Gra pozorów

Dziś wielkie święto międzynarodowej polityki, a cały świat odetchnął z ulgą. Prezydent Obama i prezydent Miedwiediew podpisali nowy START. Historyczne wydarzenie na miarę XXI wieku.
Co prawda w posiadaniu obu mocarstw pozostanie dość głowic, żeby zniszczyć świat kilkakrotnie, ale za to obydwaj Wielcy Przywódcy udowodnili swoje. Prezydent USA, że pokojowa nagroda Nobla uczciwie mu się należała. Prezydent Rosji, że jego kraj, jak poprzednio ZSRR „walczy o pokój” (i to bez litości, bo przecież co chwila słyszymy o nowej doktrynie ataku prewencyjnego i możliwości użycia broni jądrowej w konfliktach granicznych, a obyśmy tylko słyszeli, a nie zobaczyli…). Rosjanie z ulgą pozbędą się rakiet, które dawno „skisły” i prawdopodobnie nie byłyby w stanie trafić Panu Bogu w okno, o ile w ogóle wystartować. Amerykanie dostaną okazję…. Zamówić wkrótce nowe i nowocześniejsze. Kłopot w tym, że Ruscy zażądali od Amerykańców rezygnacji z tarczy antyrakietowej. Świadczy to oczywiście o ich najlepszych intencjach (i umiłowaniu pokoju, któremu szkodzą środki ochrony przed bronią bardziej niż sama broń). Nic to. Obama uzna to za dodatkowy sukces – bo przecież oszczędzenie pieniędzy, które można zmarnować na udawanie „wrażliwości społecznej” to zysk.
Tak sobie rozmawiali prezydent z prezydentem, a wczoraj dla odmiany spotkał się premier z premierem. Od razu trzeba powiedzieć, że nasz prezydent wypadł wręcz doskonale, co potwierdza nawet opozycja. Był zarówno opanowany, jak ludzki. Premier Rosji być może wypadł nieco sztywniej, ale przecież badania opinii publicznej w Rosji wyraźnie udowodniły, że nie ma mowy o żadnym przepraszaniu Polaczków. Tak więc Putin nie przeprosił, ale też nie powiedział wprost, że winni zbrodni byli Niemcy (co przez kilkadziesiąt lat stanowiło oficjalną wykładnie także u nas, więc nie powinno zbulwersować nikogo). Stop! Wróć! A rura bałtycka??? No więc nie powiedział, że wszystkiemu winni są Polacy, a przecież byli sami sobie winni, nie? Oficerowie pańskiej Polski, potencjalni dywersanci (jak inni w AK)… Nie powiedział? Ludzki pan! I wielki człowiek – nic nie powiedzieć, nawet nie mrugnąć okiem, a jednak zrobić „wielki krok”….
Polscy komentatorzy trochę marudzili, ale w większości tylko po to, by Tusk wypadł jeszcze lepiej na tle Putina (a jakież to wielkie i piękne tło!!!!). Inni, jak Kalisz zyskali okazję popisania się bezkompromisowym patriotyzmem. Poseł SLD i były działacz PZPR, choć słuchając go byłbym przysiągł, że całe życie poświęcił walce z sowiecką okupacją. Zadowolony był oczywiście Andrzej Wajda, bo Rosjanie pokazali jego film w telewizji, a sama uroczystość i to na takim poziomie stanowiło wymarzona reklamę dzieła. Od tego jest historia, żeby inspirować wielka sztukę, a od tego prezydenci, żeby ja promować… Naprawdę rozradowany jednak ( aż się ciśnie na usta „jakby mu ktoś w kieszeń nas-rał) okazał się dziś Daniel Olbrychski. Były aktor (bo ostatnio grał ojca Azji Tuhajbejowicza, którego kiedyś tez „kreował”, jak prawdziwy naturszczyk i to z czasów kina niemego). Otóż Olbrychski aż zachłystywał się ze szczęścia i podziwu. Obydwaj Wielcy przywódcy byłi porażająco wspaniali, a putin był „szczerze wzruszony”. Skąd to wie? Po pierwsze jako aktor (zob. wyzej) zna się na emocjach, a po drugie…. tak powiedział naoczny świadek – biskup Sawa. N dodatek sprawę skomentowało pięknie i dopieściło „Braci Moskali”„wielkie pióra”, czyli Adam Michnik. Tak wiec aktor (patrz wyżej) może się cieszyć, że ma podobne zdanie jak ci,” którzy są mu bardzo bliscy”. No cóż. Aktorzy nie musza, a może nawet nie mogą być gigantami intelekty. Zwłaszcza byli.
Mnie natomiast uderzyło, jeśli nie kopnęło w twarz jedno zdanie Putina. Otóż zwrócił on uwagę, że pojawia się szansa nowych kontaktów miedzy naszymi narodami, w których nie ma już kata i ofiary…
O tak!
Tusk wytargował dla nas wielka sprawę! Przestaliśmy być ofiarą. Wreszcie!
Trzeba się tylko postarać. Istnieją różne prawdy, na każdą stronę można spojrzeć różnych punktów widzenia (z punktu widzenia kata tortury nie są takie złe, jak zauważyła Babcia Weatherwax w „Carpe jurgulum” Pratchetta), dlaczego więc mamy patrzeć z tej brzydkiej???? To takie… niefotogeniczne, niemiłe i odstręczające… Popatrzmy…. oczyma kata.
Ruscy Itak zrobią to, co uznają za stosowne (jak zresztą zawsze robili), nie oglądając się ani na Tuska, ani na Obamę, ani nawet na resztę świata. Niewątpliwie jednak dzięki przyzwoleniu prezydenta USA i premiera Polski będzie im…. milej i (łatwiej)
Wszystko podsumował pięknie w dzisiejszym sprawozdaniu minister Radek Sikorski. Ten wypadł wprawdzie nieco gorzej, bo brzmiał jak prymus czytający wypracowanie. Czytał na dodatek monotonnie, a rozprawka była niestety tak nudna, że traciłem co chwila uwagę. Dzięki PO w Polsce jest lepiej, niż kiedykolwiek w historii… Te sprawy. Można nie słuchać, bo i tak wiadomo… Jednak przebiła się do mnie jedna myśl. Otóż wielką zasługą partii rządzącej, premiera i ministra spraw zagranicznych jest „odpolitycznienie” stosunków z Rosją (Niemcami zresztą też).
I w tym rzecz. Jak przestaniemy przypominać o własnych ofiarach, zaraz zyskamy sympatię katów. To sukces. Tylko, czy to nie sukces polityczny? I nie nasz, tylko polityków tej jedynej słusznej opcji?
No bo czy „walka o pokój” (i nadstawianie tyłka dla pokoju), tak samo jak potępianie „jastrzębi”, „oszołomów” i „więźniów przeszłości” (a przy okazji odbieranie im „monopolu naprawdę historyczną”) nie jest przypadkiem… polityką? Dość samolubną na dodatek…
A…. Byłbym zapomniał. A jaka to była okazja? Tego spotkania premierów???
Mniejsza…
P.S.
Zdjęcie przedstawia aktora (aktorkę???) grającą bohaterkę (bohatera” filmu „Gra pozorów” („Crying game” - doskonały film, na marginesie). Tan… ta…. To nazywa się Jaye Davidson i wygląda tak (tylko proszę mi nie mówić, że świńtuszę!).
Ilustracje jest więc na temat jak najbardziej.

http://www.6millionsmiles.com/wp-content/uploads/2007/11/jaye_davidson_1.jpg