Duch Twój

drugiego czerwca 1979 roku, na Placu Zwycięstwa, w czasie Mszy Świętej padły słowa.

"Wołam, ja, syn polskiej ziemi, a zarazem ja, Jan Paweł II, papież. Wołam z całej głębi tego Tysiąclecia, wołam w przeddzień Święta Zesłania, wołam wraz z wami wszystkimi: Niech zstąpi Duch Twój! Niech zstąpi Duch Twój! I odnowi oblicze ziemi!... Tej ziemi!"
W sierpniu 1980 roku, pierwsza konfederacja Polski Ludowej odniosła zwycięstwo. Dzięki uporowi bohaterów, których nakazuje się nam zapomnieć, można było podnieść głowy wysoko, a wolność wydawała się bardzo realna.
A potem, dwudziestowieczna targowica ustami zdrajców, ogłaszając Stan Wojenny, odroczyła wolność do czasu aż zarządzający państwem socjalistycznym, przygotują się do przejęcia gospodarki i w konsekwencji władzy w państwie nazywanym kapitalistycznym.
Zgniłe owoce tego odroczenia zbieramy do teraz.
Dziś, znowu we wszystkich kościołach prosimy Stworzyciela Ducha, żeby przyszedł. Wraz z siedmioma darami.

Darem mądrości
Darem rozumu
Darem rady
Darem męstwa
Darem umiejętności
Darem pobożności
Darem bojaźni Bożej

Pierwszy odbierają nam ogłupiające media, nakazujące jedynie konsumować i się bawić. Drugiego pozbawia nasze dzieci kulawa edukacja. Trzeci jest zasłaniany przez fałszywe autorytety. Czwarty dusi kultura krytykująca bohaterów i chwaląca oportunistów. Piąty, tłamszony jest przez bezrobocie. Szósty, wygania z kościołów niezdecydowanie kleru i próby stawiania praw jednostek nad prawem Bożym. Siódmy dar, zdaje się niepotrzebny przy wizji raju na Ziemi pokazywanej w telewizji.

Oto wasz świat. Oto świat, który dwa tysiące lat temu dostał dary. Co z nimi zrobił?

Duch Święty nie odnowi oblicza tej Ziemi bez naszego udziału. A choćby bez naszego sprzeciwu wobec upadku.