RDZA JUŻ PRZEŻARŁA CZŁOWIEKA Z ŻELAZA

w pamięci tamten niespokojny czas

kolejny sierpień spada z kalendarza

pełen nadziei obaw i dramatów

wpisanych w pamięć co przeszłość odtwarza

rdza już przeżarła Człowieka z Żelaza

i wiatr  historii rozwiewa rdzawy kurz

kłamstwo jeżeli tylko jest z  żelaza

prochem pozostanie wśród  idących burz

człowiek z żelaza powinien mieć Ducha

co jest niezłomny w każdy z trudnych dni

człowiek bez Ducha zostanie sługusem

który o mamonie i wielkości śni

i będzie tylko marną marionetką

która zależna jest od rąk kuglarza

i która mami pozorami prawdy

gdy niewolniczo jej gesty powtarza

która się broni za okrągłym stołem

barykadą kłamców i konfidentów

w cieniu menory i zdrady Polaków

bez cienia honoru i sentymentów

krzyże tylko zostały wyniosłe pamięcią

drzazgą co strzeże pamięci sumienia

gdy się mocuje Prawda oraz Kłamstwo

Zdrada i Bohaterstwo pod Bramą Zbawienia

pod stocznią gdzie Naród budował swą Arkę

dźwigając  Solidarność nadzieje i trwogi

oszukiwany przez zdrajców i wrogów

gdy szukał w buncie do wolności drogi

w wietrze od morza Smętek ciągle wraca

Niemiec jak dawniej wyniosły i hardy

wciąż pewny swojej germańskiej wyższości

rzuca rękawice i miecz pogardy

w pamięci tamten niespokojny czas

Zdrada i Bohaterstwo wiatr od morza

Człowiek z żelaza Smętek naszych czasów

który ciągle powraca niczym klątwa Boża

rdza już przeżarła Człowieka z Żelaza

czerep rubaszny tylko pustką straszy

i rozkrzyczanym tłumem co Prawdzie ubliża

wśród konfidentów zdrajców i Judaszy..!