"Cepowisko"

Cep, jak sama nazwa wskazuje, jest jednym z najgenialniejszych dzieł ludzkiej pomysłowości; może nie należy do "pierwszej” ligi – tu bezsprzecznie znajduje się np. koło, ale 2 liga jest pewna.

„Prosty, jak konstrukcja cepa” – to częste powiedzenie wskazujące na głębokie upośledzenie użytkownika sentencji. Bo genialność polega na łatwości zastosowania, ale w określonych warunkach. A moja propozycja tyczy właśnie sprawdzenia swych możliwości.(*)
 

Warto zauważyć, że w trakcie pisania ksiąg biblijnych, nie znano cepa, jako narzędzia rolniczego – świadczy o tym jedno z praw mojżeszowych, gdzie wspomina się o zakazie wiązania pyska wołu w czasie „omłotów”.
Aby nie być posądzonym o antysemityzm nadmienię, że natknąłem się w jakimś wspomnieniowym opowiadaniu żołnierza Września 39 roku, że w czasie pobytu w Rumunii, mieli do czynienia z przepędzaniem zwierząt przez zboże celem wyłuskania ziarna. 
Zatem cep nie jest tak powszechnym i wszędzie znanym narzędziem.

Tyle wstępu.

Tak się złożyło, że jestem posiadaczem pewnej ilości kiepskiej jakości żyta w postaci jeszcze nieomłóconej. Ilość jest stosowna pracy normalnego chłopa przez jakie 2 godziny. Ale może stanowić okazję do zapoznania się z tym rodzajem, zapominanej już, pracy.
 

Dlatego zapraszam  wszystkich chętnych pobawienia się w „cepowanie”. Po różnych deliberacjach proponuję termin 11. 09 . 2010 r. 
Lokalizacja: u mnie. Namiary – najlepiej poprzez stronę internetową: www.akwojtas.pl
Jest tam mapka z namiarem.

Nie ukrywam, że jest to okazja do spotkania i bezpośredniego podyskutowania o czekających nas zmianach, i zasadach jakie pewnie będą istniały, także w necie. Argumentacja z wykorzystaniem narzędzi pracy - to oczywista oczywistość. Dlatego samodzielne przygotowanie cepa jest potrzebą i obowiązkiem.

PROGRAM

- od rana do godzin południowych - zbiórka uczestników. W okolicy są Stawy Raszyńskie (rezerwat)– okazja do spaceru.
- ok. południa testowania sprzętu, ćwiczenia (w przypadku wielu chętnych – ustalenie kolejności).
- „cepowanie”
- przewianie ziarna; to nawet bardziej kłopotliwa czynność niż młocka. Pierwotnie wybierano wietrzny i suchy dzień i podrzucano ziarno do góry – plewy ulatywały z wiatrem. Miałem okazje to obserwować w Chinach. Tu – mam jakąś dmuchawę i można spróbować tego oddzielania ziarna od plew. Warto pamiętać, że przy tych czynnościach , kawałki słomy „obsiadają” ubranie, także skarpetki, i trudno je usunąć mimo wielokrotnego prania. A drapią. Zatem ubrania o strukturze gładkiej i skarpety na zmianę.
- Przebieranie ziarna – usunięcie sporyszu – zawierającej melaminę grzybowej narośli zbóż.

Tyle z programu.
Ze swej strony, w ilościach testowych, zapewniam nalewkę na cytryńcu. Może też trochę świeżych owoców dla zainteresowanych.
 

Inne atrakcje: grilowanie, referaty wprowadzające do dyskusji, inne napitki, czy np. pokaz zdjęć, degustacja wyrobów własnych itd. – w ramach inwencji własnej uczestników.

Wszystko da się przygotować i rozsądnie połączyć, nawet w przypadku deszczu. Ale pod warunkiem akceptacji raczej siermiężnych warunków.
 

W moim rozeznaniu, „da się zmieścić” nawet do ok. 100 osób. Zatem ilość miejsc nie jest zbytnio ograniczona.
Dla osób zamiejscowych – jest możliwość noclegu dla kilku osób, a bardziej komfortowo w nieodległym Hotelu Hrabskim (kilka lat temu był tam zjazd PiS-u).

Kontakt i zgłoszenia obecności – pocztą wewnętrzną, albo przez podaną stronę internetową. Ale każdy, kto się pojawi, będzie mile widziany – przy okazji można obejrzeć moje rośliny.
Miłe byłyby propozycje wzbogacenia programu spotkania i uczestnictwo w roli współgospodarza; proponuję miejsce , ale chciałbym, aby to była wspólna zabawa.

Oczywiście, z uwagi na niedawne zaszłości na NP, admini są szczególnie mile widziani. Zwłaszcza w części dyskusyjnej – ze wspomaganiem.