Adamowicz odszedł. I tyle...

14.02.2019

    Majestat śmierci powoduje, że w dniach żałoby milczy się na temat słabości osoby zmarłej. W przypadku tragicznej śmierci prezydenta Gdańska - P. Adamowicza nastąpiło jednoznaczne kreowanie go na jednego  z największych świętych polskiego lewactwa. Trzeba jednak odbrązowić to sacrum.

   P. Adamowicz  był znanym rusofilem, postacią daleką od patriotycznego panteonu: prowadził rosyjskojęzyczny blog na portalu "Echo  Moskwy", wprowadził tradycję składania kwiatów na mogile sowieckich żołnierzy, sprzeciwiał się przekopowi Mierzei Wiślanej  zgodnie z interesem rosyjskim...

   Także gospodarczo nie była to świetlana postać. Mijając się z prawem, pobierał wynagrodzenie jako przewodniczący dwóch spółek, które mu podlegały jako prezydentowi miasta. Nieprawidłowości w oświadczeniach podatkowych spowodowały, że Sąd Okręgowy w Gdańsku wniósł o podjęcie  postępowania karnego przeciw niemu...

    P. Adamowicz nie był zwolennikiem polskości Gdańska lecz jakiegoś umiędzynarodowienia miasta. Starał się sprowadzić do Gdańska sporą liczbę imigrantów muzułmańskich...

   Ciszej nad jego trumną...