Ten, który chciał ulepić cudotwórcę

To jedna z najważniejsyzch osób dla Tuska.
Igor Ostachowicz.
Igor Ostachowicz, pierwszy dworzanin Tuska. Sługusy Donalda mówią o nim wicepremier, a przynajmniej mówili tak w okresie złotych żniw POwskiej mafii, kiedy w mediach prym wodził medialny zachwyt nad geniuszem Dyzmy vel Donalda.
To on kształtuje wizerunek Donalda Tuska, to on ma największy wpływ na premiera i jego decyzje.
On jest ojcem tego błazna pełniącego urząd premiera III RP.

To on w rzeczywistości zmanipulował i uwiódł miliony, które wpadły w ekstazę i wielu nadal w niej tkwi, kiedy słyszy TUSK i widzi Donalda.

TUSKU, musisz! wołali zaczadzeni.

Ostachowiczowi przypisuje się sporo retorycznych sztuczek używanych przez Tuska.
Jako współautor exposé kilkadziesiąt razy umieścił w nim słowo „zaufanie”, na którym – w opozycji do nieufności wobec PiS – zbudował swój wizerunek Tusk.
To on decydował, dokąd premier jeździł w czasie powodzi, co pozwoliło mu wejść w rolę dobrego gospodarza, ale i ludowego trybuna.
Jeszcze gdy Tusk myślał, że będzie startować w wyścigu o prezydenturę, Ostachowicz wybijał mu z głowy pomysły reform przynoszone przez ministrów, takich jak choćby ograniczenie emerytur mundurowych. – Policjanci i ich rodziny to w sumie ponad milion wyborców – podkreślał. Gdy dostrzegł, że Tusk zaczyna się wahać, czy startować w wyborach, zmienił front, namawiając premiera do wycofania się. Konferencję w tej sprawie zorganizował w dniu, kiedy przed sejmową komisją śledczą miał zeznawać bohater afery hazardowej – Mirosław Drzewiecki.
Dlaczego Tusk wybrał właśnie jego? Bo Ostachowicz daje mu gwarancję, iż pracuje wyłącznie dla niego i na niego. Nieważny jest rząd, nieważna jest Platforma, ważny jest tylko i wyłącznie Tusk.
To on ulepił nam cyborga o sylwetce futbolisty z dwoma telewizorami po pachami.
Cały dwór cudotwórcy tańczył przy akomoaniamencie Ostachowicza.

Codziennie do gabinetu premiera schodziło się towarzystwo, nazywane w kancelarii przy Alejach Ujazdowskich okrągłostołowym: Sławomir Nowak, Tomasz Arabski, Igor Ostachowicz, Paweł Graś i Rafał Grupiński.
Nie miało znaczenia, co mają napisane na kancelaryjnych wizytówkach.
To oni byli najściślejszym sztabem.
Rozmawiali codziennie kilka godzin.
Grupa kolegów, nazywanych dworem Tuska za czasów, kiedy Platforma pozostawała w opozycji, a oni godzinami debatowali w słynnym pokoju 109 przy ul. Wiejskiej, popijając dobre wino.
Dzisiaj został Graś i Ostachowicz, bo Arabski gdzieś za kotarą czeka niecierpliwie na raport Millera.
I jest jeszcze on, Ostachowicz.

On przeprowadził premiera suchą stopą przez ogromną powódź wydarzeń, które mogły nadwerężyć notowania rządu.
I tak lepił i doklejał aż plasteliny zabrakło.

Nie słychać już wołania TUSKU, musisz!
Słychać - TUSKU, zawiodłeś!
Igor Ostachowicz musi uciekac z tonącej platformy.
Najwierniejszy osobisty PR-owiec premiera Donalda Tuska Igor Ostachowicz odwiedza różne firmy w poszukiwaniu pracy - taka wieść z kręgów biznesowych w tym tygodniu dotarła na polityczne korytarze. Dla polityków PO to musi być ostateczny alarm: jest źle, bardzo żle.

- Igor nie zostawi premiera teraz, ale szuka sobie szalupy ratunkowej, bo po wyborach może się wszystko zdarzyć - relacjonuje polityk PO. Informacja o Ostachowiczu, jednym z niewielu już, którzy pozostali przy uchu premiera, w istocie świetnie obrazuje atmosferę za zamkniętymi drzwiami kancelarii w Alejach Ujazdowskich.

Panika, popłoch, poczucie osamotnienia, niezrozumienia nagłej antyrządowej fali, poczucie oblężonej twierdzy, wszechogarniająca nieufność, wyczekiwanie, że gdzieś za rogiem czai się wróg, zewnętrzny, ale i wewnętrzny, nasłany przez Grzegorza Schetynę - tak opisują ją ci, którym w ciągu ostatnich dwóch tygodni zdarzyło się w KPRM być lub rozmawiać z premierem i jego współpracownikami.

Szaman Ostachowicz był autorem równiez tej scenki prosto z kabaretu.

16 listopada 2007, Warszawa. Rząd wchodzi do kancelarii premiera. Rząd zaczyna rządzić

Oczekuje od niego scenariusza scenki wyjścia - rząd wychodzi, kończy rządzenie.

Czy się doczekam?

http://wiadomosci.onet.pl/kraj/osobisty-pr-owiec-tuska-szuka-nowej-pracy,1,4171587,wiadomosc.html
http://www.rp.pl/artykul/583302.html

Igor Ostachowicz (ur. 17 listopada 1968 w Warszawie) – polski urzędnik państwowy, od 2007 sekretarz stanu w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów.
Absolwent stosunków międzynarodowych na Wydziale Dziennikarstwa i Nauk Politycznych Uniwersytetu Warszawskiego. Pracował na stanowiskach specjalisty i dyrektora w spółkach prawa handlowego. Od 2006 do 2007 stał na czele departamentu marketingu Polskiej Grupy Energetycznej. W 2005 został doradcą minister rozwoju regionalnego Grażyny Gęsickiej.

16 listopada 2007 premier Donald Tusk powołał go na stanowisko podsekretarza stanu w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, a w styczniu 2010 powołał na stanowisko sekretarza stanu w KPRM.

Żonaty, ma jedno dziecko.

I już na zakończenie:

- z gów.. bata nie ukręcisz -
- i w Paryżu nie zrobią z owsa ryżu -

To i z gliny cudotwórcy nie ulepisz, chocbyś był Ostachowiczem.
Ulepisz co najwyżej medialnego "kolosa" na glinianych nogach.