Dlaczego nie mówi się o zamachu?

Powoli na światło dzienne wychodzą coraz to nowsze fakty, dotyczące katastrofy prezydenckiego samolotu pod Smoleńskiem. Dowiadujemy się na przykład, że tragedia nie miała miejsca o 8:56, lecz wcześniej. Dlaczego jednak nie rozważa się wersji z zamachem? Dlaczego mówi się tylko o nieszczęśliwym wypadku?

Odpowiedź jest stosunkowo prosta. Gdyby zaczęto mówić o zamachu, to należałoby także pokusić się o spekulacje na temat potencjalnych zamachowców. Stara łacińska zasada mówi: "is fecit, cui prodest" ("ten popełnił zbrodnię, komu przyniosła korzyść"). Kto więc skorzystał najbardziej na śmierci Prezydenta Lecha Kaczyńskiego i znacznej części jego współpracowników?

Podejrzenie w naturalny sposób, zgodnie ze wspomnianą zasadą, wskazuje na Rosję albo (również) na partię opozycyjną wobec Lecha Kaczyńskiego, czyli na Platformę Obywatelską (sic!). To te dwa byty najbardziej skorzystały, czemu w żaden sposób nie da się zaprzeczyć. Oczywiście absolutnie - co pragnę bardzo mocno podkreślić - w oparciu o ów zasadę nie można niczego przesądzać.

Jednakże brak rozważań na temat zamachu wyraźnie pokazuje w jakim kraju żyjemy; pokazuje to jak bardzo ograniczona jest u nas debata publiczna. W ogóle nie przypominamy kraju zachodniego. Pewnych i nade wszystko oczywistych pytań nie wolno postawić, gdyż teoretycznie poprzez sugestię mogą one komuś zaszkodzić.

A czy gdyby sytuacja była odwrotna, gdyby podczas rządów PiS-u w katastrofie lotniczej zginął na przykład Donald Tusk (już nie prezydent Donald Tusk, a tylko szef opozycyjnej partii), nie postawionoby pytania o zamach? Uważam, że to jest rzecz warta rozważenia. Wtedy bowiem pytania zadawano dosłownie o wszystko, nawet o to ile kancelaria prezydencka kupiła "małpek" (sic!).

Dzisiaj jednak nie stawia się kluczowego pytania. Nie stawia się, gdyż sojuszowi rządowo-medialnemu nie jest ono potrzebne. A pytania dotyczące kwestii zamachu się mnożą, aczkolwiek zasadniczo tylko w internecie; w miejscach, które są poza jakąkolwiek kontrolą.