Ostatni lot Osieckiego i Białoszewskiego?

Mówi się, że Mongołowie rodzą się w siodle i coś jest chyba
na rzeczy. Wystarczy przyjrzeć się im podczas tradycyjnego Naadamu, kiedy to
podążają wiele kilometrów na miejsce wyścigu i praktycznie nie zsiadają przez
wiele dni ze swoich rumaków. Wśród rywalizujących nie brakuje młokosów.

O Polakach można po dziesiątym kwietnia 2010 roku śmiało
powiedzieć, że rodzą się za sterami samolotu. I nawet nie ważne, że ktoś nigdy
nie pilotował czy konstruował w swoim życiu żadnego statku powietrznego. Ważne,
że lotnictwo ma we krwi.

Najlepszym na to przykładem jest dziennikarz Jan Osiecki i
były konferansjer Festiwalu Piosenki Żołnierskiej w Kołobrzegu Tomasz
Białoszewski-i ciekawostka-pierwszy historyczny prowadzący kultowy program
telewizyjny „Kawa czy herbata”.

 Obaj panowie, autorzy
sensacyjnej książki  „Ostatni lot” pisanej
na motywach ruskiej bajki o MAKu, nigdy, bowiem samolotów nie pilotowali ani
nie kształcili się nawet w zbliżonym do lotnictwa kierunku. Po katastrofie
smoleńskiej jednak stali się wziętymi ekspertami od katastrof lotniczych,
oczywiście obok naszego flagowego „Mongoła” Hypkiego.

Jak jednak ćwierkają wróbelki, kariera „medialnych”
ekspertów zawisła na włosku i po godzinie 12 czasu GMT, czyli po konferencji
prasowej polskich prokuratorów ruszą w Polskę, aby wykupić cały nakład swego
dzieła.

Chodzą bowiem słuchy, że generała Andrzeja Błasika, dowódcy
Sił Powietrznych RP, feralnego 10 kwietnia w ogóle w kokpicie samolotu TU-154M
nr 101 nie było.

Kontynuowanie dalszej kariery w charakterze ekspertów
lotniczych przynajmniej w III RP dobiega końca, a jej dalsze trwanie będzie możliwe
jedynie w Rosji u boku generalicy Anodiny, ewentualnie w „budzie ruskiej”,
którą ruscy szumnie okrzyknęli „wieżą kontrolną” lotniska Siewiernyj.
Oczywiście w charakterze szympansów.