Celnik Zacheusz wdrapał się na sykomorę! Faryzeusze III RP Tusk i Komorowski trzymają się od niej z daleka!

Każdy z nas ma zawsze obok siebie rosnąca sykomorę!
Tylko nie zawsze ma odwagę i ochotą wdrapać się nań, aby zobaczyć trochę więcej.
Celnik Zacheusz mimo całej swej grzeszności miał jeszcze odrobinę pokory.
Faryzeusz przeciwnie zadufany w sobie, pełen pychy i fałszu trzymał się z dala od sykomory.
Figowiec sykomora, sykomora, figa morwowa, figa ośla, karwia (Ficus sycomorus L.) to gatunek drzewa z rodziny morwowatych (Moraceae).
W czasach Jezusa Chrystusa bardzo rozpowszechniony w w Egipcie, Palestynie i Syrii oraz Afryce.
To dorodne drzewo o grubym pniu kształtu gruszkowatego dorasta do 20 m wysokości o szerokim zastosowaniu.
Drewno bardzo cenione; lekkie i trwałe, używane do wyrobu skrzyń, trumien dla mumii, sarkofagów.
Owoce ma jadalne, jednak niesmaczne i ciężkostrawne.

Celnik Zacheusz był szefem celników, kolaborantem, ściągał daniny dla rzymskiego okupanta.
Był powszechnie znienawidzonym przez ubogich tubylców także z powodu swego bogactwa.
Jednakże uznał, że nie można już dłużej tak dalej żyć.
I aby lepiej widzieć wdrapał się na rosłe drzewo.

A nasze życie publiczne, od 1989r. jakże pełne celników i faryzeuszy!, ale oni trzymają się z dala od sykomory.
Im jest tak dobrze; mają większy komfort w tym co robią; nawet jeśli gnębią swój naród, wysługują się obcym, kolaborują z nimi.

Tusk i Komorowski to tacy modelowi faryzeusze!
Pełni pychy, przekonania do swoich racji.
Pełni pogardy dla swoich rywali, konkurentów politycznych.
Usta pełne frazesów!
Oni uczeni w piśmie, my analfabeci, niepiśmienni!
Oni i ich wspólnicy mają komory wypełnione po brzegi.
Pozostali na granicy egzystencji.

I zwyczajowo wklejam:

XXXI Niedziela Zwykła

Czytania mszalne
Pierwsze czytanie

Czytanie z Księgi Mądrości
Panie, świat cały przy Tobie jak ziarnko na szali, kropla rosy porannej, co spadła na ziemię. Nad wszystkim masz litość, bo wszystko w Twej mocy, i oczy zamykasz na grzechy ludzi, by się nawrócili. Miłujesz bowiem wszystkie stworzenia, niczym się nie brzydzisz, co uczyniłeś, bo gdybyś miał coś w nienawiści, nie byłbyś tego uczynił. Jakżeby coś trwać mogło, gdybyś Ty nie powołał do bytu? Jak by się zachowało, czego byś nie wezwał? Oszczędzasz wszystko, bo to wszystko Twoje, Panie, miłośniku życia. Bo we wszystkim jest Twoje nieśmiertelne tchnienie. Dlatego nieznacznie karzesz upadających i strofujesz, przypominając, w czym grzeszą, by wyzbywszy się złości, w Ciebie, Panie, uwierzyli..
Mdr 11,22–12, 2

Psalm responsoryjny
Refren: Będę Cię wielbił, Boże mój i Królu.

Będę Ciebie wielbił, Boże mój i Królu,
i sławił Twoje imię przez wszystkie wieki.
Każdego dnia będę Ciebie błogosławił
i na wieki wysławiał Twoje imię.
Refren
Pan jest łagodny i miłosierny,
nieskory do gniewu i bardzo łaskawy.
Pan jest dobry dla wszystkich,
a Jego miłosierdzie nad wszystkim, co stworzył.
Refren
Niech Cię wielbią, Panie,
wszystkie Twoje dzieła
i niech Cię błogosławią Twoi święci.
Niech mówią o chwale Twojego królestwa.
Refren
Pan jest wierny we wszystkich swoich słowach
i we wszystkich dziełach swoich święty.
Pan podtrzymuje wszystkich, którzy upadają,
i podnosi wszystkich zgnębionych.
Refren
Ps 145(144),1-2.8-9.10-11.13cd-14 (R.:1a)

Drugie czytanie

Czytanie z Drugiego Listu świętego Pawła Apostoła do Tesaloniczan
Bracia: Modlimy się zawsze za was, aby Bóg nasz uczynił was godnymi swego wezwania, aby z mocą udoskonalił w was wszelkie pragnienie dobra oraz czyn płynący z wiary. Aby w was zostało uwielbione imię Pana naszego Jezusa Chrystusa, a wy w Nim, za łaską Boga naszego i Pana Jezusa Chrystusa. W sprawie przyjścia Pana naszego Jezusa Chrystusa i naszego zgromadzenia się wokół Niego, prosimy was, bracia, abyście się nie dali zbyt łatwo zachwiać w waszym rozumieniu ani zastraszyć bądź przez ducha, bądź przez mowę, bądź przez list rzekomo od nas pochodzący, jakoby już nastawał dzień Pański.
2 Tes 1,11-2,2

Śpiew przed Ewangelią
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Tak Bóg umiłował świat, że dał swojego Syna Jednorodzonego;
każdy, kto w Niego wierzy, ma życie wieczne.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
J 3, 16

Ewangelia

Słowa Ewangelii według świętego Łukasza
Jezus wszedł do Jerycha i przechodził przez miasto. A był tam pewien człowiek, imieniem Zacheusz, zwierzchnik celników i bardzo bogaty. Chciał on koniecznie zobaczyć Jezusa, kto to jest, ale nie mógł z powodu tłumu, gdyż był niskiego wzrostu. Pobiegł więc naprzód i wspiął się na sykomorę, aby móc Go ujrzeć, tamtędy bowiem miał przechodzić. Gdy Jezus przyszedł na to miejsce, spojrzał w górę i rzekł do niego: „Zacheuszu, zejdź prędko, albowiem dziś muszę się zatrzymać w twoim domu”. Zeszedł więc z pośpiechem i przyjął Go rozradowany. A wszyscy widząc to szemrali: „Do grzesznika poszedł w gościnę”.
Lecz Zacheusz stanął i rzekł do Pana: „Panie, oto połowę mego majątku daję ubogim, a jeśli kogo w czym skrzywdziłem, zwracam poczwórnie”. Na to Jezus rzekł do niego: „Dziś zbawienie stało się udziałem tego domu, gdyż i on jest synem Abrahama. Albowiem Syn Człowieczy przyszedł szukać i zbawić to, co zginęło”.
Łk 19,1-10

pzdr
p.s.
I żeby nie było złudzeń.
Ja też czasem omijam moją sykomorę, albo udaję, że jej po prostu nie ma!