los Kresowian

samotność nas dopadła

nienawiść i głód

zostaliśmy zapomniani

przez nasz własny lud

gorzkie nasze milczenie

nadzieja i wiara

jak piołun stepowy

za Ojczyznę kara

tu gdzie naszych Ojców

podeptany trud

zarośnięty i zapadły

pohańbiony grób

strzepie czasem okruchy

ze swego sumienia

ta co winna nam pamięć

za krew i cierpienia

słowa tylko jak liście

spadają na wietrze

wiatr historii pamięć

niczym...

bo dzisiaj nie umiemy Ich nawet policzyć

zostawionych samotnie w popiele i krwi

naszych Sióstr! i Braci! te Dzieci Ojczyzny

otoczone milczeniem tamtych strasznych dni

szarpiemy się o jutro szarpiemy o słowa

i łazimy bezmyślnie po Kresach Pamięci

po kościach naszych Przodków po kamieniach chwały

niewielu łza się w oku od tego zakręci

tchórze i zdrajcy nie zbudują Wolnej Polski

bo nie...