ROSJA - WIECZNY DOM NIEWOLI - ANEKS DO DE CUSTINE'A

Historia ta zdarzyła się w roku 2004.
Było to na łodzi nurkowej Egipcie.
Zaklepałam sobie dzien nurkowy, co w tamtejszych warunkach oznacza cały dzionek spędzony na łodzi, lunch tamże, dwa nurkowania na dwóch rafach i powrót do Hurghady koło 17-ej.
Łódź (właściwie stateczek) bierze jakichś dwudziestu nurków.
Wszystkie normalne narody zaklepują sobie nurkowanie indywidualnie, ale oczywiście rosyjscy nurkowie byli zorganizowani w grupę.

Zorientowawszy się, że jestem Polką, rosyjscy nurkowie nagle przeszli na język polski, bo okazało się, że są dziećmi zesłańców z czasów wojny. Dopytywali się, co tam w kraju, więc powiedziałam, że może to jeszcze nie ideał, ale przynajmniej komuchów i Sowietów się pogoniło (miałam jeszcze wtedy złudzenia).
Bardzo nam się miło gawędziło, namawiałam ich, czy by się nie zdecydowali na powrót do ojczyzny, oni mówili, że jednak są już w Rosji urządzeni i cięzko by im było zaczynać od nowa.

I w tym momencie nagle do mnie podeszła baba w średnim wieku. Czystą, bezakcentową polszczyzną zaczęła jadowicie zaznaczać, że z tego, co ona wie, to tak idealnie w Polsce to teraz nie jest.

Zaskoczona rozziewem między wypowiadanymi treściami, a tą bezbłędną polszczyzną, spytałam, czy też jest Polką.

- Nie, jest Rosjanką, ale sporo czasu pracowała w Polsce. I ona by nie radziła mi wypowiadać się w taki sposób o Rosji.

Była to tak ewidentna groźba, że podczas nurkowania rozglądałam się nerwowo, czy babska nie ma gdzieś w pobliżu.

Ciekawe bylo też zachowanie grupy rosyjskich nurków. Zachowywali się tak, jakby uprzednio nie zdawali sobie sprawy, kim baba jest.
Do końca nurkowego dnia słowem się już do mnie nie odezwali i zbici w kupę siedzieli w najdalszym kącie mesy.

Biedni niewolnicy, którym się wydawało, że na chwilę zdjęto im kajdany.