Podwójna moralność Palikota

W niniejszym wpisie zechcę się odnieść do fałszywej moralności naczelnego błazna II. Irlandii. Ów jegomość kilka dni temu na łamach swojego bloga zadał publiczne pytanie dotyczące rzekomych trzech milionów złotych odszkodowania, które ma otrzymać Marta Kaczyńska, córka pary prezydenckiej. Na krytykę takiej postawy składa się wiele czynników, które powinny być rozpatrywane z perspektywy ludzkiej wrażliwości jak i zasad dobrego smaku.

Dzisiejszy wpis Pana Palikota trochę zdejmuje z tonu, stawiając w eter pytanie, czy z publicznych pieniędzy należy ubezpieczać polityków. Wcześniej manifest miał bardzo ostry charakter: Marta Kaczyńska powinna przekazać pieniądze z odszkodowania dla powodzian. Jednak nawet Pan Kalisz uznał to za bardzo niesmaczne.

Ja jednak odważę się Panu Palikotowi grzecznie odpowiedzieć, że uważam iż Para Prezydencka powinna być ubezpieczona. A wartość kwoty polisy to kwestia pewnych ustaleń bądź obserwacji poczynań poprzedników. Pragnę nadmienić, iż prezydent nie jest zwykłym urzędnikiem, który pracuje od do określonej godziny. O wiele więcej, prezydentura trwa 24h na dobę i taki jest jej charakter. W związku z prowadzeniem polityki zagranicznej czy reprezentowaniem kraju na zewnątrz, powstaje szereg zagrożeń, chociażby wynikających z faktu, że uczestniczyliśmy w amerykańskiej “coaliton of the willing” w kwestiach naszej militarnej prezencji w Iraku czy w Afganistanie.

Następnie, chciałbym zadać pytanie, co to za kraj, który nie potrafi zadbać o swojego prezydenta? To pierwszy obywatel, kwestia prestiżu a nie zwykły urzędnik! W sprawie pierwszej damy, choć nie jest formalnie urzędnikiem państwowym, to z racji wykonywanych obowiązków także należy się jej specjalna ochrona, w tym ubezpieczenie. Pragnę dodać, iż istnieją różne rodzaje prawa. Pan Palikot powołuje się, że prawdopodobnie nie ma zapisu prawnego nakazującego ubezpieczać parę prezydencką. Jednak pragnę wskazać na dynamiczną koncepcję interpretacji prawa, która bez zmiany istniejących dokumentów zmienia swoje znaczenie. W tym wypadku da się zinterpretować ochronę prestiżu prezydenta, także poprzez ubezpieczenie.

Chciałbym zapytać co by się stało, gdyby okazało się że prezydent Polski nie był ubezpieczony? Nie dość, że państwo polskie nie było wstanie zapewnić bezpieczeństwa najwyższemu przedstawicielowi Rzeczypospolitej, ani nawet przeprowadzić śledztwa, które w tym wypadku jest kwestią prestiżu, to jeszcze okazało by się, że nie był ubezpieczony. Wstyd, po prostu wstyd.

Inna kwestia, to napad na Martę Kaczyńską! Jak można, na osobę która straciła obydwoje rodziców jednocześnie atakować? Gdzie polityka miłości? Gdzie odmieniony Palikot? Przecież miał być inny - lepszy. A jest taki jak był, nawet chyba gorszy. Dżentelmen z Platformy Obywatelskiej chciało by się rzec.

Ale o ile Palikot jest przypadkiem nierokującym szans na poprawę, to reszta członków partii miłości powinna się stronniczo odciąć od tych ostrych i krzywdzących słów. Jednak to się nie stało. Nawet sam namiestnik Komorowski milczy… Swoją drogą, kto dał cynk naczelnemu błaznowi, że taki fakt istnieje? To kładzie się cieniem, na pokojowym nastawieniu czy innej niż dotychczas kampanii wyborczej.

Teraz chciałbym przejść do hipokryzji - jak można komuś zaglądać w portfel, jeśli samemu ma się o wiele większe niejasności. Jak można być na więcej zadłużonym, niż posiada się majątku, przy czym cudowne pożyczki pochodzą z “łańcuszka finansowego” prowadzącego do jednego z rajów podatkowych? Co więcej dotyczy się to dość wpływowego posła, wiceszefa klubu parlamentarnego i bliskiego współpracownika premiera i marszałka! Abstrahując od tego, czy są to rzekomo pieniądze pochodzące z ukrycia majątku przed byłą żoną należy stwierdzić, iż polski poseł nie powinien mieć pod żadnym względem tak niejasnej sytuacji finansowej. Jeśli potrzebuje pieniędzy, powinien zastawić mieszkanie i wziąć kredyt w banku a nie pożyczać od dziwnych firm.

Rodzi się poważne podejrzenie, czy poseł Palikot nie jest szpiegiem i nie działa dla obcego mocarstwa, które finansuje jego działalność. Zdaję sobie sprawę, że jest to zarzut niebagatelny, jednak w wypadku wysokich standardów (jak to Tusk dumnie podkreśla) nie powinno stanowić problemu wyjaśnienie tak błahej kwestii, wszak styl polityczny posła Palikota to polityczny ekshibicjonizm, więc skoro wymaga od innych to powinien umieć także wymagać od siebie, tym bardziej że zarzut jest poważny. Czekamy na wyjaśnienia!