WIZYTA KRESOWIAN W OJCZYŹNIE

samotność nas dopadła

nienawiść i głód

zostaliśmy zapomniani

przez nasz własny lud

gorzkie nasze milczenie

nadzieja i wiara

jak piołun stepowy

za Ojczyznę kara

tu gdzie naszych Ojców

podeptany trud

zarośnięty i zapadły

pohańbiony grób

strzepie czasem okruchy

ze swego sumienia

ta co winna nam pamięć

za krew i cierpienia

słowa tylko jak liście

spadają na wietrze

wiatr historii pamięć

niczym plamę zetrze

w Sejmie i Senacie

nikt już nie pamięta

że ta część Ojczyzny

to wciąż ziemia święta

że jeszcze na Kresach

krew Ojczyzny płynie

szmer polskich pacierzy

bez macierzy zginie

tęsknotę w nas rozdrapią

jak bolącą ranę

gdy publicznie otwierają

serca zapłakane

my zaś ową drzazgę

co rani i boli

szarpiemy przed Bogiem

wołając z niewoli

potem nas odwiozą

na wschód samolotem

byśmy szli do końca

na swoją Golgotę

oni zaś sumienie

zastąpią mamoną

bo Ojczyzna dziś nie naszą

w modlitwach obroną…