Co się odwlecze, to nie uciecze

Norymberga, wiadomo, że mowa o procesie sądzącym przestępców wojennych, ale tylko III Rzeszy. Stalin właściwie był niekwestionowanym zwycięzcą nad Niemcami i nikt nie poważył się nawet wspomnieć o jego zbrodniach nie mniejszych niż Hitlera. Zaledwie nie zgodzili się sędziowie alianccy na sądzenie Niemców za Katyń. A przecież doskonale wiedzieli, że morderstwa dopuścili się Sowieci, choć w Norymberdze tego nie powiedziano, mimo, że odrzucono wszelkie dowody mający według oskarżycieli sowieckich świadczyć o winie Niemców. Dr Witold Wasilewski z IPN stwierdza: „proces toczył się przeciw niemieckim zbrodniarzom więc – niezależnie od uwarunkowań politycznych – z powodów formalnoprawnych nie można było oskarżać ani sądzić nikogo innego”. Można zatem jakoś sobie wytłumaczyć to kolosalne kłamstwo, jakim był cały ten proces. Osądzenie niemieckich ludobójców było konieczne, ale pozostawienie poza marginesem zbrodni sowieckich zawisło nad światem, który siebie nazywał i nazywa wolnym, choć i to jest nieprawdą.

Ale sięgając do przysłów, przypomnijmy jeszcze jedno: Pan Bóg nie rychliwy ale sprawiedliwy. Nierychliwy, bo u Boga czas nie odgrywa roli, nic nie ulega przedawnieniu. Związku Sowieckiego już nie ma, ale nie widać też w Rosji odwrotu od niego, tak w sensie moralnym jak i geopolitycznym. Nie ma też odwrotu od idei carskiej Rosji. To jest świat pełen paradoksów. Imperializm carski i sowiecki niczym się od siebie nie różniły, a jeśli, to tym, że sowiecki potrafił lepiej kłamać i uwodzić niż carski. Exemplum: George Bernard Show, sławiący Stalina i Sowiety i tuszujący sprawę Wielkiego Głodu w prasie zachodniej. W największym więzieniu świata śpiewano: gdie tak wolno dyszet czeławiek. Ukraina – najżyźniejszy region świata – a miliony zginęły tam z głodu, bo Stalin tak postanowił. Rosja nieustannie goni, by dopędzić świat zachodni, niestety, wcale tego nie godzien, a zarazem per fas et ne fas dąży do rozszerzania swego imperium, które ongiś istniało, ale nigdy nie zapisało się jakimkolwiek dobrem dla ludzkości. Nawet w Norymberdze Sowiecki Sojuz potrafił zaprezentować się jako orędownik sprawiedliwości i mściciel za zbrodnie, których popełnił może więcej niż ci, których oskarżał.

Czyżby wreszcie dojść miało do osądzenia zbrodni nie tylko obecnie popełnianych przez Putina? Jego sposób załatwiania spraw międzyludzkich jest taki, jak go uczono w szkole NKWD/KGB. Przecież kaci Katynia także z tej szkoły się wywodzili. A może tym razem dojdzie nie tylko do osądzenia zbrodni dokonywanej na Ukrainie, może trzeba będzie powiedzieć to, czego nie śmiano w Norymberdze. Przecież ludobójstwo nie miało ulec przedawnieniu, pójść w zapomnienie. Wierzę, że naród rosyjski godzien jest tego, by mógł zapalić świeczkę także na grobach własnych pomordowanych, ale nie nastąpi to, zanim nie nastąpi czyszczenie sięgające korzeni zła.

popełniane na Ukrainie, gdzie Putin podjął wojnę z przedszkolami, szpitalami i zwykłymi ludźmi, bo z wojskiem sobie nie radzi. Muszą być rozliczone. Nie musi to być Norymberga i chyba nie będzie, ale obojętnie gdzie i kiedy, po prostu to co w 1946 r. zamieciono pod dywan musi być wyczyszczone. I jeśli świat zachodni jeszcze do reszty nie utknął w marazmie moralnym, to z pewnością nastąpi.