Puste pieniądze

Spytajcie każdego ekonomisty, lub bankiera, który nie zbędzie waszego pytania sycząc "poszoł won, wredny pisiorze!", ile razy bank pożycza lokatę o wartości na przykład 1000 złotych.
Znając procent składany na fundusz bankowych gwarancji, nawet i bez kalkulatora odpowie, że około 24 razy. No bo lokata po potraceniu paru procent z ułamkiem na BFG trafia na rynek w postaci pożyczki, którą ktoś wyda, a otrzymawszy ją osoba wpłaci znowu do banku, który po potrąceniu na BFG znowu ją pożyczy i tak do momentu aż nie zostanie nic.
Dlaczego tak się dzieje? Dlatego, że banki według polskiego i unijnego prawa mogą pożyczać cudze pieniądze. Normalnie, zysk z inwestycji, lokat i kredytów powinien podnieść kapitał banku i dopiero wtedy zostać pożyczony. Jeszcze raz napiszę: Zysk, a nie kwota bazowa.
Jaki jest skutek takiego prawa? Taki sam jak skutek dodrukowania pieniędzy przez bank centralny. Inflacja, czyli straszna Buka Leszka Balcerowicza. W obiegu znajduje się zbyt dużo pieniędzy, które nie mają pokrycia w niczym za wyjątkiem obietnicy.
Konsekwencją inflacji jest wzrost cen. Rozwiążmy ten problem jak Balcerowicz? O nie kochani. Po pierwsze zamrożenie przez Balcerowicza oprocentowania i kursu walut sprawiło, że Polskę wydrenowano z waluty twardej.(wwożono duże ilości waluty zamieniano je na złotówki wpłacano na stały wysoki dwucyfrowy procent do banku, a po roku zamieniano na walutę po takim samym kursie) Po drugie już, po prywatyzacji nie ma możliwości sterować płacami w sposób odgórny. Za wyjątkiem pensji minimalnej, która w przyszłym roku będzie podniesiona do 1600 zł brutto.
Czyli mamy stan polaryzacji. Kilka-kilkanaście procent konsumentów, tych którzy mają pensje regulowane przez państwo i mogą łatwo zaciągać kredyty, stać na życie, a pozostałych na życie nie stać. Po prostu muszą wziąć kredyt za wszelką cenę. Dlatego państwo nie robi nic, żeby ograniczyć istnienie parabanków, lombardów, piramid i innych prowidentów bo konsumpcja by się załamała, a stanowi ona główny filar fiskalny państwa. Bo VAT, najłatwiejszy do egzekucji podatek, ściąga się od konsumpcji.

No dobrze, ale dlaczego ceny idą w górę? Bo społeczeństwo (średnio)na to stać. Weźmy przykład budowy domu. Każdy wie, że nadzorując budowę domu samemu, oprócz korzyści wynikających z doglądania jego budowy, zostaje w kieszeni ostrożnie licząc 30% kwoty bazowej, którą normalnie bierze deweloper.

Koszt materiałów jest wysoki, ale koszt zarządzania nimi również.
Worek cementu kosztuje powiedzmy 15 złotych. Ale dlaczego tyle, skoro koszt jego wytworzenia w fabryce wraz z zapakowaniem i opłatami ekologicznymi to około 3-5 złotych?
Dlatego że w gospodarce rynkowej cena towaru nie stanowi sumy kosztu wytworzenia i ewentualnej, niskiej marży. Towar wart jest tyle ile skłonny jest za niego zapłacić klient. A klient który jest w potrzebie zapłaci dużo, tym bardziej, gdy na towar dostanie łatwy kredyt w pieniądzach bez pokrycia. Gdyby uzyskanie kredytu było trudniejsze, cena cementu, z powodu braku popytu spadłaby naturalnie. Inaczej producentowi ten cement by stwardniał.

Tolerowanie wszelkiego rodzaju piramid finansowych i dzikiego kredytowania absolutnie nie jest w naszym interesie.
Konsument, zapożyczony, zapłaci państwu haracz w postaci VAT w prawdziwych realnych pieniądzach.
Tym samym, największym lombardem staje się skarb państwa, który już zabiera zadłużonym i sprzedaje po zaniżonej cenie, tym którzy już mają.

Zwróćcie uwagę, że nie jest to nawoływanie do lewackiej sprawiedliwości, socjalizmu i rozdawania dóbr za samo istnienie. Nawołuję do tego, żeby państwo pełniło swoje funkcje należycie, zapewniając dostęp każdemu na równych prawach do dobrodziejstw gospodarki rynkowej. Każdemu, nie kolesiom.