NAJLEPSZY PROGRAM TV OD LAT

 

 

JEŻELI TEGO NIE WIDZIELIŚCIE TO MUSICIE TO ZOBACZYĆ.

Pół godziny temu skończył się w TV Republika prawie czterdziestu-minutowy wywiad uroczej Kasi Gójskiej – Hejke z Wojtkiem Cejrowskim.

 

Dawno temu, gdy byłem małolatem, częstym gościem na spotkaniach towarzyskich u rodziców, był owiany wówczas sławą jazzowej sceny, animator muzyki, pan Stanisław Cejrowski. Dla mnie gówniarza, zaczynającego się wsłuchiwać w Radio Luksemburg, to był gościu, na którego patrzyłem z zachwytem. Nierzadko zresztą towarzyszył mu pan Franek Walicki, również niesłychana postać w tej samej dziedzinie.

 

Musiałem dopiero obejrzeć parę programów WC Kwadrans, by zajarzyć, że ten zabawny, wyszczekany Wojtek Cejrowski jest synem pana Stasia z lat mojej wczesnej młodości. I od wtedy zacząłem śledzić karierę tego, najpierw niezwykłego chłopaka, a potem wspaniałego mężczyzny, patrioty, katolika i podróżnika. Co tu dużo gadać – chyba nie ma tutaj nikogo, kto by jego nie znał i zapewne w większości, nie lubił.

 

Dzisiaj po dwudziestej, moja ulubiona dziennikarka pani Gójska – Hejke, przeprowadziła z Cejrowskim wywiad, jakiego jeszcze w polskiej telewizji nie widziałem.

Staram się go ściągnąć i tu wkleić, ale TV Republika jeszcze go w internecie nie upubliczniła.

Jak tylko się to stanie, to natychmiast to dołączę.

A do tej pory MUSICIE mi uwierzyć, że MUSICIE to zobaczyć.

 

Wywiad telewizyjny, to sztuka najwyższego lotu i szczyt profesjonalizmu.

Dziennikarze prowadzący tego typu show, tzw. anchormen, zarabiają w Stanach, czy Anglii miliony i są hołubieni, jak najcenniejsze gwiazdy.

Taki Tim Sebastian, lub Stephen Sackur prezenterzy flagowego programu BBC – Hardtalk, to brylanty publicystyki i dziennikarstwa. Program ten zresztą został żywcem zerżnięty przez TVN i prezentowany jako "Piaskiem po oczach".

Cóż... sukcesu nie odniósł. Nie ta telewizja i nie ten dziennikarz.

Amerykańskie "tokszoły" wylansowały takie światowe sławy, jak Johnny Carson z "The Tonight Show With Johnny Carson", Oprah Winfrey, David Letterman, Merv Griffin, czy w końcu niesamowity, zresztą mój rówieśnik, Jay Leno.

A u nas posucha. Arogancka i kabotyńska Monika Olejnik, klasyczne "resortowe dziecko" zamarzyła sobie, że zostanie polską Orianną Fallaci. Niestety – ani nie ta kultura, inteligencja, czy wiedza i mamy to co mamy – chamskiego maszkarona nie potrafiącego ukryć brzydkich emocji i namolnych sympatii politycznych.

 

Na tym tle, dzisiejszy wywiad z Wojciechem Cejrowskim był prawdziwym ewenementem w historii polskiej telewizji.

Muszę jednak uczciwie przyznać, że główna zasługa leży po stronie niezłomnego katolika i słynnego podróżnika. Nie mniej pani Hejke bardzo profesjonalnie prowadziła "przesłuchiwanego" i pozwalała mu się wygadać, co owocowało bardzo błyskotliwymi uwagami.

 

Wiem, wiem... opowiadanie o dobrym programie, to jak zjadanie słynnego ptysia , czy bezy przez szybkę (a nie jak zaleca pytia savoir-vivru Jolanta Kwaśniewska - łyżeczką). Więc dalej nie będę, tylko gorąco polecam.

Coś ciekawego zaczyna się w telewizji dziać