Czy przywrócenie Województwa Częstochowskiego będzie wstępem do rozbicia dzielnicowego Polski?

Lider Ruchu Autonomii Śląska Gorzelik zapowiedział, że do 2020 roku Śląsk uzyska autonomię. Powiedział on też coś bardziej złowrogiego – w końcu bez Śląska Polska sobie radziła przez kilkaset lat – że następnie autonomię otrzymają inne regiony kraju.

Gorzelik sam tego nie wymyślił - dlatego słuchajmy uważnie co mówi, bo przez niego przemawiają Scenarzyści i Reżyserzy historii.
Tak nawiasem mówiąc to lider RAŚ, choć urodzony na Śląsku nie jest Ślązakiem. Jego rodzice przyjechali tu ze wschodniej Polski, żona pochodzi z Łodzi, a on sam nawet "godoć" po śląsku nie umie - jest więc klasycznym "gorolem". Bardzo to przypomina "kaszubskość" Tuska. Ktoś się posługuje przebierańcami.
Każdy, kto trafił w zwykły dzień na Jasną Górę i zobaczył kłębiący się tłum pielgrzymów, turystów czy po prostu wiernych, wie, że tu jest Duchowa Stolica Polski. Widząc zakurzonych uczestników Rowerowej Pielgrzymki z Lublina, niedomordowanych Polaków z Żytomierza, Górali w strojach regionalnych czy Kaszubów, czuje się, że tu jest serce Polski.
Częstochowa administracyjnie należy do Województwa Śląskiego. Jak Polacy znieśliby oderwanie od Polski najważniejszego maryjnego sanktuarium?

Prawdopobnie Stratedzy szukają rozwiązania tego problemu.

W „Niedzieli” z 7 VIII jest artykuł zatytuowany „Czy powróci Województwo Częstochowskie”, z którego możemy się dowiedzieć, że „Rada Miasta Częstochowy poparła pomysł Komitetu Inicjatywy Ustawodawczej na Rzecz Utworzenia Województwa Częstochowskiego, żeby wystąpić do Prezydenta RP Bronisława Komorowskiego z propozycją zorganizowania ogólnopolskiego referendum w sprawie powołania województwa częstochowskiego”. Następnie jest informacja, że hierarchia kościelna uznała to za „cenny głos społeczeństwa obywatelskiego”.
Operacje na żywej tkance społecznej takie jak zmiana granic, czy „autonomie”, wymagają długiej pracy, by mogły być przeprowadzone bez komplikacji. Od pamiętnej „Jesieni Ludów” 1989 r. – czasu „bulu i nadzieji”- przeprowadzany jest proces dekompozycji ładu wersalskiego. Nie odnotowaliśmy go, ponieważ śledziliśmy z zapartym tchem rzekomy upadek komunizmu.
Tych, którzy uczyli się (?) historii już w III RP informuję, że ład wersalski polegał na utworzeniu po I Wojnie Światowej szeregu państw narodowych, a także Jugosławii i Czechosłowacji na gruzach upadłych imperiów.

Jak podaje Chr. Story („McIlhany Report”1998r), w lutym 1990 roku odbyło sie w Genewie spotkanie sekretarza Gorbaczowa z kanclerzem Kohlem na którym postanowiono podzielić Czechosłowację. W ciągu roku państwo to, „wolą obywateli” rozpadło się na Czechy i Słowację.

Wkrótce podobny los spotkal Jugosławię. Tutaj dezintegracja odbywała się pod przykryciem „wyzwalania się z pod komunizmu”. Pierwsza oddzieliła się Chorwacja (natychmiast uznana przez Niemcy). Sprawy jednak nie poszły tak gładko – nastapiła seria krwawych wojen zanim osiągnięto cel.

Uciekinier z KGB Jurij Bezmienow zeznał, że jego pierwszym zadaniem „na placówce” było działanie na rzecz rozpadu Pakistanu (oddzielenia Bangladeszu).
Jak widać cel wytknięty przez Lenina (opanowania całego świata) wygodniej jest realizować działając na mniejszych terytoriach.
Państwa zamieszkałe wspólnie przez wiele narodowości podzielić było stosunkowo łatwo.
Znacznie wiecej pracy wymaga obróbka tak jednolitego etnicznie państwa jak Polska. Mrówcza praca nad dezintegracją wszystkich ogólnopolskich instytucji trwa od lat: podzielono PKP na kilkadziesiąt spółek, podobnie systemy energetyczne, a Pocztę Polską likwiduje się pod legendą „niekonkurencyjności w grze rynkowej”.
Trudniejszą sprawą będzie jednak wygenerowanie „narodowości śląskiej” i prawdopodobnie temu służyć miał niedawny spis „powszechny”. Wydaje się, że w regionach poza Ślaskiem mało kto widział na oczy rachmistrza spisowego, a ci nieliczni do których zwrócono się telefonicznie otrzymywali najczęściej tylko JEDNO pytanie: O narodowość. Gdy usłyszeli „polska” informowali, że to skrócona forma spisu i to wystarczy.
Była też możliwość spisywania się przez internet, i tu fachowcy zwracali uwagę na liczne luki w systemie umożliwiające fałszerstwa.

W sierpniu na zabytkowych murach miejskich w Tarnowskich Górach (odległych od Częstochowy o 40 km) nieznani sprawcy umieścili tablicę o treści „Slązakom, jacy by nie byli” Nie wiedomo po co i kto umieścił zagadkową tablicę. Jedno jest pewne, że nie była to Niewidzialna Ręka Rynku.
Możemy się tylko pocieszyć (ale jaka to pociecha...), że nie tylko my podlegamy takiej obróbce. Wystarczy wymienić kłopoty Belgii, Ligę Północną we Włoszech, autonomię Szkocji i Walii, problemy Hiszpanii, którzy nie mają już hymnu narodowego (została im tylko melodia). Gdy w okolicach Nicei zapytałem przewodniczkę o dwujęzyczne napisy, odparła ze zniecierpliwieniem, że ktoś im tworzy „narodowość prowansalską” i w ramach poprawności politycznej muszą to znosić.

Warto o tym wszystkim wiedzieć, gdy usłyszymy wdzięczną narrację o „małych ojczyznach”, „Europie stu flag” czy „autonomii jako najwyższej formie samorzadności”.

Praca nad erozją państw narodowych i naprawieniem „niesprawiedliwości Wersalu”- jak to określił Putin w pamiętnej mowie na Westerpatte – trwa.

Angielski sowietolog Christopher Story twierdzi, że rozszerzenie Unii Europejskiej na wschód wpisywało się idealnie w strategię opanowania kontynentu przez (neo)sowietów.
W tym kontekście dopiero rozumiemy starania naszej „lewicy” na rzecz akcesji do Unii. Ludzie, których uważaliśmy za „zaufanych przyjaciół Rosji” mile nas zaskoczyli działaniami, które odczytaliśmy jako zgodne z naszą racją stanu.
Teraz wiemy, że wstępując z takim entuzjazmem do UE zintegrowaliśmy się z podmiotem politycznym zupełnie odmiennym od naszych wyobrażeń. Zamiast do unii państw wolnych i demokratycznych wstąpiliśmy raczej do „Wspólnoty Państw Niepodległych” czyli czegoś w rodzaju nowego ZSRR, gdzie rządzi już nawet nie „koncert mocarstw”, a „strategiczne partnerstwo” rosyjsko- niemieckie.
I to był kolejny przekręt jakiemu nas poddano. Nie mniejszy niż ten z „Okrągłym Stołem”.