Polski katolik do tańca i do różańca. Szóste „Dziękczynienie w Rodzinie” w Toruniu

To już 6. rok z rzędu Rodzina Radia Maryja z Polski i zza granicy spotkała się na „Dziękczynieniu w Rodzinie”.  Ten sobotni piękny i słoneczny dzień sprzyjał  wspólnej modlitwie i kulturalnej rozrywce. Dziękowano Panu Bogu za ewangelizacyjną służbę. Teren Wyższej Szkoły Kultury Społecznej i Medialnej w Toruniu zapełnił się tysiącami życzliwych pielgrzymów, na obliczach których widać było radość i zadowolenie. Nie mogło tam zabraknąć mnie i mojej małżonki Evy.

Parę zdań z punktu widzenia uczestnika tego spotkania

Dyrektor Radia Maryja o. Tadeusz Rydzyk (fot. po prawej, po lewej o. Dariusz Drążek) podziękował całej radiowej rodzinie za „tworzenie dobra w świecie”. Powiedział: – „W Radiu Maryja posługuje wielu ludzi. To także jest posługa: osoby stojące z kamerami, ojcowie, Wy wszyscy. Wszyscy razem budujemy radio, dlatego dziś jest „Dziękczynienie w Rodzinie”. Chcemy Wam w ten sposób podziękować, każdemu, tym którzy są i których nie ma. Dziękujemy za modlitwę wszystkim chorym, cierpiącym, każdemu – od dziecka, przez młodzież – wszystkim. Dziękujemy za każde dobre słowo, za tworzenie tego dobra w świecie”.

Dnia 6 września br. przybyli na to doroczne spotkanie pielgrzymi mieli okazję zwiedzić Radio Maryja, TV Trwam i WSKSiM. Chętni mogli także zobaczyć budowaną nieopodal WSKSiM świątynię pw. Maryi Gwiazdy Nowej Ewangelizacji i św. Jana Pawła II, która stanowi wotum wdzięczności za osobę i posługę Papieża Polaka. Wątpiący, którzy wyasygnowali ze swoich skromnych dochodów drobne pieniądze, – już nie mieli wątpliwości, że ich pieniądze nie zostały zmalwersowane. Podczas spotkania nie zabrakło także modlitwy. W kaplicy akademickiej WSKSiM sprawowane były Msze św. Zgromadzeni modlili się Koronką do Bożego Miłosierdzia oraz odśpiewali Apel Jasnogórski.

Na profesjonalnej scenie ustawionej na terenie WSKSiM, tuż nad brzegiem Martwej Wisły artyści scen polskich (Halina Łabonarska, Jerzy Zelnik i in.)  przedstawili program artystyczny pt.: „Pielgrzymie Nadziei”, dedykowany Największemu z Rodu Słowian – Janowi Pawłowi II. Ponadto uczestnicy spotkania mieli okazję podziwiać kunszt estradowy zespołów tanecznych, wokalnych, solistów i artystów kabaretowych. Wystąpili: Orkiestra Kopalni Węgla Kamiennego „Sośnica”, zespoły regionalne z Kaszub, Wielkopolski i Podhala, Anna Jurczyńska i Romuald Spychalski, Krystyna Giżowska, zespół Zayazd, Krzysztof Krawczyk, Bogdan Trojanek i Terne Roma. Burza śmiechu ogarnęła widownię, kiedy to ze swoim recitalem wystąpił kabaret Genowefy Pigwy, w którą wcielił się Bronisław Opałko. Rozbawił nas do łez. I tu podaję linki do materiału filmowego do trzech części całego programu estradowego:

]]>http://tv-trwam.pl/film/dziekczynienie-w-rodzinie-cz-1]]>
]]>http://tv-trwam.pl/film/dziekczynienie-w-rodzinie-cz-2]]>
]]>http://tv-trwam.pl/film/dziekczynienie-w-rodzinie-cz-3]]>

Zaś najmłodsi pielgrzymi mieli okazję uczestniczyć w ciekawych grach i zabawach na skraju placu, gdzie ustawiono także batut i wysoką na ponad pięć metrów dmuchaną zjeżdżalnię.

Organizatorzy tego przepięknego spotkania przygotowali także dość bogatą ofertę kulinarną na stoiskach. Można się było w nich zaopatrzyć w ekologiczną żywność, owoce, soki, nabiał, pieczywo i zioła. Dla pragnących posilić się czymś gorącym, mieli do wyboru kilka rodzajów zup, kiełbaski i szaszłyki z grilla, napoje zimne i gorące. Czynna była także bardzo ładnie urządzona restauracja w obiekcie WSKSiM, gdzie można było zjeść smaczny obiad pięknie podany (stoły nakryte białymi obrusami), i… co dla konsumentów też było ważne, za naprawdę przystępną cenę. Sprawdziliśmy. (Na zdjęciu moja żona Eva)

Chętni mogli nabyć także periodyki i książki na stoiskach wydawniczych. A było ich kilka i każdy mógł znaleźć coś dla siebie interesującego. Wzorem lat ubiegłych, na dziedzińcu wyższej szkoły rozstawiono „białe miasteczko”. W nim to można było poddać się badaniom w zakresie onkologii, mammografii i cytologii oraz zasięgnąć konsultacji medycznych ze specjalistami chorób serca i cukrzycy. Oczywiście… bezpłatnie.

Jesteśmy niezmiernie wdzięczni, że patronat honorowy nad tym spotkaniem objęli: ks. bp Andrzej Suski, Pasterz Diecezji Toruńskiej oraz Prezydent Miasta Torunia – Michał Zaleski. Ale o Nich napiszę nieco później. Dziękczynne spotkanie było transmitowane przez TV Trwam i Radio Maryja, choć z uwagi na „ramówkę programową” tych stacji, – niektóre fragmenty były retransmitowane.  

Parę zdań refleksji

Kusząc się o porównanie tego spotkania z tym sprzed roku, w którym również uczestniczyliśmy, – muszę stwierdzić, że tegoroczne odbyło się z większym „rozmachem”, z większymi atrakcjami zarówno kulturalnymi, jak i tymi – tak charakterystycznymi dla „picniku na luziku” w pozytywnym tego słowa znaczeniu. Przecież katolicy to nie „smutasy”, ściskający przez cały dzień różaniec w dłoniach, a ci, którzy potrafią się także bawić w sposób kulturalny, w dodatku bez alkoholu.

Rok temu pielgrzymujący mogli tylko z daleka podziwiać budowaną nieopodal świątynię, bowiem grząski teren wokół tej budowli uniemożliwiał zbliżenie się do niej. Zaś w minioną sobotę mogli wejść na teren jej budowy i podziwiać nie tylko efekty racjonalnego gospodarowania funduszami – w końcu pochodzącymi z ich dobrowolnych składek, – ale także otaczającą tę świątynię infrastrukturę. Mówiąc kolokwialnie: „mózg się zlasował” przybyłym własnymi pojazdami, którym przyszło zaparkować pojazdy w bezpośrednim sąsiedztwie tego kościoła. Słyszałem rozmowy przybyłych tu z odległych stron Polski, w których podkreślali operatywność inwestora, – tj. Zgromadzenie Ojców Redemptorystów. Kierowani przez Straż Miejską na parking koło kościoła w budowie zobaczyli wyasfaltowane i oznaczone na biało drogi dojazdowe do miejsca parkowania. Porządek i dyscyplina kierowców była na bardzo wysokim poziomie. Według mojej oceny, w czasie naszego przybycia (około godz. 14:15) na parkingu stało już około 300 samochodów.

Idąc z parkingu na teren WSKSiM, po drodze napotkaliśmy na dość ciekawy pojazd zaparkowany w bardzo bliskim sąsiedztwie tej szkoły i to na „eksponowanym” miejscu, tuż przy krawężniku ulicy Starotoruńskiej. Nie, to nie marka auta przykuła naszą uwagę, a to, co zaprezentował graficznie jego właściciel – Pan Waldemar Bonkowski. Nie ma sensu cytować tego, co można pokazać na fotografiach. Oto one:

Nie był to żaden „wybryk” Pana Bonkowskiego spod Gdańska (tak wnioskuję po numerach z tablicy rejestracyjnej), bo samochód z tą grafiką spotykaliśmy także wcześniej w Kaliszu i na Jasnej Górze. Zawsze jest tam, gdzie środowiska patriotyczne w różny sposób demonstrują swoją postawę wobec obrony polskich rodzin i piętnowania obecnie (nie)rządzących naszą Ojczyzną. I chwała jemu za to. Podczas robienia zdjęć tego „ruchomego obiektu” usłyszeliśmy zdania gromadzących się wokół tego samochodu. Podziwiali jego odwagę, że nie boi się w tak wymowny sposób prezentować swoich poglądów. Wyrazili też obawę, że któregoś dnia „paru smutnych” zabębni do jego drzwi o godzinie 6 rano. Na to odpowiedziałem: – spójrzcie Kochani na tekst u dołu, gdzie napisał: „Jeśli boisz się głosić prawdę, bądź wyrażać swoje poglądy, – już jesteś zniewolony”. – Zatem jeśli się boicie, to jesteście niewolnikami. – Chyba nimi być nie chcecie, – dodałem. Najpierw byli skonsternowani, po czym kilku zapowiedziało, że na swoich pojazdach też zamieszczą teksty o podobnym wydźwięku. I to było budujące. Zatem potrzebny był taki Pan Bonkowski, by dodać odwagi innym. A takie działania prowadzą do uświadamiania społeczeństwa, które to działania w konsekwencji znajdą efekt w postaci obniżenia poparcia dla obecnie rządzącej mafii Tuskoliniego i głosowania przy urnach na właściwych ludzi, którzy zahamują unicestwianie Narodu Polskiego, a potem zajmą się naprawieniem wszystkiego, co… zniszczyli platformersi. Boże! Ileż to będzie roboty! Oczy się boją, a umysł i ręce to zrobią. Także… mój umysł i moje ręce, choć zbliżam się do wieku emerytalnego – „podłączą się” do tego przedsięwzięcia.

Nieopodal samochodu p. Bonkowskiego spotkaliśmy bardzo sympatyczne małżeństwo – Jolę i Adama wraz z wnuczką Marysią z Wołomina, których tu serdecznie pozdrawiam. Choć wcześniej się nie znaliśmy, to rozmowa na temat obecnej sytuacji w Polsce trwała około 45 minut. Byliśmy w pełni zgodni, że hasła p. Bonkowskiego są ze wszech miar słuszne.

Jak pokazały minione lata, można zawsze liczyć zarówno na J.E. ks. bpa Andrzeja Suskiego, jak i na Prezydenta Miasta Torunia – Michała Zaleskiego. Od początku istnienia Radia Maryja, jak i każdego z dzieł powstałych przy tym radiu, – wspierają Oni na wszelkie możliwe sposoby te instytucje. Daj Boże, aby Warszawa miała takiego prezydenta, jakiego ma Toruń. I trudno upatrywać, że Pan Michał Zaleski usiłuje przed wyborami do samorządu terytorialnego robić sobie kampanię wyborczą, bowiem jest z nami już przez trzy kadencje prezydenckie. Jako bardzo dobry gospodarz miasta wie, że… „bez Boga ani do proga”, a z platformersami doprowadziłby miasto do ruiny, choć nie jest członkiem PiS-u, a jedynie jego sympatykiem. Nie chcę tu głosić peanów na jego cześć, ale w oparciu o rzeczy dokonane przez tego prezydenta w czasie 12 lat prezydentury stwierdzam, iż mam wypracowane zdanie na temat jego dotychczasowego zadbania o potrzeby lokalnej społeczności, a poprzez czynne włączenie się w inicjatywy prowadzone przez o. T. Rydzyka i Rodzinę Radia Maryja – także dla ogółu Polaków w Ojczyźnie i poza jej granicami.

I to by było na tyle, – jak mawiał profesor Mniemanologii Stosowanej – Jan Tadeusz Stanisławski. Do zobaczenia na 7. Dziękczynieniu za rok w Toruniu, a dla wytrwałych w końcu listopada na kolejnej rocznicy istnienia RM. Też w Toruniu. To pożegnanie kieruję do tych sympatycznych i myślących po polsku Polaków, z którymi ja i moja małżonka Eva, – będziemy mieli okazję ponownie spotkać się face to face. Bo z tymi, którzy są obecni w blogosferze, mamy kontakt „na bieżąco”.