Telewizja publiczna bez wizji przyszłości

Telewizja publiczna zaczyna sypać się. Brakuje funduszy, Polacy niechętnie opłacają abonament – podstawowe źródło finansowania TVP. Pod tym względem znajdujemy się – podobnie jak w wielu innych dziedzinach – wśród państw europejskich które z problemem nie potrafią sobie poradzić. To w znacznym stopniu efekt zmasowanej propagandy Tuska i jego rządu z 2008 r., kiedy to premier nawoływał do niepłacenia i likwidacji abonamentu RTV, nazywając go wprost "haraczem ściąganym z ludzi".

„Abonament jest archaicznym sposobem finansowania mediów publicznych. Dlatego rząd będzie zabiegał o poparcie prezydenta i opozycji dla jego zniesienia” powiedział Donald Tusk w marcu 2008 r. i zaapelował do "właścicieli mediów, do dziennikarzy i liderów partii opozycyjnych", żeby pomogli w pracach nad nowym, "przyjaznym dla obywatela" modelem finansowania mediów publicznych.

Pamiętamy sejmową młóckę, jaka wówczas rozgorzała na temat finansowania radia i telewizji. Z szumnych zapowiedzi likwidacji podatku abonamentowego nic nie wyszło. Wprawdzie ustawę w tej sprawie posłowie przyjęli, ale na szczęście zawetował ją prezydent Lech Kaczyński. Później zapomniano o szumnej obietnicy, a „przyjaznego dla obywatela modelu finansowania mediów” do dzisiaj nie zaproponowano. Teraz do domów 3 milionów naiwnych i łatwowiernych Polaków, którzy przestali płacić abonament, może zawitać komornik - egzekutor już niemałych na wiele kieszeni długów.

W każdym gospodarstwie racjonalne działanie opiera się na bilansowaniu przychodów i wydatków. Nie inaczej powinno być w telewizji publicznej. W istniejącej sytuacji trzeba więc dokonać rzetelnego przeglądu aktywów i pasywów oraz przeprowadzić niezbędne cięcia finansowe.

W pierwszej kolejności powinny one obejmować likwidację lukratywnych autorskich kontraktów idących w setki tysięcy złotych. TVP zapewne nie stać na kontynuowanie programów nie mających nic wspólnego z jej misją, a odznaczających się zabarwieniem stricte politycznym, w rodzaju „Tomasz Lis na żywo”. Na propagowanie jedynie słusznego oglądu otaczającej nas rzeczywistości politycznej telewizja publiczna nie powinna wydawać ani jednej złotówki. Do tego wystarczą zasoby materialne i linia programowa TVN, Polsatu i innych mediów prorządowych.

Czy do takiego wniosku są w stanie dojść władcy polskich mediów publicznych? Jeżeli nie, wątpię czy długo zachowają swoje apanaże.