Najgorszy antysemita – Self-hating Jew

Zjawisko nienawiści do siebie powstaje wśród mniejszości zmuszone razem przez ciśnienie na zewnątrz i tworzy negatywny stosunek ze strony członków wobec własnej grupy, ale samo słowo nie występuje w najważniejszych słowników języka angielskiego, i wydaje się mieć został ukuty przez Theodore Lessing (patrz poniżej), ponieważ w swojej książce do czynienia z tym, że daje go w cudzysłów.

Po raz pierwszy została zdiagnozowana w żydowskiej w Europie Środkowej i fikcji teorii społecznej. Wyrażone przez Żydów, jest zarówno zjawisko grupy i indywidualne cechy. Jedna grupa żydowska może podjąć wrogie stanowisko wobec innego, na przykład niemieckich Żydów wobec wschodnioeuropejskich Żydów w Europie; Ortodoksyjni Żydzi wobec Żydów reformowanych i konserwatywnych w USA i państwa Izrael; i odwrotnie. Żyd, który wyraża siebie nienawiść, według Kurta Lewina, "będzie lubię wszystko specjalnie żydowska, na ujrzy w nim tego, który trzyma go z dala od większości dla którego jest tęsknota. Pokaże niechęć do tych, Żydzi, którzy otwarcie opowiadają się tak, a często oddają się nienawiść do samego siebie "(Lewin, Rozwiązywanie konfliktów społecznych. str. 164).

Wraz z upadkiem pozytywnych cech judaizmu i identyfikacji zachodnich społeczności żydowskiej w diasporze, zarówno w Europie przed II wojną światową oraz w Stanach Zjednoczonych, potem siebie nienawiść stała się chorobą endemiczną. Najważniejszym wcześnie analiza zjawiska wśród Żydów pojawił się w Berlinie, 1930, w Theodor * Lessing 'S Juedischer Selbsthass (Berlin, 1930).Do nienawidzących siebie Żyda, wszystkie nieszczęścia, wynika z faktu, że jeden jest Żydem. Żydzi, co więcej, są odpowiedzialni za własny los i dlatego są "winni wszystkich swoich nieszczęść."Doniesienia kliniczne przez Lessing to Żydzi, którzy Nakłaniamy Aryjczyków do eksterminacji Żydów jak robactwo, i inne, które pozostały nie ma dzieci, a nawet popełnił samobójstwo, tak "aby usunąć plamę żydostwa od ludzkości." Dlatego Lessing opisuje żydowskie poczucie nienawiści jako ostrego patologii psychozy.

W demokracjach zachodnich, z drugiej strony, żydowska nienawiść do siebie pojawia się jako przewlekłą chorobę nerwicy. Jednak, podczas gdy w Europie Środkowej nienawidzący siebie Żyd usunął się jak najdalej od stowarzyszeń żydowskich, w Stanach Zjednoczonych znalazł się na szczycie żydowskiego życia społecznego. Lewin zdiagnozowano to zjawisko w 1941 roku "w mniejszości, poszczególni członkowie, którzy odnoszą sukcesy ekonomicznie ... zwykle uzyskać wyższy stopień akceptacji przez grupę większości. To stawia ich kulturowo na peryferiach pokrzywdzonych grupy i sprawia, że ​​są bardziej narażone na osób "marginalne". Często mają ujemny bilans i są szczególnie chętni, aby nie mieć ich "dobre połączenia" zagrożone przez zbyt bliskie kontakty z odcinków pokrzywdzonych grup, które nie są możliwe do zaakceptowania przez większość. Niemniej jednak, są one często nazywane na przywództwa przez pokrzywdzonych grupy, ponieważ ich statusu i władzy. Oni sami są zwykle chętni przyjąć wiodącą rolę w mniejszości, częściowo jako substytut uzyskaniu statusu w większości, a częściowo dlatego, że takie przywództwo pozwala im mieć i utrzymać Dodatkowy kontakt z większością ". Tego typu osoby Lewina nazywa "liderem z peryferii". On wykorzystuje swoją pozycję do de-Judaize społeczności żydowskiej i usunąć te cechy, które sprawiają, że Żydzi żydowska.

Z renesansu żydowskiej dumy i szacunku dla samego siebie następstwie po utworzeniu państwa Izrael i jego pozytywny wpływ na żydowską i światowej opinii publicznej w latach 1950 i 1960, żydowska nienawiść do siebie tendencję do spadku. Rzeczywiście, wzrost na znaczeniu publicznym jasno określonych osobistości żydowskich w zachodnich demokracjach i Państwa Izrael służył jako potężne antidotum na publicznych i prywatnych nienawiści do siebie. Dowody rozwoju żydowskiej szacunku dla samego siebie jest dramatyczne zmiany w budżetach żydowska społeczność i fundusze federacje dobrostanu i opinii publicznej dotyczące tych budżetów na rzecz pozytywnych dowodów i programów żydowskiej samoidentyfikacji.

Lewin uznać żydowską nienawiść do samego siebie jako zjawisko społeczno-psychologiczne w tym, że występuje u osób całkowicie zdrowych. On zatem:.. "Żydowska nienawiść do siebie zginą się tylko wtedy, gdy rzeczywista równość statusu z nie-Żyda osiąga Tylko wtedy wrogość wobec własnego spadku grupy do stosunkowo niewielkich proporcjach charakterystycznych grup większościowych Dźwięk samo- Krytyka ją zastąpi. " Powszechnie utrzymuje się, w związku z tym, że przez żydowskich uczuć edukacji niższości i strachu mogą być zwalczane przez pozytywnej identyfikacji z narodem żydowskim. Na przykład w Niemczech syjonizm z 1930 roku był potężną siłą w twarz Hitlera do nadziei i afirmacji żydowskiej ("Jasagen zum Judentum"). W tej kwestii Lewin dalej skomentował: "... nie ma nic tak ważne, jak jasny i pełni akceptowanych przynależności do grupy, której los ma pozytywne znaczenie Widok z dystansu, który obejmuje przeszłość i przyszłość życia żydowskiego i linków. rozwiązanie problemu mniejszości z problemem dobra wszystkich istot ludzkich, jest jednym z tych źródeł siły. silne poczucie bycia częścią składową grupy i mają pozytywny stosunek do to ... warunek wystarczający dla uniknięcia postawy oparte na nienawiści do siebie. " Ponieważ, jak już wspomniano, syjonizmu przed 1948, a Państwem Izrael w okresie późniejszym, pod warunkiem, że locus jedności i dalekiego zasięgu widzenia przeszłości odwagi i przyszłość nadziei, które żydowskie żądania poczucie własnej wartości, nie można się dziwić, że rosnący wpływ działalności syjonistycznej w krajach zachodnich, jak i wśród Żydów byłego ZSRR istotnie ograniczył dawniej pospolite i endemicznych przejawów tego zjawiska.

K. Lewin, Rozwiązywanie konfliktów społecznych; Wybrane publikacje dotyczące Grupy Dynamics (1948), 159-68, 186-200; T. Lessing, Der juedische Selbsthass (1930); J. Neusner w:strumieniowy 15 (1969), 34-53; idem, amerykański Judaizm: Przygoda w nowoczesności (1972), 15-34, 61-116.

[Jacob Neusner]

http://translate.google.pl/translate?hl=pl&sl=en&u=http://www.jewishvirtuallibrary.org/jsource/judaica/ejud_0002_0018_0_17991.html&prev=search