Kara śmierci - Sprawiedliwość czy Bezduszność?

Obecnie w polskim systemie prawnym nie ma możliwości wykonania kary śmierci. W “drodze” do Europy, nasze elity były gotowe podpisać cyrograf z diabłem, byleby tylko nazywano ich proeuropejskimi. Ja jednak jestem zwolennikiem tego rozwiązania. W niniejszym wywodzie, zechcę przedstawić swoje racje.

1. prawo naturalne i zwyczajowe

W społeczeństwach nieposiadających odpowiednich kodyfikacji prawnych, były dość proste i jasne “reguły gry”, np. “oko za oko”, gdzie kara musiała być adekwatna do czynu. Tak więc, już tutaj widać dość istotną ideę - kara to w końcu nie nagroda, dlatego czasem może być ciężka i mieć wymiar najwyższy. Nikt wtedy się nie zastanawiał nad intencjami sprawcy. Jak coś przeskrobał to ponosił odpowiedzialność. Także w świecie zwierząt widać tą prawidłowość, jeśli ktoś piesowi do miski się dorwie, to spotka go kara, bo naruszył jego “strefę wpływów” - teren.

Wiem, nie jesteśmy zwierzętami i tym się od nich różnimy, że potrafimy myśleć. Wobec czego posiadamy kodeksy, które ujmują czyny niedozwolone i w jaki sposób do nich dochodzi. Wobec czego, kara dopasowana jest do wielkości czynu - zabierając pieskowi kruszynkę z miski ugryzł by tak samo, jak byłoby to coś większego. Jednak nas ten problem nie dotyczy.

2. czyny

Oczywiście w wypadku wymierzania tego typu kary, należałoby się zastanowić, gdzie jest granica pomiędzy uczciwą karą a naciąganiem prawa. Dla mnie kara, powinna być stosowana w najcięższych wypadkach - gdzie doszło do bestialskich zbrodni lub także wielokrotnych gwałtów. Uważam, że nie może być tolerancji dla takich zachowań. Brak odpowiedniej kary sprawia, że ofiary wskutek przedłużającego się procesu dodatkowo cierpią, bojąc się, że gdy sprawca wyjdzie na wolność, znów będą zagrożone. Tak być nie może! Państwo ma obowiązek chronić obywateli. Jeśli ktoś nie umie żyć z innymi ludźmi, nie umie zachowywać się racjonalnie no i przy tym łamie przepisy, odciskając niezmazywalne piętno w psychice poszkodowanych, to moim zdaniem powinien zakończyć swój żywot.

3. religia

KK oraz inne związki wyznaniowe wypowiadają się obecnie raczej negatywnie co do kary śmierci. Jednak ja posłużę się lewacką demagogią, i stwierdzam, niech kościół (religie) się od polityki odczepią! To nie ich kwestia. Państwo to państwo, kościół to kościół, dlatego nie interesują mnie te argumenty. Chyba same religie zapomniały, w jaki sposób traktowali odszczepieńców, i innych ich zdaniem heretyków. Sami zinstrumentalizowali tą karę do własnych celów. Nic to nie miało ze sprawiedliwością, więc niech przestaną się wypowiadać. W tym wypadku kara śmierci za poglądy to dopiero “zbrodnia”.

Co więcej, wedle niektórych przekładów, przykazanie “Nie zabijaj” w oryginale brzmiało “Nie morduj” a przecież mordować a zabijać to różnica. Zabić można w obronie lub jako wykonanie kary za czyn niegodny. Posłużę się krótkim cytatem św. Tomasza z Akwinu: “… człowiek, który dopuszcza się ciężkich wykroczeń, pozbawia się swojej godności i jest gorszy od bestii. Takiego człowieka można pozbawić życia.” Jednak warto stwierdzić, że akurat KK nie wyklucza całkowicie tego wymiaru kary, stwierdza jednak możliwość wykonania w przypadku absolutnej konieczności.

4. sprawiedliwość

Nie mogę nigdy pojąć tej dziwnej przewagi kata nad ofiarą. Nie dość, że znając sposób funkcjonowania naszego sądownictwa, takie procesy się ciągną latami to jeszcze nasze kary w porównaniu do innych krajów UE są niczym. Tak więc u nas mało kto się boi, bo prawo jest słabe i niewydolne. Zresztą nigdy nie zrozumiem tego, że może mnie zabić ktoś i tuż przed śmiercią śmiać mi się w oczy, że on sobie spokojnie w więzieniu pożyje a ja będę kwiatki od dołu wąchać. Jakby istniało takie rozwiązanie prawne, to może wielu by się zastanowiło, zanim podjęli by określone działania.

5. poparcie społeczne

Nie jest tajemnicą, że w Polsce a także innych krajach istnieje dość wysoki stopień poparcia dla tej kary. Wiele statystyk wskazuje, że nie budzi kwestia wielkich sprzeciwów. Oczywiście, często jest wykorzystywana przez skrajną prawicę, hasłami typu “pedały do gazu” bardziej się utrudnia wprowadzenie kary, ponieważ wszelkie lewactwo porównuje sytuację z narodowym socjalizmem, gdzie nie było przyzwolenia na zachowania homoseksualne.

Osobiście nie jestem wielkim entuzjastą parad równości, homoseksualistów i lewaków, jednak za preferencje polityczne, seksualne nie powinno się ponosić odpowiedzialności. Tutaj te preferencje należy odczytać, czy ktoś woli płeć przeciwną czy tą samą bądź różne kombinacje. Nie tłumaczę w żaden sposób pedofilów i innych zwyrodnialców.

6. bezduszność?

Mam już dość pozytywistycznego relatywizmu, gdzie klęska ofiary jest niczym w porównaniu do dramatu sprawcy. Sprawca ponosi winę, a skoro jest zbrodnia musi być i kara. Tym bardziej, że dotyczyć powinna czynów najgorszych, stad dany delikwent, wie na co się pisze, postępując tak a nie inaczej.

Ja nie twierdzę, że dana osoba nie zrozumie swojego błędu, jednak zrozumieć błąd to jedno a naprawić, bądź w jakiś sposób zadośćuczynić to drugie. Zresztą chodzi o rzeczy niematerialne, których odzyskać się nie da

—

Kilka uwag:

Uważam, że po orzeczeniu kary śmierci, powinna obowiązywać pewna reguła, że sprawca żyje jeszcze 3 do 5 lat, w razie gdyby pojawiły się dodatkowe dowody przemawiające na jego korzyść.

Następnie rodzina powinna mieć prawo, po orzeczeniu takiego wyroku, wystąpić o zamianę kary, na dożywocie bez możliwości wcześniejszego zwolnienia.

Co do metod wykonywania kary, należałoby wybrać najmniej kontrowersyjną metodę

Zresztą sama kara śmierci polskiego prawa nie uzdrowi.