Poruszenie w tuskulturze, czyli, kłamcy, gdy obnażasz ich kłamstwa, robią się wściekle nerwowi

Nerwowo się zrobiło na salonach bardzo.

Zastanawiające jest, czy pan Donald, zawsze, kiedy dzieje się coś Polsze, w Dolomity wyjeżdża na narty, czy na konsultacje.

Zastanawiają również - w kontekście "wyjaśniania" przyczyn katastrofy - zaplanowane międzylądowania na ruskiej ziemi pana Bronisława. Choć tu akurat wiadomo, że z Ruskimi spotyka się wtedy zupełnie przypadkowo. Ot, oni akurat tam są, albo też... międzylądują.

Biedne lemingi. Ileż trzeba mieć w sobie siły, żeby zaprzeczać faktom.

Mamy więc ostatnio w kręgach władzuni niezłe poruszenie.

Że jest niewesoło, świadczyć mogą wydarzenia, które miały przykrywać niewygodne dla władzuni wieści.

Oczekiwanie na ekspertyzę IES i nagle, generał-prokurator strzela sobie w policzek na znak lojalności do swojego szefa i miejsca pracy.

IES wyniki badań ogłosił i rozpętuje się burza medialna, że Gen Błasik był, ale milczał i, że tak naprawdę, to w kokpicie był z innym Generałem i jedenastoma innymi osobami.

Biedne lemingi. Jakże inteligentnym trzeba być, żeby umieć znajdować zaprzeczenia tym faktom.

Chcąc, nie chcąc, docierają do opinii publicznej szczątkowe informacje o bzdurach zawartych w autopsji śp. Wassermana, czy znajdujących się w Smoleńsku do dziś szczątkach ofiar tego "wypadku" lotniczego.

http://wiadomosci.wp.pl/title,Wstrzasajace-wyznanie-archeologow-ze-Smolenska,wid,14187145,wiadomosc.html?ticaid=1dc73&_ticrsn=3

zastanawia jednak, że są to szczątkowe informacje, dziwnie pojawiające się w reżimowych mediach w tym samym czasie, podczas kiedy inne, nie pojawiają się w nich wcale.

Taktyka propagandowa wydaje się być zrozumiała.

Lepiej podawać wstrząsające informację świadczącą o ruskim bałaganiarstwie i zajmować tym opinię publiczną, zmęczoną - jak powiada Stefek Niesiołowski - Smoleńskiem, niż dopuszczać do głosu inne, ciekawe wiadomości...

Dziś oto, okazało się, że ciało śp. Zb. Wassermanna zostało "nagle" przewiezione z Krakowa do instytutu we Wrocławiu.

Media są naturalnie zajęte niedoszłym heppeningiem cudaków Palikota i bohaterską postawą Kopacz, która przejęta możliwością złamania prawa, zgłosiła chęć palenia trawki w Sejmie do prokuratury - nie wojskowej.

Pozostaje liczyć, że nasza dzielna strażniczka laski marszałkowskiej niebawem zgłosi doniesienie na samą siebie, za kłamstwa które serwowała narodowi.

W tuskodemokracji mówienie o chęci zapalenia trawki jest póki co przestępstwem większym, niż okradanie i oszukiwanie narodu.

Taka tuskultura polityczna.

Widać w Krakowie badania po ekshumacji przeprowadzono nierzetelnie, więc Prokuratura Wojskowa postanowiła oddać sprawę ponownego badania prof. Barbarze Świątek oraz przebywającym akurat we Wrocławiu ruskim specjalistom.

Co ciekawe, Świątek Barbara, to ta sama specjalistka, która badając zwłoki Pyjasa stwierdziła, że spadł on ze schodów i zmarł... Bohaterska pani profesor nie stwierdziła wtedy żadnych śladów pobicia.

Należy więc przypuszczać, że teraz, wraz z ruskimi specami pani Basia nie odnajdzie podczas ponownego badania szczątków Pana Wassermanna nic podejrzanego, co zostanie nagłośnione w mediach i da wszelkim idiotycznym teoriom spiskowym.

http://niezalezna.pl/22139-skandal-z-badaniami-szczatkow-z-wassermanna

Coraz częściej zaczynam odnosić wrażenie, że gra nie idzie już o utrzymanie pozorów śledztwa, tylko o szybkie i nerwowe zacieranie śladów i dowodów.

Sprawa Smoleńska nie może za żadną cenę ujrzeć światła dziennego, zbyt wielu, ma zbyt wiele do stracenia i nie chodzi tu już wyłącznie o wpływy, władzę i pieniądze.

Jak silne i długie są macki sowieckiej agentury w Polsce, można wywnioskować z tego, ile osób uczestniczy w tym nie trzymającym się logiki i zdrowego rozsądku przedstawieniu, które nazywane jest śledztwem.

PS.

Oglądałem zamieszczony na Niepoprawnych wywiad Piaseckiego z Senator Gosiewską.

Nerwowość dopada również cyngli.

Piasecki, zadając pytania, podważając i dyskredytując wypowiedzi Pani Senator ewidentnie sam nie wierzył w promowane przez siebie tezy.

Cóz, każda bajka ma w końcu granice fikcji...