OJCZYZNA NA REKOLEKCJACH W BERLINIE...

Ojczyzna jest w nas Polakach. W Berlinie są niemieccy okupanci Polski

Niejednego karła własna małość zżarła.

Dokładna kontrola NIK-u, wielu już zdjęła z pomników.

Forsy mają pełne kiesy, a w gębie same wzniosłe frazesy.

Składał szczery hołd po hołdzie temu, na czyim był żołdzie.

Niejeden pojmie na własnym pogrzebie, że kąsał innych, a zjadł sam siebie!

Zawarł w swych czynach fałsz i obłudę, lecz w imię jakich wzniosłych pobudek!

Na tym polega Tuska polityka , że w Polsce głowę chowa, a Niemcom dupę wytyka.

Nie wiem kto lepszy, Lwow czy Polaris,ale obaj świetni, Gratulacje. 

Gwoli ścisłości i przyzwoitości, to nie ja te bon moty wymyśliłem, a jedynie wygrzebałem je z zakamarków mojej sklerotycznej pamięci i z zakurzonych notesików. Mam nadzieję, że za cichą zgodą prawdziwego autora, bo co komu po perłach ukrytych gdzieś głęboko w szafie. Mam taką manię, że notuję sobie trafne zwroty, tak tylko dla siebie, ze względu na ich sens i urok. Po cukierka sięgamy też dla smaku, a nie dla producenta. A gdy te aforyzmy pasują do jakiegoś tematu, to chętnie je przytaczam ale już bez dociekania od kogo one pochodzą. Tak, palę marihuanę, ale się nie zaciągam! Owszem, piję wódę, ale nie łykam! Taki już jestem.

Mam dużo podziwu i szacunku dla twórczości Mistrza Lwow47, ponieważ na gorąco i z wielką pasją pisze prosto z serca o tym, co jest grane. Głęboki sens treści wyraża w prostej, bardzo estetycznej i eleganckiej formie. Używa tego oręża do walki z pseudo-Polakami, do obnażania obłudy i zakłamania, apeluje do sumienia zwykłych ludzi, zachęca do walki o godność i o prawdę, wskazuje którędy droga. To jest obraz Polski widziany z lotu orła, dla wielu zupełnie nieznany, bo znają Polskę jedynie oglądaną z perspektywy żaby.

Czasy teraz takie, że trzeba się bardzo spieszyć, żeby ocalić naszą narodową tożsamość od zniekształcenia, rozwodnienia i od zapomnienia. Rządy Tuska sprawią, że będzie coraz więcej ludzi, którym to już i tak wszystko jedno. To część tego planu destrukcji Polski. Będziemy musieli walczyć o nagie, codzienne przeżycie, a nie o rozkwit polskiej nauki, oświaty i kultury. Tym większy szacunek dla tych, którzy nie schodzą ze swoich posterunków, którzy się nie poddają, którzy nie idą na łatwiznę. Trzeba wierzyć w drugi brzeg, by przepłynąć rzekę wpław.