Bylejakość jako nowotwór

Obawiam się, że nic śmiesznego, czy dramatycznego nie napiszę…czemu?
A temu, że życie jest wystarczająco śmieszno-straszne.

„Bolą mnie ręce” jęknęła jedna kobieta i pokazała powykręcane reumatyzmem dłonie.
A mnie boli wszystko, co mnie dotyczy, czyli kryzys, bylejakość…brak porządnego rządu, czemu nas musi to boleć, czemu to my dostajemy w tzw. cztery litery?

Ta bylejakość jest gorsza od nowotworu, bo drąży nie pojedyncze życie, ale cały świat, wżera się w mięśnie i daje przerzuty na kości…czyli czas umierać…gdy po stosie pacierzowym dojdzie do najważniejszego organu?

Niszczy rdzeń kręgowy, nie daje się zlikwidować…jeszcze boli, bo bez znieczulenia, ale i na to znajdą sposób.

Nawet nie zauważymy, gdy staniemy się podobni zombie!

Pozdrawiam

Ps. Naprawdę dopadło mnie zniechęcenie...może to wina deszczu. A może czego innego...ech...