Zdziadziały Savoir Vivre

Ergo: poza grylem i rozpałkom oni widzą jeszcze tylko "jasssnepełne".

Może Merkelową w gnatach strzykało i wracz kazał jej powoli zmieniać pozycje ciała? A może Bronek ma lumbago i dlatego, przepraszając obecnych (czego na zdjęciach nie widać) subtelnie upraszał o najbliższe krzesełko i możność klapnięcia sobie??? - Innych wyjaśnień nie widzę.

http://www.youtube.com/watch?v=o6dIZUFQBhg

oj, różnych i wcale z tą kindersztubą, to nie jest reguła. Z drugiej strony znam "chłopów ze wsi", którzy odruchowo - najpierw usadzą gości, podadzą na stół czym chata bogata a dopiero potem "se siędą", albo np. wobec plebana - też najpirw sie ukłonią a potem stoją a siadają dopiero jak pleban poprosi (i też jakoś tak im wypada, że po plebanie a nie przed). - Zatem wystarczy być po prostu nauczonym szacunku dla innych i tym sposobem podstawowa kindersztuba "robi się sama". (Co więcej, przy tej postawie, potknięcia są wybaczalne i czasem nawet wręcz rozczulające.) A Bronek nawet tym nie dysponuje (i to jest właśnie owo gorzej z tematu mojego posta)... No, jego wyborcom to nie przeszkadza - "sfuj chłop z tego Bronka". (Jeszcze gorzej...)

ja przynajmniej mam - jak podnosę za wysoko, to "się napraszam" (brrrr!), jak za nisko - źle, bo nie wypada zmuszać starszego pana do schylania się (jam nie Matka Teresa ani inna podobna postać, by się przede mną zginać). Przeważnie podaję dłoń "bokiem", tj. jak do uścisku dłoni a nie do pocałunku - bo tak wolę i wolałabym, żeby "uściskiwacz" to uszanował. No, ale niektórzy ludzie, zwł. starsi mają swoje przyzwyczajenia, źle się czują, ściskając dłoń kobiecie, zamiast ucałować.
No i bądź mądry, te przysłowiowe wiersze pisz!
Zwykle staram się tak: uścisk dłoni - wobec równolatków i "feministów";), podanie dłoni grzbietem do góry - wobec panów, co do których mogę się spodziewać, że kultywują ten właśnie zwyczaj. Ale znowu takie "dzielenie ludzi na kategorie" też nie bardzo i pasuje.
Z szacownym profesorem - nie ma kłopotu - to on "rozdaje karty" w tym otwarciu. Ale czasem zdarza mi się służbowo być osobą ważniejszą niż np. pan prezes i wypadało by się zachować w sposób godny (owszem, jam ci tu pierwsza, ale szacunek towarzystwu okazać trza). No, służbowo, to przynajmniej wypada "uścisk dłoni każdemu" - choć jedna rozterka mniej.
Przepraszam za offtopic, wypłynęło niejako przy okazji wyczynów Bronka. Tak mi się ulało osobistą rozterką.
Osoby na prawdę dobrze wchowane już mi powymierały (mówię o tych z mojego otoczenia), reszta (ja sama też) przytłoczona codzienną walką o byt trochę jestem pod tym względem zaniedbana szkoleniowo. - Moze ktoś z NP czuje się na siłach zrobić notkę traktującą o takich zagadnieniach - coby nam dobre obyczaje nie zdychały?