Warszawa nie chce kolejnego "Andrzej Duda! Andrzej Duda!"

Kolejny raz Warszawa oddana walkowerem.

Czy można było wygrać prezydenta Warszawy w tym roku? Można było powalczyć, gdyż polec po walce to nie hańba więc pytam: dlaczego oddaliśmy Warszawę bez walki? Jako jeden z 27.000 osób nie mieszkających w Stolicy, tu przyjechałem specjalnie i tylko po to, aby zagłosować. Na pana Patryka Jakiego (za własne pieniądze), więc spróbuję zgadnąć.

Czy pan Patryk Jaki był złym kandydatem? Pan Jaki był nijaki (przepraszam za zbitkę słów). Prześledźmy Jego kampanię wyborczą. Nikomu wcześniej nie znana postać (skąd my to znamy!).  Kandydat PIS, nota bene urzędujący wiceminister, przewodniczący ważnej dla Warszawiaków komisji sejmowej, prawicowiec, zabłysnął w tejże Komisji (stwierdzam bez cienia ironii). Nie pierwszy i nie ostatni taki przypadek. Dobrze. W trakcie trwania kampanii oświadcza, że zrezygnuje z pracy w Komisji, oświadcza także, iż zezwoli na homo parady (!) Poszukuje głosów ? Akurat tu ich nie znajdzie. Zamiast umizgiwać się do "tęczowych" trzeba było określić się, iż bez względu na wynik wyborów będzie szedł w Marszu Niepodległości. No tak, ktoś odpowie, ale w tym "wrażym" Marszu nie uczestniczy ani Prezes, ani PMM, ani ... o Nim to nawet nie wspomnę. Zgoda, ale tak należało zrobić, skoro i tak i tak, pod koniec kampanii pan Jaki "rzucił legitymacją partyjną o stół", należało pokazać "cajones".  No właśnie, wystąpił z PIS-u, kolejne perskie oko do totalnych wyborców ? A ' propos, mam pytanie: czy w tej sytuacji PIS miał jakiegokolwiek kandydata w Warszawie? No jak, miał czy nie miał?  Ciężko wyczuć, pomożecie?

Reasumując, szkoda to wielka, iż pan Patryk Jaki poniósł porażkę ( w jego młodym wieku, żaden afront, raczej dobre doświadczenie), lecz patrząc na kolejną porażkę od czasu św. pamięci Lecha Kaczyńskiego, nie można nie postawić pytania: dlaczego typowani przez pana Jarkacza kandydaci są przypadkowi i jako tacy nieprzypadkowo doznają porażki, wszak w drużynie PIS-u są "nazwiska", są ludzie, którzy mogliby pokusić się o zwycięstwo. Mam na myśli panią Premier Beatę Szydło. Kobietę znaną, lubianą, a przede wszystkim szanowaną i nie muszącą umizgiwać się do zaprzysięgłych wrogów o głosy. Jeśli zaś chodzi o tzw., rozpoznanie walką najlepszym (moim zdaniem) byłby pan Antoni M. Osoba nie lubiana na Olimpie, ale za to potrafiąca jak mało kto dążyć do celu (widzę minę HGW, raczej nie wesołą). Żadna z wymienionych przeze mnie osób nie zrezygnowałby w "czasie meczu" z barw klubowych, a wówczas, z pewnością dowiedzielibyśmy się wreszcie czy PIS wygrał czy przegrał.

Ale może właśnie chodzi o to, abyśmy się nie dowiedzieli, przynajmniej jeszcze tym razem.