Wielka dbałość o prawdę w mediach

Premierowi Donaldowi należą się szczere, ogromne podziękowania! Nikt jak on nie potrafił dotąd zadbać o tak sprawne, skuteczne odpolitycznienie naszych mediów. Dobrze się dzieje! Znika z TVP ten wstrętny, PiSowski Wildstein, znika również nieznośna, jątrząca "Misja specjalna". Dziś obiektywna "Wirtualna Platforma" poinformowała, że zniknie również ten obleśny, prowokator Pospieszalski. Dobrze, bardzo dobrze! Dość już w końcu ciągłych kłótni, tego języka nienawiści wylewanego z ust wrogów Polski - PiSowców. Będziemy mieli w końcu okazję doświadczać prawdziwych, rzetelnych informacji z kraju i ze świata. Daj Boże, może i miejsce na kolejne "Szkło kontaktowe" się w TVP znajdzie. Uzbroiłem się więc w cierpliwość, zaopatrzywszy się w słonecznik i chips'y i czekam na nowe, wspaniałe w TVP. I proszę! Właśnie oglądam Wiadomości, już prawie te "nowe", i przyglądam się, jak to drżącym głosem, wypowiadają się młodzi, może trzydziestoletni dziennikarze Wprostu, tłumacząc, że publikacja przecieków ze śledztwa Smoleńskiego, to ich dziennikarski obowiązek. A jak wiemy, nauczeni już rzetelnym dziennikarstwem niejakiej Moniki POlejnik, walka o prawdę w dziennikarstwie jest najważniejsza. Zakrztusiłem się o mały włos słonecznikiem, słuchając wywodów Lisowych ludzi, a tu w ryja mojej świadomości dostałem po raz drugi! Towarzysz Nałęcz uświadomił mnie, że pomnik upamiętniający ofiary wojny polsko - ruskiej w Ossowie, stanął po to, by pokazać światu, że my, Polacy naród tolerancyjny i miłujący bliźnich, szanować potrafimy nawet najeźdźców. Wzruszyłem się do łez i wystartowałem ile sił w nogach wycałować moją plazmę, ale Towarzysz Nałęcz znikł bezpowrotnie. Nie zdążyłem. List mu napiszę z podziękowaniami. Co historyk, to historyk, zna się na rzeczy i naród nauczyć tolerancji potrafi. Dziękujmy więc Donaldowi, zresztą premierowi, że tak wytrwale dba i walczy o wolność mediów. O ich uwolnienie z łap wrogów Polski ukochanej. Szczęście dla nas okrutne, bo nie będzie niebawem trzeba unikać Faktów W TVN jak ognia, czekając niecierpliwie na Wiadomości. Szczęście, bo nie będzie już wiadomości.