NARODZIŁAŚ SIĘ POLSKO W ŻŁOBIE EUROPY...

i położyli Cię Polsko! pod wrogą gwiazdą

w żłobie gdzie Twoje przyszło Boże Narodzenie

od wschodu wiało groźnie przenikliwym chłodem

Ciebie nakryli tylko kłamliwym milczeniem

zwierzęta były czulsze niż Twoi wrogowie

Herod zacierał ślady morderstwa na wschodzie

narodziłaś się Polsko! w stajni Europy

w bólu w gruzach w popiele lęku oraz głodzie

oni wciąż Cię szukają tropią Twoją wolność

Ty w drodze do Nadziei przez bezdroża świata

gwiazda za Tobą idzie i krwawym wyrokiem

grozi że spełni wyrok bezdusznego kata

w domu obcy pilnują kiedy tu powrócisz

dom otwarty na przestrzał w przeciągu historii

zima znowu rozkłada biały obrus śniegu

w kątach cisza się kładzie trwożnie zamiast glorii

trudno odnaleźć pokój i chwałę na świecie

kłamstwo na wysokości siedzi dziś na tronie

ci tylko co stracili dziś gwiazdę ojczyzny

załamują rozpaczliwie roztrzęsione dłonie

bo Ty dziś Polsko! w brudnym żłobie Europy

u y wciąż w drodze do wolności pokoju i Boga

idziesz… idziesz…dźwigając swoje Narodzenie

bo to Twój skarb największy na niełatwych drogach…

ciemności nie rozświetloną chanukowe świece

w pałacu czy też w Sejmie ale światło Ducha

więc ze żłobu przenieśmy Boże Narodzenie

tu do serca Narodu! które Bóg  - wysłucha!