Wspomnień czar

Mam dość tych Palikotów, Tusków i wszelkiej maści szemranych cudotwórców oraz ich nadętych promotorów. Mierzą mnie ich wykrzywione z nienawiści do kaczora pyski. Śmieszą mnie cyngle wijący się jak piskorze wokół chama z Biłgoraja, którzy jeszcze przed chwilą lizali dupę Donaldowi. Patrzę z zachwytem na spodlenie się róznych "autorytetów" speców od psychiatrii i sekt. Gardzę człowiekiem, który z pałacu prezydenckiego czyni odnowiony KC PZPR zatrudniając na swoich doradców długoletnich kacyków PRLowskich.. To nie mój Prezydent, który wpina odznaczenia narodowe SBeckim kapusiom oraz ludziom z zarzutami korupcyjnymi. Dlatego wybieram w niedzielny wieczór może tandetną ale podróż sentymentalną, powrót do przeszłości, kiedy przyszłość rysowała się wspaniała w marzeniach i wyobrażni. Mihaj Burano, właśc. Wasyl Mihaj, pseud. także John Mike Arlow, Michael Mihaj, Steve Luca (ur. 29 października 1944 w Taszkencie) – muzyk pochodzenia cygańskiego; wokalista, kompozytor, gwiazda bigbitu, także autor tekstów piosenek i aktor. Urodził się w rodzinie należącej do romskiej grupy Lowarów. Występować zaczął w wieku 6 lat (ok. 1950 r.) w kierowanym przez ojca zespole Cyganów mołdawskich (Zespół Pieśni i Tańca Cyganów Mołdawskich). Podczas trasy koncertowej po Polsce w 1952 roku, rodzina postanowiła osiedlić się w okolicach Lublina. Stamtąd Wasyl wyjechał do Gdańska, gdzie dostrzegł go Franciszek Walicki. Występy zaczął z grupą Rythm and Blues w roku 1959. Wtedy też przyjął pseudonim artystyczny Burano (po romsku "burza"). Jego kariera zaczęła się od występów z zespołami Czerwono-Czarni, którego był solistą w latach 1960-1963, a później Niebiesko-Czarni (1963-1966). W grudniu 1963 roku został zaproszony do paryskiej Olympii, gdzie występował ze swym zespołem jako pierwszy artysta zza żelaznej kurtyny. Razem z Niebiesko-Czarnymi odniósł spory sukces na kilku festiwalach muzycznych we Francji. Burano (pod pseudonimem Steve Luca) nagrywał płyty dla wytwórni RCA. W marcu 1968 roku wrócił do Polski i zaczął eksperymentować z własną formacją Burano & leske Rom. Zespół okazał się wielkim sukcesem i zyskał sporą popularność. W październiku 1968 roku Burano wyjechał do Francji, gdzie kontynuował karierę pod nowym pseudonimem John Mike Arlow. Dla wytwórni Barclay nagrał m.in. "My Sweet Angel", "Go Ami Go", "My Obsession", "Smile Your Tears Away", "Bessie" i "Geloso". W 1975 roku Burano przeniósł się do Los Angeles i tam założył własną wytwórnię płytową pod nazwą Arlow Land. W tym samym roku wrócił na krótko do Polski. Ostatni raz w kraju wystąpił na Międzynarodowym Festiwalu Piosenki w Sopocie w 1986 roku. Obecnie mieszka w USA. ]]>http://pl.wikipedia.org/wiki/Michaj_Burano]]>