Zarzuty dla następnych podejrzanych w sprawie śmierci Grzegorza Przemyka!

Kolejne zarzuty w śledztwie w sprawie przekroczenia uprawnień służbowych przez funkcjonariuszy MSW w związku ze śledztwem Prokuratury w sprawie śmierci Grzegorza Przemyka.

Za stroną www.ipn.gov.pl

W Oddziałowej Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu w Warszawie pod sygnaturą S 51/01/Zk jest prowadzone śledztwo w sprawie przekroczenia uprawnień służbowych w okresie 1983 r. – 1984 r. przez funkcjonariuszy MSW w związku ze śledztwem prowadzonym przez Prokuraturę w sprawie śmierci Grzegorza Przemyka tj. o przestępstwo z art. 231 paragraf 1 kk w zw. z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 18 grudnia 1998 r. o Instytucie Pamięci Narodowej – Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu /Dz. U. tekst jednolity z 2007 r. Nr 63, poz. 424 z późn. zm./
Mając na uwadze zgromadzony materiał dowodowy, w dniu 18 lutego 2009 r. oraz w dniu 20 lutego 2009 r. prokurator Oddziałowej Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu w Warszawie przedstawił zarzuty następującym osobom:

1. Wiesławowi L. zarzut, że:
w okresie od czerwca 1983 r. do kwietnia 1984 r. w Warszawie będąc funkcjonariuszem państwa komunistycznego wykonując obowiązki służbowe na stanowisku naczelnika Wydziału II w Biurze Dochodzeniowo-Śledczym Komendy Głównej MO, a następnie od dnia 6 grudnia 1983 r. naczelnika Wydziału I w Biurze Kontroli i Analiz Komendy Głównej MO w stopniu podpułkownika przekroczył uprawnienia i nie dopełnił obowiązków służbowych w ten sposób, że akceptował realizowane przez funkcjonariuszy Wojewódzkiego Urzędu Spraw Wewnętrznych w Radomiu bezprawne czynności operacyjne, w ramach sprawy operacyjnego sprawdzenia o kryptonimie „Świadek”, następnie przerejestrowanej na sprawę operacyjnego rozpracowania o kryptonimie „Junior” polegające na gromadzeniu informacji obciążających Cezarego, Stanisławę i Jana F., mające na celu spowodowanie zmiany złożonych przez Cezarego F. w postępowaniu karnym zeznań, obciążających funkcjonariuszy resortu spraw wewnętrznych winą za popełnienie przestępstwa pobicia w dniu 12 maja 1983 r. Grzegorza Przemyka, które skutkowało jego zgonem oraz akceptował realizowane czynności procesowe udzielając przy tym wiążących instrukcji w ramach postępowania karnego przeciwko Michałowi W. i Jackowi S. podejrzanym o dokonanie rozboju, określonego w art. 210 paragraf 1 kk z 1969 r. na osobie Waldemara P. wiedząc, że funkcjonariusze z Wydziału II Biura Dochodzeniowo-Śledczego KGMO oraz Wydziału Dochodzeniowo-Śledczego Komendy Stołecznej MO, używając wobec Michała W. i Jacka S. gróźb karalnych i bezprawnych oraz znęcając się psychicznie nad nimi podczas wielokrotnych i wielogodzinnych przesłuchań w dzień i w nocy, nakłaniali pokrzywdzonych do przyznania się do nie popełnionego przestępstwa pobicia Grzegorza Przemyka oraz złożenia określonych wyjaśnień, potwierdzających dokonanie tego czynu wspólne, zmierzając w ten sposób do tworzenia fałszywych dowodów obciążających winą Jacka S, i Michała W. za śmiertelne pobicie Grzegorza Przemyka, kierując przeciwko nim ściganie o przestępstwo w celu spowodowania uniknięcia przez funkcjonariuszy MO odpowiedzialności karnej za popełnienie tego przestępstwa, zmierzając w ten sposób do utrudnienia prowadzonego przez Prokuraturę postępowania karnego, mającego na celu wyjaśnienie okoliczności tej sprawy, wykrycie sprawców oraz zabezpieczenia dowodów dla sądu, co stanowiło przejaw represji w stosunku do Cezarego, Stanisławy i Jana F. oraz Jacka S. i Michała W. oraz działanie na szkodę interesu wymiaru sprawiedliwości
tj. o przestępstwo z art. 231 paragraf 1 kk w zb. z art. 239 paragraf 1 kk w zw. z art. 11 paragraf 2 kk w zw. art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 18 grudnia 1998 r. o Instytucie Pamięci Narodowej – Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu /Dz. U. tekst jednolity z 2007 r. Nr 63, poz. 424, z późn. zm./.
 

2. Stanisławowi S. zarzut, że:
w okresie od grudniu 1983 r. do maja 1984 r. w Warszawie będąc funkcjonariuszem państwa komunistycznego wykonując obowiązki służbowe na stanowisku naczelnika Wydziału II w Biurze Dochodzeniowo-Śledczym Komendy Głównej MO w stopniu podpułkownika przekroczył uprawnienia i nie dopełnił obowiązków w ten sposób, że kierował pracami, wydawał polecenia służbowe oraz akceptował realizowane czynności procesowe udzielając przy tym wiążących instrukcji w ramach postępowania karnego przeciwko Michałowi W. i Jackowi S. podejrzanym o dokonanie rozboju, określonego w art. 210 paragraf 1 kk z 1969 r. na osobie Waldemara P. wiedząc, że funkcjonariusze z Wydziału II Biura Dochodzeniowo-Śledczego KGMO oraz Wydziału Dochodzeniowo-Śledczego Komendy Stołecznej MO, którego do dnia 6 grudnia 1983 r. był naczelnikiem, używając wobec Michała W. i Jacka S. gróźb karalnych i bezprawnych oraz znęcając się psychicznie nad nimi podczas wielokrotnych i wielogodzinnych przesłuchań w dzień i w nocy, nakłaniali pokrzywdzonych do przyznania się do nie popełnionego przestępstwa pobicia Grzegorza Przemyka, którego skutkiem był jego zgon oraz złożenia określonych wyjaśnień, potwierdzających dokonanie tego czynu wspólne, zmierzając w ten sposób do tworzenia fałszywych dowodów obciążających winą Jacka S. i Michała W. za śmiertelne pobicie Grzegorza Przemyka, kierując przeciwko nim ściganie o przestępstwo w celu spowodowania uniknięcia przez funkcjonariuszy MO odpowiedzialności karnej za popełnienie tego przestępstwa, przy czym działania te miały na celu utrudnienie prowadzonego przez Prokuraturę postępowania karnego w sprawie wyjaśnienia okoliczności śmiertelnego pobicia Grzegorza Przemyka, wykrycia sprawców oraz zabezpieczenia dowodów dla sądu, co stanowiło przejaw represji w stosunku do Jacka S. i Michała W. oraz działanie na szkodę interesu wymiaru sprawiedliwości
tj. o przestępstwo z art. 231 paragraf 1 kk w zb. z art. 239 paragraf 1 kk w zw. z art. 11 paragraf 2 kk w zw. art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 18 grudnia 1998 r. o Instytucie Pamięci Narodowej – Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu /Dz. U. tekst jednolity z 2007 r. Nr 63, poz. 424, z późn. zm./.

Do chwili obecnej w wyżej wymienionym śledztwie prowadzonym przez Oddziałową Komisję Ścigani Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu w Warszawie zarzuty przedstawiono łącznie 18 osobom.