NIE BĘDZIEMY GETTEM DLA GOJÓW W KOLEJNYM BARAKU EUROPY!

... panoszenia się mojżeszowych na naszych Piastowskich Ziemiach. Takich jak Ty są miliony Polaków, którym "odbija się czkawką" to, co wyprawia ten naród z Polakami od wieków. Ty, albo ja - nie gryźlibyśmy ręki, która podawałaby nam strawę w chwilach naszego zagrożenia. A żydki? O!... ich mentalność jest diametralnie inna. Pomożesz, wykarmisz, dasz schronienie, a kiedy się odwrócisz plecami do nich, - już po Tobie. Tylko czyhają, by Cię zgnoić i... podkablować gdzie trzeba. Tak "nagradzają" Polaków za to, że za cenę swojej śmierci ocalili niejedno żydowskie życie. Wiem, o czym piszę, bowiem miałem z nimi bardzo bliski kontakt, począwszy od szkoły podstawowej (przed rokiem 1968) i wiem, na co ich stać.  

Nie bez znaczenia będzie tu porównanie, którym kierują się żydki: "tak gramy, jak przeciwnik pozwala". A pozwala im na dużo więcej, niż powinien. Zatem mam ogromne pretensje... do polskich gojów, którzy są przeświadczeni, że "trzymając" z żydkami - też się "wyżywią" i to nawet nieźle,... na kilka pokoleń do przodu. Stąd ta patologia wśród "elyt". 

O chytrości żydków, ich cwaniactwie i przebiegłości wobec Polaków niech zaświadczy poniższy przykład, choć napisany w lekko humorystycznej formie:

Lipiec, żar się z nieba leje. Z parkingu spod hipermarketu wyjeżdża auto, którym kieruje... pejsaty rabin. Ów rabin wymusił pierwszeństwo przejazdu na pojeździe jadącym drogą główną, za kierownicą którego był ksiądz katolicki.
Doszło do potężnego zderzenia.
Kiedy opadły części oderwane od pojazdów i kurz, z wraków samochodów wydostali się obydwaj poszkodowani tego wypadku, choć świadkowie nie dawali szans, by któryś z nich przeżył. 
Popatrzyli na siebie z niedowierzaniem, że... przeżyli to zderzenie.
- No... wie pan ksiądz? - rzekł rabin - mamy dowód na to, że Jahwe
jednak nad nami czuwa.
- Oj, tak - odrzekł ksiądz. - Opatrzność Boska nas ocaliła.
Na to rabin: - czy pan ksiądz nie uważa, że nadszedł już czas na pojednanie wyznawców wiary judaistycznej i katolickiej???
- Wygląda na to, że Bóg dał nam sygnał, by tak się stało, - odpowiedział ksiądz.
- No to... napijmy się na tę okoliczność łyk koszernej anyżówki - rzekł rabin, wyciągając zza pazuchy piersiówkę trunku.
Ksiądz pociągnął z piersiówki kilka łyków i oddał ją rabinowi. Ten... ją zakręcił i schwał do kieszeni.
- A ty co? - Nie napijesz się ze mną? - zapytał lekko zdziwiony ksiądz.
- Napiję się, napiję panie księdzu, ale jeszcze nie teraz.
- A to dlaczego nie teraz?
- No,... bo teraz to ja czekam... na policję. :-)

I tym akcentem kończąc komentarz, - serdecznie  Cię pozdrawiam Kazimierzu.

Janek