Rosyjska technika lotnicza w służbie Donalda Tuska?

Wszystkie katastrofy samolotów pasażerskich mają to do
siebie, że kiedy do nich dochodzi to w mniejszym lub większym stopniu tracą na
nich dosłownie wszyscy. 

Przede wszystkim giną niewinni ludzie. Cierpią ich rodziny i
bliscy. Linie lotnicze tracą wiarygodność na rynku, co naraża je na duże
straty. Wypłacane są gigantyczne odszkodowania. Podobnie ma się sprawa z
producentem feralnego samolotu. Potencjalni klienci mogą stracić zaufanie i
przerzucić się na inna konkurencyjną markę.

Inaczej ma się sprawa z katastrofą w Smoleńsku. Jest ona o
tyle nietypowa, że w jej przypadku można doszukać się sporej grupy
beneficjentów.

Nikt przecież nie zaprzeczy, że właśnie owa katastrofa
pozwoliła Platformie Obywatelskiej obsadzić wszystkie wakujące stanowiska w
państwie z prezydenturą włącznie. Bronisławowi Komorowskiemu skończył się
nareszcie koszmar z aneksem do „Raportu o likwidacji WSI” i mógł od razu
położyć na nim łapę kończąc zakulisowe gry i intrygi z wykorzystywanie byłych
funkcjonariuszy WSI oraz skrzynki pocztowe służb specjalnych nazywane nad Wisłą
dziennikarzami śledczymi..

Lech Kaczyński mógł oczywiście prezydenckie wybory przegrać,
ale bardzo prawdopodobne, że widząc swoją potencjalną porażkę, raczej na 100%
upubliczniłby treść aneksu wiedząc, że gdy przegra, jego treść nigdy, a
przynajmniej w najbliższej przyszłości nie wyjdzie na światło dzienne.

Jeśli chodzi o Kreml, to nie ulega wątpliwości, że to, co
stało się 10 kwietnia było niezwykle na rękę Putinowi. Lech Kaczyński był
zawsze przeciwko polityce ograniczania obecności Stanów Zjednoczonych w Europie
i wprowadzaniu tylnymi drzwiami Rosji do Unii Europejskiej, jako strategicznego
partnera. O tym, że nasz zmarły prezydent bez pudła uzmysłowił światu, czym
jest dzisiejsza Rosja świadczy jego przemówienie wygłoszone w Tbilisi.
Przytoczę jego fragmenty.

- Jesteśmy tutaj przywódcy pięciu państw. Jesteśmy po to, aby podjąć
walkę. Po raz pierwszy nasi sąsiedzi pokazali twarz, którą znamy od setek lat.
To Rosja, to kraj, który chce podporządkować sobie sąsiednie kraje. My mówimy
nie!

- Ten kraj uważa, że dawne czasy upadłego imperium wracają. Poznaliśmy
tą dominację, to nieszczęście. To łamanie ludzi, narzucanie obcego języka i
panowania

- Dziś jesteśmy tu razem. Świat musiał zareagować, nawet, jeśli był tej
sytuacji niechętny.

- Gdy zainicjowałem ten przyjazd, niektórzy sądzili, że będziemy się
obawiać – nikt się nie obawiał. Środkowa Europy ma odważnych przywódców. Chciałbym
to również powiedzieć Unii – cały nasz region, i Gruzja, będzie się liczył

- My wiemy, że dziś Gruzja, jutro Ukraina, pojutrze państwa bałtyckie,
a później może i mój kraj. Potrafimy się temu przeciwstawić, jeśli Europa
będzie reprezentować wspólne wartości. Powinno tu być 27 państw

Zaraz po tych słowach naszego prezydenta szeptano, że Putin
nigdy mu tego nie daruje.

Z dzisiejszego punktu widzenia widzimy wyraźnie jak historia
przyspieszyła i jak pomylił się w jednym miejscu Lech Kaczyński mówiąc
optymistycznie „… a później może i mój kraj”

To, co obecnie wyprawia Bronisław Komorowski budzi wielkie
zdziwienie i obawy.

Zapraszanie Miedwiediewa do Trójkąta Weimarskiego.
Lobbowanie we Francji na rzecz Rosji w sprawie zakupu przez nią nowoczesnych
okrętów wojennych oraz uchylanie Putinowi furtki do NATO to póki, co
najważniejsze ruchy człowieka, który, co warto przypomnieć, jest prezydentem
Polski.

Na tle sankcji UE wobec Białorusi i stworzenia listy
przedstawicieli reżimu Łukaszenki, których ma objąć zakaz wjazdu do krajów
europejskiej wspólnoty, polityka wobec Rosji wygląda delikatnie mówiąc dziwnie.

Jakość demokracji w obu krajach jest, bowiem bardzo podobna
z tą jednak różnicą na korzyść Mińska, że tam podczas wyborów wpuszcza się
obserwatorów OBWE. Rosja na to nigdy nie zezwala.

Wyraźnie dzisiaj widać, że i drugi rządowy TU-154M nr 102
przynosi ekipie Donalda Tuska szczęście. Mimo, że jest jeszcze objęty gwarancją
po świeżo przeprowadzonym remoncie w Samarze to wykryto w nim usterkę w
najbardziej dogodnym momencie.

Pozwoli ona opóźnić upublicznienie raportu komisji Millera o
około sześć tygodni, czyli dokładnie tyle ile pozostało czasu do pierwszej
rocznicy tragedii smoleńskiej.

Właśnie tych obchodów obawiają się bardzo Tusk i jego ekipa.

Dzięki drugiej rosyjskiej maszynie, która zepsuła się wtedy,
kiedy trzeba, zyskano czas na przygotowanie uderzenia w Jarosława Kaczyńskiego,
które to uderzenie ma zneutralizować wydźwięk rocznicowych uroczystości.

Jerzy Miller dostał do ręki idealne usprawiedliwienie tego,
że nie dotrzymał obietnicy, iż raport zostanie ogłoszony do końca lutego.

Ja widzimy ruska technika znowu zadziałała w interesie
„naszego człowieka w Warszawie” jak tamtejsza prasa nazwała Tuska po jego
pierwszej wizycie na Kremlu, która to wizyta zaowocowała reaktywacją Festiwalu
Piosenki Rosyjskiej w Zielonej Górze.

Wracając zaś do wypadków w ruchu powietrznym widać wyraźnie,
że to, co stało się 10 kwietnia nie było zwykłą katastrofą. Zamiast
tradycyjnych samych strat; ludzkich, materialnych, wizerunkowych i biznesowych,
jakie towarzyszą wszystkim katastrofom lotniczym na świecie, w tym przypadku
wyjątkowo sporo osób, a nawet państw odniosło wymierne korzyści.  

Artykuł opublikowany w Warszawskiej
Gazecie (7/2011)