Donek i bufetowa

Gdyby dzisiaj żył Stanisław Grzesiuk - bard i popularyzator przedwojennego folkloru czerniakowskiego, to na bufetowej nie zostawiłby suchej nitki.

Kiedy tak czytam o "osiągnięciach" Tuskoliniego i Hanki, to nie mogę się doczekać referendum, by bufetową posłać wreszcie na śmietnik warszawskiej i polskiej historii.
 Tak,... tak, wiem że mam do skończenia dwa poważne cykle na NP. Własnie je piszę, ale w przerwach ich pisania świerzbi mnie, aby napisać zupełnie na inny temat. Dlatego też napisałem parafrazę tekstu piosenki zatytułowanej: "Apaszem Stasiek był" Stanisława Grzesiuka.

Kanalią Donek jest

Kanalią Donek jest to nie jest rzecz nowa,
W URM-ie tam, gdzie podłe życie wre,
Ulubienicą była zwykła bufetowa,
Co złodziejsko zapełnia konto swe.

Pomimo tego Donek wielbił swoją Hankę,
Warszawiaków szlag trafia za machloje jej,
A ryży Donek zażarcie broni swą bogdankę,
Na rautach do niej szeptał czule słowa te:

Ref. I.
Hanko pomogę tobie z całej mojej mocy,
Hanko pomogę ci prezydentem dalej być,
Każdemu powiem prosto w jego oczy,
By olał referendum, bo musisz w stolicy żyć.

Hanko nie martw się choć PiS przegina,
Hanko już wkrótce przeminie twój ból i żal,
Ja wiem że twój kłopot to jest moja wina,
Że płyniesz po zalanych ulicach wśród fal.
_______

Gdy się przekonał, że Hankę wypieprzyli, 
To załkał z żalu poczuł na plecach dreszcz,
To oznaczało że ludzie mu nie zawierzyli,
Że w oczach Polaków jest po prostu leszcz.

Nie mógł zrozumieć gdzie popełnił błąd,
Że Hanka bufetowa ratusz opuściła już,
Musiała szybko znaleźć pracę jakiś kąt,
A Warszawiacy widzieli za nią tylko kurz.

Ref. II.
Hanko choć z trudem mówisz głoskę errr,
Hanko pomogłaś mi rozwalić miasto to,
Zbyt szybko oddałaś ten warszawski ster,
A tak nam pięknie to rozpieprzanie szło.  

Hanko pewnie wkrótce twój podzielę los,
Hanko zabierz mnie ze sobą do Londynu,
Nim PiS nożem zada nam śmiertelny cios,
Bo oni PO mają za wielkich skur**synów.