeni są przedstawiciele środowisk rodzin katyńskich, duchowieństwa, Wojska Polskiego oraz innych grup społecznych i instytucji. Mając powyższe na uwadze, zwracam się do Pana Ministra z uprzejmą prośbą o ostateczne potwierdzenie gotowości Prezydenta Rzeczpospolitej Polskiej do uczestniczenia w tych uroczystościach i przewodniczeniu delegacji polskiej. Ze względu na konieczność pilnego podjęcia szeregu przedsięwzięć logistycznych niezbędnych do sprawnego zorganizowania wyjazdu delegacji, uprzejmie proszę Pana Ministra o niezwłoczne udzielenie odpowiedzi”
15. Czy może pan skomentować sejmową wypowiedź szefa Wojskowej Prokuratury Okręgowej płk Ireneusza Szeląga: „koordynatorem organizacji ‘specjalnego transportu lotniczego’ jest szef kancelarii premiera. To szef kancelarii otrzymuje zamówienia od uprawnionych podmiotów i zawiadamia o nich Dowództwo Sił Powietrznych.”
16. W jakim celu udał się pan do Moskwy w styczniu 2010 roku?
17. Jaki był przebieg tej wizyty?
18. Czy była to wizyta służbowa?
19. Czy podczas tej wizyty spotykał się pan z ambasadorem tytularnym w Moskwie Tomaszem Turowskim?
20. Jaki był przebieg pańskiej wizyty w Moskwie 17 i 18 marca 2010 r? Czy konsultował pan swój wyjazd z Mariuszam Handzlikiem, podsekretarzem stanu w Kancelarii Prezydenta?
21. Na podstawie jakich procedur odbył pan dwugodzinne spotkanie z przedstawicielami służb rosyjskich poza terenem polskich placówek dyplomatycznych w Moskwie?
22. Kto zapraszał pana na to spotkanie i w oparciu o jakie procedury?
23. Z kim imiennie spotkał się pan 17 marca w jednej z moskiewskich restauracji?
23. Czego dotyczyło to spotkanie?
24. Komu przekazał pan notatkę służbową z tego spotkania i kiedy ją pan sporządził?

A szanownych czytelników pozdrawiam