Przyjaciele moich przyjaciół.......

....są moimi przyjaciółmi. Na tej zasadzie przybywa mi przyjaciół, których przodkowie zamieszkiwali Ziemię Wołyńską, i którzy pielęgnują w sercach i w postępowaniu codziennym ten skarb, skarb niezatartej polskości, patriotyzmu, tradycji chrześcijańskiej - mimo , iż rozrzuceni po świecie, mogli by sobie "odpuścić". Ogromnie mi tym imponują, bo czasem ja - uczę się na stare lata od nich, będąc przecież tu, w Polsce.
Wspaniali ludzie, często z "zakręconymi" życiorysami, ale jedno można o nich powiedzieć bez wahania : "dusza człowiek".
Normalną rzeczą jest, że po jakimś czasie, po niezliczonych rozmowach w necie, na Skype i tych telefonicznych przychodzi moment, w którym chcemy się spotkać w realu. W Polsce, za którą tęsknią gorąco.
Dorośli, starsi "dają radę", i przy pewnym wysiłku organizacyjnym - spotykamy się, i jest super :)
Natomiast jeden z moich przyjaciół, ma problem innego rodzaju. Jest na emigracji wiele lat, tam założył rodzinę,z żoną - nie Polką - ma dwie śliczne córeczki, 6-latki. W lecie będą w Polsce pierwszy raz. Ten wyjazd

do Ojczyzny z dziećmi spędza sen z powiek mojemu znajomemu.
Chciałby on, w czasie kilku tygodni "zarazić" dziewczynki polskością. Sprawić, by jego "księżniczki" zaraz po powrocie do kraju w którym mieszkają - zaczęły tęsknić za kolejną wyprawą do Polski.Ubolewa, że kraj w którym przyszło mu mieszkać, nie daje szans na to, że wartości w których sam się wychował, będą mogły być kontynuowane przez jego dzieci. Ponieważ nie jest Rockefellerem, zbyt często do kraju nie może przyjeżdżać, dlatego tak wielką wagę przywiązuje do tej planowanej wizyty.Żeby była owocna, w sensie : piękna w odczuciu dzieci. I tu moja prośba do Was, kochani : jeżeli ktoś z Państwa mógłby podpowiedzieć, zasugerować...biorąc pod uwagę wiek dziewczynek. To co jest poruszające, wstrząsające dla dorosłego, może przerastać percepcję dziecka. Co zaproponować. W tym miejscu - mam nadzieję, że M. wybaczy upublicznienie prywatnego listu, bo w dobrej sprawie, - przytoczę Jego słowa : "W moich myslach juz odbylem ta podroz do Polski wielokrotnie i wiem, ze bedzie bardzo wazne, aby dobrze zaplanowac kazdy dzien pobytu. Z corkami czest jezdze do lasu i juz kilka razy udalo nam sie nazbierac troche kurek i maslakow, ale co najwazniejsze polubily takie „wyprawy”. Ja bardzo lubie spedzac czas nad polskimi jeziorami, wiec tez bede mial w planie kilkudniowy pobyt nad jeziorem. Moze sie udac poplywac lodka wsrod przybrzeznych kapelonow, poogladac w trzcinach dzikie kaczki i nurkujace perkozy. No i moze uda mi sie zlapac na wedke kilka plotek na obiadek? J)))) A gdyby to byl odpoczynek w gospodarstwie agroturystycznym, to by bylo jeszcze lepiej, bo moje corki bardzo lubia zwerzeta. Oczywiscie juz ogladalem setki godzin w internecie ogloszenia takich gospodarstw, ale bardzo trudno jest sie zdecydowac, ktore z nich wybrac. Oprocz lasow, jezior i polskiej cudownej przyrody musze tez corkom pokazac troche tej zabudowanej Polski, no ale tez nie chce targac szescioletnie dzieci po np. wszystkich muzeach Krakowa....no ale cos tam musza zobaczyc. Kto wie, moze Wawel? W ktorym ja juz dwa razy bylem przy grobowcu sp. Pary Prezydenckiej po Zbrodni Smolenskiej.
Tak, jak juz pisalem, moje Corki jeszcze nie byly w Polsce i dlatego tez przywiazuje, az tak duza wage do tej pierwszej ich podrozy, bo to bedzie bardzo wazne, bo musze zrobic wszystko, aby one zapragnely do tej Polski co roku wracac....
Naogladalem sie dziesiatki nocnych programow na TV Polonia, gdzie do studia dzwonili....bardzo czesto zrozpaczeni rodzice-polscy emigranci, ze zaczynaja „tracic kontakt” ze swoimi dziecmi. Niektorzy opisywali, ze jak wyjezdzali z Polski, to ich dzieci mialy juz 6-8 lat, ale pomimo tego...majac lat 15-16 juz czuja sie tylko [przykładowo]- „Niemcami” i nawet nie chca do Polski wyjezdzac na wakacje. A rodzice opowiadali, ze do Polski jezdzili nawet dwa razy w roku. Ale jak widac nic to im nie pomoglo, poniewaz ich dzieci chodzac do niemieckich szkol, tam zapoznali swoje kolezanki i kolegow....niemieckich kolegow. Takie wielkie problemy mialy malzenstwa, gdzie i zona i maz byli Polakami, a jak Pani wie moja zona jest (.....), wychowana w bardzo odleglej od naszej-polskiej kulturze.
Sa niby swieta, jest choinka, jest szopka...ale w niej glowna postacia jest „ zasraniec” robiacy kupe nieopodal zlobka i Swietej Rodziny. Szok! Ta obrzydliwa tradycja ma juz ponad 300 lat! eeeccchhhhhh.... wiele by tu bylo do opisywania, ale przeciez ida Swieta i Pani ma zdaje sie dzisiaj lepic pyszne polskie pierogi ;) ...."

Od siebie dodam, że gdy dziewczynki będą starsze, to z całym spokojem będzie można im polecić zarówno wyprawę, jak wiedzę historyczną i skarbnicę wartości chrześcijańskich "wujka Jakuba", z której to skarbnicy czerpię pełnymi garściami również ja. Ale to za czas jakiś...Jak Jakub będzie w Polsce, a dziewczynki doroślejsze.
A na dzisiaj? No właśnie...parę tygodni, pierwsza wizyta w kraju taty. Liczę na wspólne z Państwem pomysły.

PS. Serdecznie dziękuję za życzenia Świąteczne, te na PW, na email, i te na tradycyjnych karteczkach...Jesteście bardzo kochani :)