Wzorcowe debaty

Debata (także: obrady) – dyskusja o sformalizowanej formie, wymiana poglądów na dany temat, najczęściej w większym gronie osób, np. na zebraniu, posiedzeniu, zgromadzeniu, zjeździe. Dyskusja ta dotyczy wyboru najlepszego rozwiązania omawianego problemu lub sprawy. Od kilkunastu dni słychać tylko - DEBATY! żądamy DEBATY!- grzmią z okienek telewizora zaprzyjażnieni z trzymającymi władzę ciemniakami cyngle i wszelkiej maści "autorytety", których zadaniem jest rycie czerepów gawiedzi. Co to za wybory bez debaty! Przecież debata to oznaka demokracji. Tylko debata wzmocni naszą demokrację, bo w niej zetrą się różne poglądy. Dlaczego ten Kaczor krytykuje umiłowaną WAAADZĘ, a nie chce stawić się w "obiektywnej" walterowni na pojedynek oko w oko z jednynie słusznym Donaldem? Dlaczego nie chce przyjść? Przecież wynik już wiadomy i ustalony. Nie musi nic mówić. Nawet jak będzie milczał złowrogo i choćby mówił do rzeczy wygra jedynie słuszny Tusk. Dlaczego wciąż ten faszysta pokazuje nam swołoczy medialnej Czy on nie rozumie, że bez debaty ani mru, mru, a nasza demokracja leży i kwiczy? A może Kaczyńskiego na debatę doprowadzić? Najlepiej pod eskortą i w kaftanie bezpieczeństwa, ale z nakazem sądowym. Jeszcze jedno, koniecznie mu pakuły w usta wsadzić, nie będzie mógł mówić i debata będzie jak należy. Demokracja musi być! Debatę taką może prowadzić Lis, ten to fachura od ustawek typu trzech na jednego lub nawet więcej, a w narożniku jeden pisowski lizus znokautowany. Oto taka ustawka lisowa. kolejna ustawka Co tam uliznay Lis. Walterownia to mistrzowie debat. Nawet Donek debatował z samymi swoimi oczywiście. Nokautu nie było, wygrał ..... wiadomo, umiłowany i jedynie słuszny ojciec narodu. Walterownia debatuje albo z przyjaciółmi, albo sami z sobą. Nie ma lepszych od walterowców. Obcykani są w tym stylu "debatowania" jak nikt inny. Debatować potrafi również skrajnie lewacka tv dla przygłupów - Superstacja. Na zdjęciu inny przykład "pluralizmu" - audycja Janiny Paradowskiej w "Superstacji". Wszyscy do jednej bramki. Przez czterdzieści minut. Bez żadnego poczucia obciachu. Debatują o tęsknocie za demokratyczną dyskusją. I ważne, że nikt im nie przeszkadza, jakiś oszołom, czy zaściankowiec. Ci bojownicy o demokracje gadając sami z sobą pokazują jaka ma być IIIRP, poprawna, grzeczna, usłuzna wobec wielkich Europy i taka jaką oni ją widzą i chcą widzieć. To ma być IIIRP dla właścicieli Polski. Kazimierz Brandys napisałby o ich Polsce - NIERZECZYWISTOŚĆ. Tak nazwał i opisał PRL. Nierzeczywistość Kazimierza Brandysa, która ukazała się w 1977 roku nakładem Niezależnej Oficyny Wydawniczej NOWa, była pierwszą książką polskiego pisarza współczesnego opublikowaną w tzw. drugim obiegu. Nierzeczywistość to rozliczenie pisarza z samym sobą, polskością i PRL-em, w którego tworzenie był przecież w pewien sposób zaangażowany. - Nadrzędną zasadą mediów III RP od jej zarania, choć bywały chwile, gdy ten porządek ulegał zachwianiu, jest pokazywanie rzeczywistości postulowanej, poprawnej, jako jedynego istniejącego świata. Tak, żeby człowiek mniej kumaty, zerkając mimochodem na ekran czy wpuszczając radiową paplaninę jednym uchem i wypuszczając drugim, nabierał przekonania, że inaczej po prostu nie można, że nic innego, niż Monika Olejnik i Janina Paradowska nie mieści się w normalności. Owszem, do telewizyjnego świata można na zasadzie okienka wpuścić czasem jakiegoś "pisowca", aby pokazać osobliwość - o, a to jest pisowiec od Kaczyńskiego, żywy autentyczny w skali jeden do jeden, ale nie bójcie się państwo, nie pogryzie, chcieliśmy wam tylko pokazać, co się na marginesach naszej rzeczywistości czai, i już wracamy do naszej debaty redaktor Pochanke z redaktorem Wróblem.- ]]>http://fakty.interia.pl/felietony/ziemkiewicz-mysli_nowoczesnego-endeka/...]]> ]]>http://wpolityce.pl/dzienniki/jak-jest-naprawde/14269-bez-zadnego-poczuc...]]> ]]>http://wpolityce.pl/wydarzenia/14222-czy-polityka-gadamy-sami-ze-soba-i-...]]>