Tusk sposobi się do rejterady?

Donald Tusk niespodziewanie zapowiedział swoje ustąpienie z funkcji szefa Platformy Obywatelskiej za 4 lata. O premierostwie dyskretnie nie wspomniał. Prawdopodobnie zdaje sobie sprawę, że trwanie na tym stanowisku nie jest zależne od jego woli. Niewykluczone, że wbrew własnym życzeniom pożegna się z urzędem wcześniej, bo już po najbliższych wyborach parlamentarnych.

Co skłoniło premiera do złożenia tak ważkiej deklaracji? Można snuć różne spekulacje.

Jedną z możliwych przyczyn jest dostrzeżenie skali nadchodzącej klęski gospodarczo-finansowej kraju i niemal nieuchronnie zbliżającego się bankructwa państwa, z wszystkimi jego skutkami, nie wykluczając społecznej rewolty. Być może Tusk zdał sobie wreszcie sprawę z sytuacji, do jakiej doprowadził kraj w rezultacie swoich rządów beztroskich, radosnych i pełnych obietnic bez pokrycia. A rewolta otworzy wreszcie oczy i uszy oszukiwanym ludziom ogarniętym polityczną kataraktą i zmiecie z publicznej sceny zadufanych w sobie polityków PO. Bo wyłgać się będzie niesłychanie trudno.

Nie wiem, czy istnieje w Europie, a być może także na świecie, drugie państwo, w którym w tak oszałamiającym tempie narasta dług publiczny, a rząd przygląda się temu biernie, w którym z chęci utrzymania się przy władzy całkowicie ignoruje się dobro narodu, świadomie działając na jego szkodę. Nie podejmuje się palących reform, bo związane z nimi dolegliwości będą powodować narastającą niechęć obywateli i mogą zachwiać sprawowanymi rządami. Państwo, w którym na każdym szczeblu królują kłamstwo, partyjnictwo, bezideowość, lenistwo, niekompetencja i bylejakość, a standardy etyczne i elementarna sprawiedliwość uległy już prawie całkowitemu wykolejeniu.

Być może do świadomości Tuska stopniowo dociera prosta prawda, że dzień sądny zbliża się szybciej niż można się spodziewać. I pora pomyśleć o rachunku sumienia, a najlepiej stopniowo wycofywać się z życia publicznego, przechodząc na z góry upatrzone, w miarę bezpieczne pozycje.

Jeżeli taka wersja nie jest słuszna, tym gorzej dla Tuska i jego stronników. Bo nie ma kalectwa gorszego od fizycznej i politycznej ślepoty.