Wigilia Paschalna

Lucjan Rydel Pascha Był wieczór Paschy; w milczeniu głębokim Siedli napoju pożywać i jadła - Wieczernik szarym napełniał się mrokiem; Półjasność zmierzchu, mglista i wybladła Na stół białymi zasłany rańtuchy I na ich twarze łagodnie się kładła. I cisza była; a w tej ciszy głuchej, Przez kratę okna powiew coraz rzadszy Gnał z pól zielonych wiośniane podmuchy. Pośród rybitwów tych ubogich siadłszy Chleb w obie ręce wziął i kielich wina. I zadumany w twarze uczniów patrzy. A w tych źrenicach Człowieczego Syna Mistycznych brzasków grała jasność złota i myśl ogromna jakaś – i jedyna…. Z ich oczu – serca patrzała prostota; Pierwsi pić mieli z Kielicha Miłości, Pierwsi pożywać mieli Chleb Żywota Iż byli, jako ptaki leśne – prości. Maria Konopnicka Dzielenie się święconym jajkiem Zadzwoniły już dzwony, dzień nastał wesoły. Pod święconym pieczywem uginają się stoły. Leży jajko święcone malowane farbami - kto też dzisiaj tym jajkiem będzie dzielił się z nami? A więc ojciec i matka - oni pierwsi najpewniej, potem bracia i siostry, i sąsiedzi i krewni, Potem – nie wiem kto dalej, a odgadnąć to sztuka może jakiś gość z drogi do drzwi chaty zapuka. Może dziadziuś zgrzybiały, co się modli w kościele? To się także tym jajkiem z biednym dziadkiem podzielę. Dziś najważniejsza liturgia w roku – Wigilia Paschalna. Bogata liturgia Wigilii Paschalnej, stanowiącej centralny fragment Triduum, składa się z czterech części: liturgii światła, Słowa, chrzcielnej oraz eucharystycznej. Przebieg liturgii eucharystycznej nie odbiega w swym zasadniczym kształcie od tradycyjnej Mszy świętej. Uroczystości Wigilii Paschalnej kończą się komunią świętą i uroczystym błogosławieństwem. Słowa rozesłania wzbogaca się o dwukrotne Alleluja. Ostatnim akcentem jest wezwanie do udziału w procesji rezurekcyjnej, która w warunkach polskich często bywa przenoszona na niedzielny poranek, choć z roku na rok przybywa parafii, w których rezurekcje odbywają się tuż po zakończeniu Wigilii Paschalnej. Karol Wojtyła Wigilia wielkanocna 1966 Jest taka Noc, gdy czuwając przy Twoim grobie, najbardziej jesteśmy Kościołem Jest to noc walki, jaką toczy w nas rozpacz z nadzieją: Ta walka wciąż się nakłada na wszystkie walki dziejów, Napełnia je wszystkie w głąb (wszystkie one – czy tracą swój sens? Czy go wtedy właśnie zyskują?) Tej Nocy obrzęd ziemi dosięga swego początku. Tysiąc lat jest jak jedna Noc: Noc czuwania przy Twoim grobie. Leszek Długosz Alleluja W czas powrotu przylaszczek W zawierusze zawilców, złocieni Blask gdy wstaje z ziemi W Świętą Twoją Wielkanoc Ponad tymi grobami Nad padołem nietrwałym Wznieś chorągiew Twoją Panie Utwierdź wiarę w nas Że i oni powstaną? Męką Twoją odkupieni Swoją własną oczyszczeni Wrócą w światłość - Odzyskają serc własność W rezurekcji czas - Gdy się ziemia z niebem jedna Że i oni , tej chwili – dusza z ciałem Będą jedno W czas powrotu przylaszczek W zawierusze zawilców , złocieni Blask gdy wstaje z ziemi - Póki się odmierza czas Nad padołem nietrwałym Twej chorągwi purpura - Znak chwały Ze zwycięską swą mocą Niech łopoce Triumfuje Alleluja 2011 Julian Tuwim Chrystusie… Jeszcze się kiedyś rozsmucę, Jeszcze do Ciebie powrócę, Chrystusie… Jeszcze tak strasznie zapłaczę, Że przez łzy Ciebie zobaczę, Chrystusie… I taką wielką żałobą, Będę sie żalił przed tobą, Chrystusie… Że duch mój przed Tobą klęknie I wtedy serce mi pęknie, Chrystusie…