Prowokatorzy

  Prowokatorzy – to wszyscy, co dziś nawołują do protestów. I nie problem w tym, żeby potępiać prowokacje – one nie muszą być złe. Często są potrzebne, by pobudzić odwagę do łamania pozorów, kłamstw, martwych konwenansów, przesądów...

Liczy się to, kto stanie na ich czele, kto spije śmietankę, kto odniesie korzyść jeśli skutek będzie dobry, a kto gdy zły, kto zaś poniesie koszty. A cena jest zawsze – zwłaszcza wolność trzeba wywalczyć – i to nie tą lewacką - „do swawoli”, ale tą moralną - „do życia” - do głoszenia prawdy, do czynienia dobrze, do wzrostu w człowieczeństwie.

Roztropnie zaczynać, to od razu patrzeć duchem, to od razu widzieć koniec, „patrzeć końca”, bo  zły on będzie zawsze, gdy będzie porwaniem się do walki „bez oręża”. „Do nas należy dać im broń i zbroję”. Również zbroję miłości Ojczyzny - zbroję gotowości na ofiarę z siebie.

]]>http://www.youtube.com/watch?v=1Tw0_BtJ3as]]>

Obserwowałem kampanie wyborcze. Były sceny że się ludzie nawzajem przekonywali do zmiany poglądów. Często były wobec kandydatów negatywne, a względem swoich kieszeni (obietnic i zapowiedzi, czy kalkulacji „co ja z tego będę miał”) pozytywne. Wielką rolę odgrywała „propaganda szeptana” – np. że „przyczyną katastrofy smoleńskiej była popijawa na pokładzie samolotu”. Powszechne było czekanie, aż ktoś „z góry” powie na kogo głosować – wtedy już każdy „argument” stawał się dobrym, bo zmierzał w tym samym kierunku co otrzymana dyrektywa podjęta przez wielu. Tym razem, lemingi były już bezradne.

A dlaczego? Ano, bo już nie było takich, których można wystawić – nieskompromitowanych. Samym negatem nie można. Samemu trzeba prezentować sobą coś znacznie więcej jak to, co potępiane u innych – nie „mniejsze zło”, a dobro w miejsce zła i działanie w miejsce bierności.

Żeby działać skutecznie we wrogim otoczeniu, trzeba mieć nie tylko „roztropność węża”, ale i „nieskazitelność gołębia”. Gołąb, to ideał, to doskonałość, ale i pokój – dążenie do stanu w którym jest życie, dązenie do celów odległych i ambitnych, to trwanie w prawdziwej tożsamości, w byciu sobą i u siebie, w swojej dumie, w swojej godności, w swoim honorze. A utytłanie „klasy politycznej” w fekaliach korupcji, zdrady i egoizmu stało się już powszechne. Wiadomo – WSZYSCY WON 

– pytanie tylko jak i kiedy?

Co dziś – ot tak z marszu – mogą dać protesty odnośnie wyborów?

1. Weźmy takie spostrzeżenie: protesty bez właściwego przygotowania skupią się na kwestii wyborów, a cały system zaakceptują.  To tyle co „Socjalizm tak, wypaczenia nie”. A przecież to nie wypadek przy pracy tak w ogóle to dobrze zorganizowanej, tylko odwrotnie – rezultat złej organizacji, a raczej organizacji służącej wyłącznie pasożytom i zdrajcom. 

2. To już lepiej zostawić te wybory w spokoju, a dogłębnie zająć się likwidacją tego bandyckiego systemu.

3. Protesty bez właściwego przygotowania będą w sumie tylko przedłużeniem kampanii wyborczej, która była anemiczna.

4. Ten wyborczy zamach „klasy politycznej” na demokrację to rezultat złej organizacji Państwa, a raczej organizacji służącej wyłącznie pasożytom i zdrajcom – organizacji typowej dla tworów ideologicznych. 

5. Czy już się rozprawiliśmy się z ich „pomysłem na rządzenie”? Z ich ideologią? Czy możemy wskazać, jak ma wyglądać czysta idea, którą ześwinili, spokraczyli i zdradzili? 

6. Czy cały Naród aby na pewno rozumie że to on jest Suwerenem w swoim Państwie będącym jego własnością i najważniejszym z jego dóbr wspólnych, a waadza – formlnie obywatele wybrani do pełnienia służby na rzecz Narodu jako jego przedstwawiciele - która się dopuściła fałszerstw wyborczych to już tylko uzurpatorzy w interesie swojej partii i obcych?

7. Czy każdy z potencjalnych uczestników protestów, do których dziś wzywają prowokatorzy już dobrze to wszystko wie i czuje się bojownikiem o ideały? Bo może tu chodzi tylko o gromadzenie gapiów, wobec których prowokatorzy będą się promowali na przywódców?

8. Czas na zryw. Czy nie jest za wcześnie?

a/ czy jesteśmy gotowi na rządzenie. Czy mamy gotowy do działania alternatywny rząd techniczny i techniczny system prawny dla niego na czas przywracania sprawiedliwości, w tym demokracji? Czy mamy gotową do podjęcia służby lojalną Narodowi administrację państwową na każdym szczeblu?

b/ czy jesteśmy zdolni do obrony naszych przywódców? Czy „resorty siłowe” będą z nami, czy przeciw nam? Na jakich warunkach mogą być neutralne?

c/ czy mamy wystarczające zaplecze i środki na czas walk, które będą na pewno, bo chyba tylko naiwni sądzą, że od samego protestu waadza się podda? - Zwłaszcza zaplecze i środki komunikacyjne, informacyjne, łącznościowe?

d/ czy stan determinacji w Narodzie jest taki, że trzeba mu tylko przywódców, czy to raczej wciąż za mało i trzeba dalszej pracy organicznej, dalszego zasiewu prawdy i świadomości co do tego jak ma być docelowo?

e/ czy ktoś ma konkretną strategię, czy nie grozi zgromadzenie, którego jedynym skutkiem będzie „spuszczenie pary w gwizdek”, rozładowanie emocji, nie dopuszczenie do konstatacji, że już się przebrała miarka, a raczej uśpienie sumienia, że coś się próbowało zrobić, tylko inni ...?

f/ czemu ma służyć zgromadzenie? Czy aby nie tylko aby się poskarżyć na krzywdę? I do kogo? Do tego, co ją spowodował? Do tego, co wspiera tego, co ją spowodował, co ma korzyści z dotychczasowego stanu rzeczy? A więc do kogo? Do lemingów, do śpiących? A jak oni dołączą to do kogo?

g/ Czy w ogóle jest taki ktoś na zewnątrz, kto nas rozumie i nas poprze i to na tyle skutecznie, by to było wsparciem? Akcjami solidarnościowymi? Pomocą realną?

h/ A może ten protest ma być wrzaskiem mordowanego zwierzęcia, żeby przestrzec inne jeszcze wolne? Ale to też wymaga konkretnej akcji informacyjnej, nia tylko rozwrzeszczanych emocjonalnie obrazków w prawdopodobnie zakłamanej narracji? 

Czy:

Tak, międzynarodowa opinia publiczna musi dobrze wiedzieć co się u nas dzieje – tylko czy dowie się tego ze „swoich” mediów. Czy ktoś już prowadzi taką akcję, czy ktoś to koordynuje?

To, co dla jednych będzie spontaniczne, dla innych jest do przewidzenia – mają dość świadomości, by być dość mądrymi przed szkodą i zabezpieczyć się, by nie nastąpiła. Zabezpieczyć zwłaszcza sfery naszych ludzkich wartości wyższego rzędu.

i/  Debata w PE została zablokowana, ale czy to dziwne? Czy cała akcja informowania świata, wzywania pomocy i ostrzegania  też?

Nie ulega wątpliwości, że czyn narodowy jest konieczny.

W takich sytuacjach sens mają tylko dwa rodzaje akcji:

1/ - mobilizacja Narodu do działań przyszłych

2/ - przejmowanie władzy - już.

Obie akcje muszą być śmiałe, odważne, z pozycji siły duchowej, a druga i fizycznej.

Wszystko, co między nimi to prowokacja

Co wybierzemy?

]]>http://www.youtube.com/watch?v=1ZjgKgKaFBw]]>