I SERCE WE MNIE ŚPIEWA WIELKĄ PIEŚŃ RADOŚCI

z cichym szelestem jesień wchodzi między drzewa

Czantoria i Równica klękają w pokorze

gdy wznosisz nad górami berło Twojej chwały

i błękitnym płaszczem nieba nakrywasz nas Boże!

ciszy nam potrzeba do rozmowy z Tobą

obłoków jasnych co przez serca nasze płyną

gdy nam błogosławisz złotą monstrancją słońca

i gdy dzień przełamujesz spełnioną godziną

jarzębina się krwawi niczym Twoje ręce

przybijane do Krzyża przez szaleństwo świata

już pająk srebrne nitki przędzie pracowicie

i w złoty ornat jesieni srebrnym haftem wplata

Ojcze nasz Który jesteś we wszystkim dokoła

i który ręką wiatru gładzisz moją głowę

modlę się tak jak kamień jak drzewo milczeniem

bo wiem że Ty rozumiesz każdą życia mowę

więc przyjmij Panie Jezu tę modlitwę cichą

zrodzoną z zachwycenia Twoim dziełem Panie

gdy mówisz do nas każdym stworzeniem i rzeczą

gdy sławi Cię i niebo...i ziemia...i kamień...

znów mnie Panie dotknąłeś serdecznie i czule

i serce we mnie śpiewa wielką pieśń radości

dziękuję Panie Jezu za skrzydła i przestrzeń

i tę drogę do nieba z kompasem miłości...