KLĘKAM PRZED TOBĄ PANIE BO CZAS NIEPOKOJU

październik rozbiera buki ze złotych ornatów

za progiem już listopad jak znak zapytania

ile jeszcze zostało lat? a może godzin..?

na rozwiązanie ostatniego za życia zadania

klękam przed Tobą Panie bo czas niepokoju

serca nasze jak znicze na wietrze się chwieją

szatan podpala wielką nienawiścią Kościół

i staje między miłością trwogą i nadzieją

szukam Panie w modlitwie odwagi i męstwa

proszę o światło Ducha w ciemności zwątpienia

proszę by moje serce było jak reduta

nad którą Twoje imię chorągwią sumienia

Polska znów otoczona wrogów ciasnym kołem

podzielona przez kłamstwo mamonę i zdradę

o krzyż się szarpie w bratobójczej walce

zatruta propagandy chorobliwym jadem

szukamy wciąż wolności na swój ludzki sposób

więc zaklinamy daty zdarzenia i słowa

daliśmy sobie odebrać tożsamość i godność

więc pokrętna i kłamliwa dzisiaj nasza mowa

więc musimy powrócić do harmonii ducha

tego świętego porządku co kołem się toczy

gdy kolejne jesienie uczą nas pokory

nim Anioł skrzydłem śmierci zamknie nasze oczy…