Bohaterstwo Donalda Tuska, czyli, "Stokrotka" beszta premiera tysiąclecia...

    Kiedy idzie o relacje pana Donaloda z "antydemokratycznymi" mediami, jest nieprzejednany, dzielny i błyskotliwy.

   Nawet, kiedy mega intelekt nie podpowiada mu w mig jakiejś riposty na pytanie zadane przez "wrogiego" demokracji dziennikarza, w sukurs, na ratunek przychodzą bohaterskiemu premierowi jego przyboczni strażnicy wizerunku. Kiedyś Graś, dziś Błońska.

Tusk ripostował, a naród miał uciechę, że dokopał oszołomom. Bo premier fajny jest i jajcarz...

Wczoraj jednak, po pytaniach zadawanych przez dziennikarzy, na sam koniec konferencji prasowej, pan Donald przypomniał, że niejaka Pani Redaktor chciała jeszcze zadać pytanie.

I... powiedziała co powiedzieć miała.

Takie swoiste sprowadzenie szefa ferajny na ziemię.

Sygnał - uważaj chłopie, bo widzisz co możemy zrobić - zawarty w jednym zdaniu, które bohaterskiego szefa ferajny wprowadziło w osłupienie, a jego dotychczas błyskotliwy intelekt uwiążł  w zwojach z obawy przed wyartykuowaniem... "Wszyscy dziennikarze są przeciw panu"...

Skrupulatnie, mozolnie budowany wizerunek Tuska, pogrążony został w jednej chwili.

Z gwiazdami tak jednak bywa. Ulubieńcy mediów są przez media tworzeni i przez te same media... niszczeni.

Tusk, znany celebryta, który jest gwiazdą, dlatego, że jest znany, bo przecież nie zrobił do tej pory nic absolutnie, został przez "media" wykreowany i teraz te same media pokazują mu, gdzie jest jego miejsce... trudno zresztą Tuskowi współczuć. Taki los spotyka zawsze celebrytów, którzy nie wnoszą nic, prócz zamieszania wokół siebie. Tuska cechuje wyłącznie piękna mowa i udawanie, że robi cokolwiek. W rzeczywistości, nie robi nic, a już z pewnością nic dobrego.

Wszystko, co dzieje się za jego przyczyną, to wyłącznie iluzja i gra pozorów. Kontrola, którą rzekomo sprawuje nad swoimi ludźmi, dotyka wyłącznie tych obszarów, które znaczenie mają dla realizacji zadań wyznaczonych mu przez mocodawców, a które z interesem Polski współnego mają niewiele.

Całe rządzenie Tuska ogranicza się wyłącznie do medialnych, nudnych już zabiegów marketingowych, w których Tusk może brylować przed kamerami, udając zaangażowanego w rządzenie człowieka.

Zapatrzony w partykularne interesy mocodawców i partyjnych kolegów, nie sprawuje kontroli nad państwem żadnej.

Chyba, że dotyczy ona propagandowego maskowania prawdziwych intencji i celów.

Przekonany jestem, iż Olejnik - mówiąc to, co powiedziała - na myśli miała tylko i wyłącznie publiczne pogrożenie Tuskowi i pokazanie "i co chłopcze, mamy cię i w każdej chwili możemy zmieść z tego stanowiska, które masz dzięki nam..."

Nie chce mi się wierzyć, że "Stokrotka" stała się nagle wrażliwa na los wolności słowa i cierpienie braci dziennikarskiej.

Ktoś, kto jest medialnym ramieniem ludzi trzymających władzę na smyczy, nie musi oglądać się na los kolegów. Ona inne ma zadanie i z pewnością nie dotyczy ono rzetelnego, obiektywnego dziennikarstwa.

Olejnik dała Tuskowi do zrozumienia, że jest jedynie "chłopczykiem", który ma robić to, co mu każą i tak, jak mu każą. Nic więcej.

Bez doradców - jak można było zauważyć - Tusk jest nikim... Olejnik upokorzyła go publicznie. Zganiła jak chłopca, który stłukł szybę piłką i kwestią czasu jest jedynie, kiedy dowiedzą się o tym jego rodzice...

Czar prysł... W jednej sekundzie. Sława się wali i tak jak w przypadku innych celebrytów - minie.

Z tą jedynie różnicą, że Tusk poniesie konsekwencje wcześniej, czy później...

Mocodawcy przestali go chronić...