Światowy Dzień Sprzeciwu wobec Bicia Dzieci.

Bicie jest najczęściej zupełnie niepotrzebne, jest więc nadużyciem a często wiąże się z zaburzeniem rodzica. system częstych kar dla 'świętego spokoju" w domu też jest koszmarkiem a nie wychowaniem.

w Polsce nie jest tak źle choć przykładamy miarkę z własnych doświadczeń no i to swoich najbardziej szkoda. Bo w tej Ameryce są środowiska konserwatywnych chrześcijan, gdzie istnieje wiara w bicie i fizyczną dominację jako metodę wychowawczą, co jakiś czas jakieś tam dziecko umiera i to u tak "biblijnych" rodziców.

przypadkami. Przeciwnicy pokazują dzieci pobite z wzbudzającymi sprzeciw obrażeniami, dzieci umierające po pobiciu. Tak, takie bicie jest złe, wręcz bandyckie. Z pewnością sięgnięcie po siłę jest porażką rodzica. Jednak rodzic ma dość ograniczone pole działania, jest dziecku znany, jest obiektem na którym krzykiem, płaczem wymuszało pewne zachowanie od pierwszych dni. Bo przecież głód, mokra pielucha krzykiem jest zgłaszana. Dla małego dziecka reakcją na złe zachowanie jest odwrócenie jego uwagi. W najprostszy sposób klapsem. Delikatnym, przerywającym pewien tok myślenia dziecka. Oczywiście, można skorzystać z sił zewnętrznych Nie dalej jak w święta, spędzając je w pensjonacie spotkałem dziecko, tak 2-3 letnie które darło się na cały pensjonat a na każdą propozycję mamy, pójdziemy tu, albo tam odpowiedź była nie i krzyk. Podeszłem do tego dziecka (chłopczyk) przykucnąłem by moja twarz była na jego poziomie i zacząłem mówić, pytać o co chodzi. Stan konsternacji, zdziwienia a później zwrot do mamy. Na złe zachowanie małego dziecka często wystarczy przerwanie toku działania dziecka. Odwrócenie uwagi. Klaps jest najprostrzym sposobem, ale są i inne.