WIARA i ŚMIERĆ SZCZEPANA

Podnieśli kamień z ziemi

Rzucili na Szczepana

Nie bacząc, że go boli

I gdzie powstanie rana

Przyjmując srogie ciosy

Za słowa, które głosił

Modlił się za swą Wiarę

O litość zaś nie prosił

Upadłszy na kolsna

Otworzył Duszę Bogu

Wiedząc iż za niedługo

Będzie u jego progu

Widząc Jezusa w Niebie

Po prawej stronie Boga

Zawołał, daruj winy

Ich grzech - to ludzka trwoga

Nie zabrał nienawiści

Nie prosił też o karę

Zdał się na miłosierdzie

I swoją wielką Wiarę

Budujmy człowieczeństwo

W miłości do bliźniego

Nie bójmy się choć trochę

Podobni być do Niego.