Drugie dno DNA

Po mediach krąży już powtarzana z dzióbków do dzióbków manipulacja. Rodzina Anny Walentynowicz pierwszego dnia stwierdziła, że to nie jest jej ciało, drugiego dnia już nie była taka pewna.

Fajnie brzmi, jakby zmienili zdanie. Niestety media z dziennikarzami przez duże "K" nie dodają, że mowa jest o dwóch różnych ciałach. O tym z Gdańska - na pewno nie i o tym z Warszawy - chyba nie.

Po mediach krąży jeszcze jedna, dużo groźniejsza manipulacja.
Odmieniane jest na wiele sposobów słowo "zamienione", które sugeruje wymianę jeden do jednego. W grobie X leży Y i odwrotnie.

Bazowanie na brakach nauczania w szkole matematyki ze szczególnym uwzględnieniem logiki już nie raz się sprawdziło w tym systemie. Nie dajmy się.

Otóż trzeba sprawdzić nie tylko czy DNA nie należy Anny Walentynowicz. Należy sprawdzić czy należy do KTÓREJKOLWIEK z ofiar katastrofy smoleńskiej.

A ja jestem w stanie założyć się o wiadro moich ulubionych pigw, że jeżeli po smutnym oświadczeniu prokuratury, że nie jest to ciało Anny Walentynowicz padnie pytanie "w takim razie czyje?" Zostanie natychmiast zbyte, zapomniane , a prokurator-sprawozdawca przejdzie do drugiego punktu programu mówiąc "Tego nie badaliśmy, ale tamto ciało jest na pewno jej". Dodając w domyśle: "w większości".

Bo pobierano próbki do momentu aż trafiono na właściwe.

Co pozwoli mi skrajnie fanatycznie i sekciarsko domniemać, że w każdym grobie leży sowiecki frankenstein, któremu fragmenty mogące zdradzić przyczynę tragedii, zostały podmienione na całkowicie obce.