Dajta ile mata

Mimo że do corocznej zbiórki WOSP zostało jeszcze trochę czasu, to już od wielu dni w tv pojawia się reklama z Owsiakiem. Co przełączę na jakiś kanał to na nią trafiam. Aż strach otworzyć konserwę albo lodówkę. Nie wiadomo czy to reklama pewnego operatora sieci komórkowej z udziałem Owsiaka czy reklama styczniowej zbiórki przy okazji sponsorowanej przez tą sieć, która w ten sposób buduje swój pozytywny wizerunek. Nieważne, ręka rękę myje i na pewno oba podmioty na tym skorzystają.

Kilka dni temu w jakiejś audycji radiowej dała głos naiwna słuchaczka, która stwierdziła, że podczas jej pobytu w szpitalu dosłownie wszystko pochodziło tam z orkiestrowych darów. Gdyby nie wosp, to szpital nie miałby nawet na waciki. A skąd to wiedziała? Pewnie wszystko było oblepione serduszkami, stąd błędne wnioski słuchaczki, która jak typowy leming nie taki kit potrafi łyknąć. Przypuszczam, że we wszystkie obiecanki Donka też uwierzyła.

A rzeczywistość wygląda tak, że to co wyżebrze WOSP (przez niektórych zwana „orkiestrą świątecznego wyłudzania majątku do komercjalizacji”), to może są kolosalne kwoty z punktu widzenia osoby zarabiającej płacę minimalną, ale w skali corocznego budżetu służby zdrowia to zaledwie nędzne promile. Te dary łaskawie przekazywane do szpitali, to kropla w morzu potrzeb i niewiele poprawiają mizerną sytuację służby zdrowia. I raczej nic nie zapowiada zmian na lepsze. Nawet hasło orkiestry "gramy do końca świata a nawet dzień dłużej" sugeruje, że poprawa nie nastąpi nigdy. Orkiestra gra już 20 lat a służba zdrowia jak była tak nadal jest reliktem PRLu.

Podczas przekazywania sprzętu (sztuk jeden) dla szpitala pojawia się tam spora grupa orkiestrowiczów i obkleja serduszkami wszystko jak leci. Gnają przez cały szpital niczym szarańcza i potem serduszka można zobaczyć nie tylko na sprzęcie, ale i na drzwiach, framugach a nawet na kibelku. Również pan Zdzichu, wiecznie pijany palacz ze szpitalnej kotłowni, kilka lat temu dostał blachę w czoło od wolontariusza i od tej pory chodzi z serduszkiem na głowie.

Potem zwykły pacjent takiego szpitala może dojść do wniosku, że gdyby nie te dary, to w szpitalu byłyby tylko nagie mury, hulałby wiatr a za każdym rogiem czaili się łasi na łapówki lekarze.

Orkiestra wspomaga zbiórkami służbę zdrowia prawie 20 lat i nic się nie zmieniło na lepsze (WOSP – Wielka Orkiestra Syzyfowej Pomocy). Czy jest sens, aby nadal kontynuować tę akcję? A może chodzi o jakieś inne cele? Taka wolontariacka zbiórka może być wykorzystana np. jako początkowy etap tworzenia lewicowo-lemingowego społeczeństwa.

Zaczyna się niewinnie. Do akcji garną się aktywni młodzi, czyli ci najcenniejsi. To nastolatki, więc nie mają jeszcze bogatego doświadczenia życiowego - mało wiedzą o prawdziwej polityce, przekrętach i manipulacjach. Robią coś pożytecznego, ale przy okazji ktoś może realizować swoje cele.

Następnego dnia po zbiórce niezawodny 'wiodący tytuł prasowy' dokona podziału społeczeństwa na dobrych dających i resztę - zacofany caritasowy ciemnogród i słuchaczy toruńskiego radia. Młodzi zbieracze łatwo łykną ten uproszczony model rzeczywistości, zwłaszcza że zbierając kasę natykają się na osoby, które nic nie dają. Orkiestrowicze reagują wtedy zdziwieniem, zaskoczeniem, czasem twarze im się dziwnie wykrzywiają, no bo jak to może być, że ktoś nie daje na biedne, chore dzieciaczki! Nie przyjdzie im do głowy, że niektórzy nie dają bo nie mają – większość życia upłynęła im w poprzednim ustroju, zasuwali cały czas na etacie i zamiast czegoś się dorobić to ostatecznie zostali wydymani, zwłaszcza po '89, gdy pojawiło się kilkumilionowe bezrobocie i hiperinflacja.
Pozostali nie dają bo może pomagają w inny sposób albo nie lubią akurat tej akcji, nieważny powód, nie ma przecież (na razie) przymusu dawania datków.

Potem jest woodstock, na którym pojawiają się "autorytety" a'la Żakowski. Hołdys podczas swojego wykładu nazwie kogoś ch*jem i młode umysły już czują się intelektualną elitą.
Następnie młodziaki idą na studia, gdzie na jakichś śmiesznych, bezużytecznych kierunkach typu gender studies (czyli marksizm-feminizm) chłoną wiedzę od ludzi pokroju Hartmana czy Środy. A że to płatne studia, więc nie ma problemu z ich ukończeniem. Nic to, że potem wiedza takiego absolwenta jest niższa od ucznia szkoły średniej sprzed 20 lat.

Dalej podyplomowy ciąg edukacji zapewnia 'gazeta' i 'szkło kontaktowe'. Potrzeby religijne i emocjonalne zaspokajają kapłani kultu Słońca Peru, czyli trzej wrzeszczący staruszkowie: Bartoszewski, Kutz i Niesiołowski. Ich występy to coś jak orwellowskie seanse nienawiści („1984”), ale młodzi wykształceni nie widzą analogii, bo tej książki – jak i wielu innych – nie czytali. A jeśli czytali to nic nie zrozumieli, a jak zrozumieli to dawno zapomnieli.

I tak to się kręci już od 20 lat. W ten sposób w efekcie końcowym mamy urobioną znaczną część społeczeństwa, która ponownie popiera w wyborach partię, której przez cztery lata nie udało się zrobić kompletnie nic, poza kilkoma orlikami i szemranymi biznesami na cmentarzach.