Niepoprawni.pl i co dalej?...

Zaglądam tu często, przynajmniej raz dziennie. Jakiś czas temu byłem jedynie biernym czytelnikiem, kiedy natomiast po raz kolejny mimowolnie usłyszałem kolejne idiotyzmy wypowiadane przez Cud Donalda i Gajowego pękło coś we mnie i zacząłem pisać.
Przynosi to ulgę i poczucie robienia czegoś z serca i rozumu.

Od początku zastanawiam się, jaki los czeka ten i inne portale, które nie dość, że nie wpisują się w chór pochlebców Ferajny, to jeszcze śmią wskazywać inny niż ten ogólnie przyjęty obraz rzeczywistości.

Nie ukrywam, że przerażenie mnie ogarnia na samą myśl, że za chwilę - a jak widać nasi władcy czerpią z najlepszych wzorców - zacznie się, albo już zaczęło dogłębne przyglądanie się uczestnikom życia tych portali.
Z napięciem wyczekuję momentu, kiedy to w mediach usłużnych pojawią się neuwsy wskazujące na wrogą, antypaństwową działalność.
Kto wie, może jakiś procesik, a może pokazowy najazd na którąś redakcję. Jakiż to dziś problem wmówić temu otumanionemu społeczeństwu, że ziejemy nienawiścią i zamachujemy się na demokrację. Że nawołujemy do nieposłuszeństwa, albo co gorsze, do wrogości przeciw Rosji.
Nie ukrywam, że z dumą czytałbym o sobie jako "wywrotowcu i wichrzycielu co to pięść na bezpieczeństwo państwa podnosi"... :)
Kto wie, może za lat parę mógłbym zbudować na tym filary działalności politycznej? A fuj, ohyda!

Myślę - tak zupełnie na poważnie - że usłużne służby, czy to rękoma chłopaków ze WSI, czy też ich ambitnych i wierzących w słuszność działań ich młodszych kolegów z uwagą przyglądają się temu, co my piszemy i czytamy.
Jestem pewny, że po zamachu jaki dokonał się na mediach i dokonuje na prasie, przyjdzie czas na portale.

Wszak "chamstwa, wichrzycielsta i nieprawdomówności" cud chłopaki Donek z Bronkiem nie tolerują, prawda?

PS.
Czasem czytając pojawiające się tu wpisy, uciekam się do wyobraźni, w której widzę Donalda czytającego Niepoprawnych.pl, tak cichaczem, wieczorem w domku (nie potrafię na niego powiedzieć Premier Polski, nie mogę się przemóc), któremu oczy na wierzch wychodzą, lico czerwienieje, a grymas nienawiści wykrzywia te wąskie, fałszywe usta...
Samo już wyobrażenie to radość nie do opisania.