JAK WYRWAĆ NARÓD Z LETARGU SUMIENIA...

Jak wyrwać Naród z letargu sumienia

Z tej chorobliwej śpiączki i niemocy

Gdy nie pamięta żadnej swoje rany

Nieszczęścia klęski zdrady i przemocy

Historii męstwa swojego Narodu

Drogi co wiodła w trudzie poprzez wieki

A dziś nie umie ocalić pamięci

Ofiar i zbrodni okrutnej bezpieki

I nie pamięta grozy fabryk śmierci

Zbrodni i prawa zadośćuczynienia

Sprzedając wolność za ochłapy wroga

W niemieckim kłamstwie i nędzy sumienia

A ile jest  jeszcze tych Stacji Cierpienia

Bolesnych paciorków krwawego różańca

Aby pamiętać drogę do wolności

I nieustanną drogę tragedii skazańca

Dramaty powstań Listopada Stycznia

Sybirskie łagry i dramat niewoli

Zbyt krótkie dwadzieścia lat wolności

I koalicji bestii która wciąż nas boli

Te dwa kamienie wschodu i zachodu

Żarna historii co nad Wisłą mielą

Nasze marzenia o niebie wolności

Które pamięcią i zbrodnią nas dzielą

A nam zabrakło pamięci i dumy

Honoru prawdy i sprawiedliwości

Ci co zdradzili hańbią naszą godność

Przyjmując ochłap niemieckiej czułości

Dzisiaj upiory  wojny znowu straszą

Historia uczy tych którzy czuwają

A ten co zdradził zdradzi po raz wtóry

Jedynie krzyże jeszcze pamiętają…